Verloren Aluria recensie – Een verhaal om in te verdwalen

Paralelle universa, levende steden en magie; dat klinkt als een mix die wel eens heel interessant zou kunnen zijn. Anouk zag meteen het beeld voor zich van een combinatie van de steampunk-film Mortal Engines met een snufje levende schepen van Robin Hobb. Maar toen het boek Verloren Aluria van Robin Rozendal binnenkwam, schrok ze wel even. Het is een behoorlijke dikke pil van 560 pagina’s! Eenmaal eraan begonnen, vloog ze echter door het verhaal. Lees in onze Verloren Aluria recensie of Anouks verwachtingen uitkwamen of dat het boek zelf ook een beetje verloren was…

Enna is een behoorlijk opvallende verschijning met haar blauwe haar, al is dat in Amsterdam niet extreem bijzonder. Maar wanneer ze ineens vonkende handen krijgt en deze magie op één van haar beste vrienden gebruikt, is ze absoluut zeer opvallend. Enna’s oma Senna schijnt zo’n beetje de enige persoon op de wereld te zijn die iets begrijpt van de plots ontstane krachten van Enna.

Echter is oma Senna soms een beetje seniel, zeker met haar warrige verhalen over grijze mensen. Toch denkt Enna dat er meer achter schuilt. Zeker wanneer ze ook herinneringen terugkrijgt aan het verdwijnen van haar vader.

Koop Verloren Aluria

Grijze personen in Amsterdam

Enna’s broer Eryan is daar behoorlijk sceptisch over en schrijft alles af als waanbeelden. Maar dan zijn daar ineens wel grijze personen in Amsterdam. Grijze personen zoals oma Senna altijd de vijand beschreef. Grijze personen die duidelijk niet veel goeds van plan zijn en die vol achter Enna en oma Senna aangaan. Ineens loopt iedereen gevaar en is Amsterdam een plek waar niemand veilig is.

Verloren Aluria recensie – Een stalkende sprookjesliefhebber

Thomas is opgegroeid met heerlijke fantasieverhalen over een sprookjeswereld genaamd Erimaer. Hier zijn levende steden en andere magische dingen. Het zijn niet de standaard sprookjes zoals Sneeuwwitje of Hans en Grietje. Maar het zijn wel fantastische verhalen waar hij als klein kind nooit genoeg van kreeg.

Wanneer hij voor een belangrijke meeting in Amsterdam moet zijn, wordt zijn aandacht getrokken door een meisje met blauw haar. Die aantrekkingskracht zorgt ervoor dat hij haar een beetje gaat stalken. Waar heeft hij haar eerder gezien? En dan breekt de hel los in Amsterdam.

Een keukenhulp en een slaaf in Erimaer

Yaru is een keukenhulp in een kasteel in Erimaer. Hij is enorm verliefd op Merryn die in verwachting is van hun eerste kind. Dan ontmoet hij Marthis, een slaaf van een groot handelaar. Ze worden opgepakt op verdenking van deelname aan het verzet tegen het huidige regime op Erimaer. Een regime met een leger vol Grijze Mensen.

Yaru en Marthis hebben geen flauw idee van het verzet en van elkaar. Maar wanneer ze elkaar aanraken krijgen ze allebei visioenen van een ander leven. Het leven van twee broers: Danyel en Adrian. Wat hebben Yaru en Marthis met deze broers te maken en wie is dat meisje met het blauwe haar dat ze ook in hun visioenen voorbij zien komen?

Verloren Aluria recensie – Een dikke pil…

Zoals aangegeven is Verloren Aluria een behoorlijk boekwerk te noemen. Met 560 pagina’s is het een groots debuut van illustrator/schrijver Robin Rozendal. En zoals je hierboven kunt lezen zijn er meerdere verhaallijnen die door elkaar heen lopen. En daar loopt het soms een beetje spaak.

Doordat er zoveel gebeurt in de drie hoofdlijnen, verloopt het verhaal soms behoorlijk chaotisch. Als lezer raak je geregeld een beetje de weg kwijt. Zeker het verhaal van Marthis en Yaru – met hun visioenen naar het leven van Danyel en Adrian – is af en toe lastig te volgen. Je merkt dat het verhaal in het hoofd van de schrijfster heel logisch is, maar dat het niet altijd even lekker op papier komt.

…met nog te weinig ruimte

Bepaalde stukken hadden bijvoorbeeld wat uitgebreider uitgelicht mogen worden. Ook sommige personages die waarschijnlijk in komende delen nog van groot belang gaan zijn, krijgen nu niet de ruimte om besproken te worden.

Daarnaast was de paperback die ik heb mogen ontvangen niet van al te beste kwaliteit. De pagina’s vielen er letterlijk tussenuit omdat de lijmlagen loslieten. Zelfs het boek zelf heeft te weinig ruimte voor al deze pagina’s.

Genoeg snelheid en spanning

Robin Rozendal heeft wel een zeer plezierige manier van schrijven. Ze weet sommige dingen zo mooi in detail op papier te zetten, dat je de beelden echt voor je ziet. De invasie van Amsterdam, zoals zij het omschrijft, had zo door het NOS journaal uitgezonden kunnen zijn. Daarnaast heeft ze het boek zeer mooi geïllustreerd, waardoor het verhaal nog meer tot leven komt.

Het verhaal zelf zit vol spanning en sensatie, waardoor je de ene na de andere bladzijde verslindt. De chaos die door de meerdere verhaallijnen veroorzaakt wordt, valt door de snelheid gelukkig wel wat weg. Ja, soms ben ik de draad even totaal kwijt, maar doordat je toch maar door wilt blijven lezen, is dit niet eens zo’n groot probleem.

Verloren Aluria recensie – Een goed debuut met een tekort aan levende steden

Wat als steden leven, gedachten en persoonlijkheden hebben? En wat als zij net zo worstelen met het leven als wij? Hiermee trekt de cover van Verloren Aluria de aandacht. Echter zie je in dit eerste deel weinig terug van deze levende steden en hun crisissen. Het beeld wat ik in eerste instantie had, paste dus totaal niet bij het verhaal.

Maar dat maakt het geen slecht verhaal. Wanneer je door de chaos heen kan kijken, zie je de magie die Robin Rozendal je als lezer wil geven. Het open einde met de samensmelting van de verschillende verhaallijnen op de wereld van Erimaer zorgt ervoor dat ik zeer benieuwd ben naar het vervolg. Hopelijk krijgen we dan wat meer over de levende steden te lezen, in plaats van her en der een verdwaalde passage.

Titel: Levende steden 1: Verloren Aluria
Auteur: Robin Rozendal
Uitgever: Zilverspoor
ISBN: 978-94-630-8482-6

Modern Myths Shop

Bekijk hier de Verloren Aluria boektrailer:

Lees meer Modern Myths recensies!