De Spellcaster-serie van Claudia Gray volgt de onervaren Wicca-heks Nadia en haar vrienden in de strijd tegen de sterke en duistere Elizabeth. In een wat langdradig en zoetsappig verhaal gaat Zwartkracht verder waar het vorige deel – Zwartspreuk – eindigde. Gray doet een aardige poging om wat vernieuwends te brengen in het Wicca-genre, maar lijkt daar toch niet helemaal in te slagen.
In Zwartkracht springen we meteen in het verhaal van Nadia, haar geliefde Mateo en haar beste vriendin Verlaine. Dit team van ‘good guys’ dacht de kwaadaardige tovenares Elizabeth verslagen te hebben. Helaas is niets minder waar en blijkt Elizabeth zelfs sterker en machtiger terug te zijn gekeerd. Waar ze eerst dachten hun geliefde dorpje Captive’s Sound gered te hebben, blijkt het nu in nog groter gevaar te verkeren. De grote vraag is dan ook of Nadia met de hulp van haar vrienden haar krachten weet te vergroten om daarmee Captive’s Sound – en misschien zelfs de wereld – van de ondergang te kunnen redden.
Antwoord op vele vragen
In het eerste deel van de serie kon je al uitgebreid kennismaken met de hoofdpersonages. Claudia Gray pakt nu de kans om hen verder uit te diepen. Je krijgt antwoord op de belangrijke vragen waar je na deel een wel mee bleef zitten. Want waarom heeft de moeder van Nadia nooit de Wicca-opleiding van Nadia afgerond? En waarom lijkt het alsof de hele wereld Verlaine niet ziet staan? Gedurende het verhaal krijg je flashbacks en ontmoet je nieuwe personages die zorgen voor verduidelijking. Wat dat betreft, pakt de schrijfster het goed aan. Je raakt steeds meer betrokken bij de personages en wordt zo dus het verhaal in getrokken. Daarnaast worden er ook enkele nieuwe personages in het verhaal verwerkt, waaronder de demon Asa. Hij zorgt voor spanning en wrijving tussen de drie vrienden en geeft op die manier meer spanning aan het verhaal.
Pure (wanstaltige) romantiek
Maar dat is dan ook meteen het enige positieve wat ik over het uitdiepen van de personages kan melden. In haar poging om de personages en hun relaties in beeld te brengen zorgt Claudia Gray voor extreem zoetsappige situaties. Regelmatig vraag ik mezelf af of ik een young adult-boek of een bouquetreeksroman aan het lezen ben. De gevoelens van Mateo en Nadia worden vaak op een erg overdreven manier omschreven. Telkens als deze twee elkaar zien, liggen ze wel in elkaars armen of hebben ze elkaars handen vast. En als het ze niet lukt om elkaar vast te houden, dan voelen ze elkaars aanwezigheid. Ondertussen wordt daarbij elk zuchtje adem omschreven als een frisse zeebries bij een perfecte midzomerdag. Mocht je je als young adult-liefhebber al ergeren aan de Twilight-perikelen van Bella die smachtend naar Edward staart, dan is Zwartkracht absoluut niet geschikt voor jou.
Een snufje avontuur en spanning
Is er dan niks anders naast romantiek in dit boek, vraag je je af. Gelukkig is dat er wel. Het verhaal loopt lekker vlot en de drama en avonturen die er plaatsvinden, zijn goed omschreven. Met her en der een behoorlijk cliché weet Claudia Gray toch naar een einde te werken met een enorm spannende cliffhanger. Elizabeth probeert Nadia gedurende het hele boek naar de duistere kant te krijgen. Ze verleidt haar met mooie magie en grote macht die Nadia als goede Wicca-heks nooit zou kunnen krijgen. De grote vraag op het einde is dan ook of Nadia trouw blijft aan zichzelf of toch de overstap maakt naar de duistere kant.
Is het vernieuwend genoeg?
De Spellcaster-serie zou een mooie aanvulling kunnen zijn voor het complete Wicca-genre in de young adult. Maar als ik het dan moet vergelijken met de Wicca-serie van Cate Tiernan, valt dit werk toch een beetje weg. Het is niet echt vernieuwend, het voelt allemaal alsof ik het al een keer eerder heb gelezen. Wat Claudia Gray wel mooi doet, is het verdiepen van het maken van een spreuk. Het is geen pure hocus pocus, er is echt over nagedacht. Als heks moet je je krachten halen uit edelstenen en dit combineren met sterke herinneringen. Dit zorgt voor een origineel aspect in het Wicca-genre.
Zwartkracht: brandende liefde of meer brandhout?
Gedurende het lezen van Zwartkracht had ik last van ups en downs. Het ene moment wilde ik het boek in de hoek gooien omdat de liefde tussen Nadia en Mateo weer uitvoerig omschreven werd, daarna kon ik het niet meer wegleggen omdat er weer iets superspannends gebeurde. Hoe verder het boek vorderde, des te kleiner werd mijn weggooigevoel. Je moet je dus echt even door de eerste helft, misschien zelfs driekwart worstelen. Zonder het eerste deel gelezen te hebben, kwam ik uiteindelijk wel probleemloos in het verhaal, maar ik denk niet dat ik ooit deel een en laat staan deel drie ga lezen. Normaal gesproken wil ik een complete serie lezen, hoe slecht het ook geschreven is, maar bij de Spellcaster-serie denk ik toch dat ik het maar bij één boek ga houden. Als je van uitvoerige romantiek houdt, ga de serie lezen, maar meer brandende liefde kan ik niet aan.
Titel: Zwartkracht
Auteur: Claudia Gray
Uitgever: Harper Collins
ISBN: 978 94 027 0112 8
Modern Myths service: koop Zwartkracht op Bol.com
Meer Modern Myths-recensies vind je hier.
© 2019-2024 Modern Myths
Reactie plaatsen