Tweestrijd recensie – De conclusie van De Ziener van Wilgenhoven

Wilgenhoven ligt onder vuur. In het dorp kunnen bovennatuurlijke wezens leven onder de mensen zonder dat de bevolking weet heeft van hun afkomst. Maar nu wordt het bedreigd door degene die het juist zou moeten beschermen. Tweedstrijd, het deel dat volgt op De Ziener van Wilgenhoven dat vorig jaar verscheen, vertelt het verhaal van dappere vrienden en angstaanjagende vijanden die strijden voor het recht om te regeren over Wilgenhoven. Oog om oog, tand om tand, vechten ze voor wat eenieder denkt dat het beste is voor het dorp en zichzelf. Maar wie kunnen de vrienden nou werkelijk vertrouwen? Lees onze Tweestrijd recensie!

LET OP: Deze recensie bevat kleine spoilers over De Ziener van Wilgenhoven. Wil je het verhaal helemaal zelf ontdekken, lees dan eerst Yvettes De Ziener van Wilgenhoven recensie en ga dat deel lezen. Zien we je daarna hier terug?

Merel probeert haar leven weer op orde te krijgen na de enerverende ontdekkingen die ze onlangs deed. Ze moet leren leven met een nieuwe waarheid, maar ze kan er moeilijk vrede mee vinden. Alles wat ze dacht te kennen en lief te hebben moet ze herontdekken. En ondertussen hangt er een groot onheil als een donderwolk boven haar en haar vrienden.

Dat onheil huist namelijk in een meisje dat loopt, praat en doet als Merel, maar niet Merel is. Althans, niet de Merel die je als lezer zo goed leert kennen. Wat de “originele Merel”, die de vrienden al snel bestempelen als “de heks” – wat de leesbaarheid van het verhaal ten goede komt – precies drijft, blijft een beetje gissen. Zij wil, samen met haar geliefde Col (een “gevallene”; een demon die ogen verzamelt), van Wilgenhoven een monsterstad maken waar monsters zich niet hoeven te verbergen, maar juist helemaal zichzelf kunnen zijn.

Koop Tweestrijd

Monsters die in vrede met elkaar leven

Wat die wens in de praktijk precies zou betekenen, blijft een beetje aan de oppervlakte. Maar dat onze Merel dat een slecht idee vindt, is wel duidelijk. Het zou namelijk Michaëls Compagnie – de monsterjagers – een vrijbrief geven om alle monsters te komen doden. Zij zien in monsters namelijk een grote bedreiging voor de mensheid, terwijl ze in Wilgenhoven juist een manier hebben gevonden om in vrede met elkaar te leven.

De bron

Dat de dreiging écht is, blijkt wel als de heks en Col de bron afsluiten waar het Avalons Gilde hun magie uit haalt. Het Gilde is ontstaan om de Ziener – Merel – te helpen bij het uitvoeren van haar taken om monsters veilig te houden. Zonder hun magie zijn ze slechts gewone mensen en kunnen ze niets voor Merel betekenen.

Ondertussen worstelt Merel met haar verleden, heden en toekomst. Ze weet niet goed wat ze zou moeten voelen of doen en voelt zich een buitenstaander en bedrieger.

Tweestrijd recensie – Innerlijk conflict

Merel is niet de enige die in een lastig parket zit. Pecu, kort voor Vulpecula en gildelid van Avalons Gilde, draagt een groot geheim met zich mee. Namelijk dat hij niet meer de zoon is die zijn vader denkt te kennen. Maar hoe zal zijn vader reageren als hij het ontdekt? Kan hij het lang genoeg verborgen houden zodat hij Merel kan helpen met het stoppen van het kwaad en tegelijkertijd zijn innerlijke stem tevreden houden?

Nodig het kwaad uit

Hoewel Merel en Pecu heel goed weten hoe gevaarlijk Michaëls Compagnie is, nodigt Pecu’s vader hen tóch uit om te helpen bij de dreiging van Merel en Col. Want, zo denkt hij, als zij zich bezighouden met Col, kunnen zij zich richten op Merel.

Nodeloos om te zeggen dat het niet zo uitpakt en dat de leider van Michaëls Compagnie – Navaël – duistere bijbedoelingen heeft. Als hij en zijn leger ten tonele verschijnen, verandert het strijdveld van een duistere dreiging naar complete chaos.

Tweestrijd recensie – “The girl next door”

Merel en al haar vrienden worden op zo’n natuurlijke manier beschreven, dat je je haast voor zou kunnen stellen dat je hen op straat tegenkomt. Dat wordt versterkt door het feit dat Wilgenhoven een fictief stadje ergens in Nederland is en dat Warmoeskerken het zó uitgebreid beschrijft, dat je na het lezen zelf de weg naar de school of Merels huis zou kunnen beschrijven.

Ook reist Pecu door plekken in Nederland met de trein. Je ziet hem al helemaal zitten in de gele NS-trein en uitstappen op Eindhoven Centraal.

Zijspoor

Tweestrijd is het slotstuk van een tweeluik met De Ziener van Wilgenhoven en het verhaal bouwt langzaam op naar de ontknoping. Warmoeskerken heeft duidelijk gezocht naar een manier om het verhaal diepgang te geven door Pecu een grote rol te geven in dit deel. Zijn innerlijke strijd is eigenlijk waar het in dit boek voornamelijk om draait. Warmoeskerken weet dat zo mooi, grappig en intens te beschrijven, dat het veruit het meest vermakelijke deel is.

Ook worden andere dorpen die veilige havens voor monsters zijn in Tweestrijd beschreven. Zo reizen Merel en Pecu af naar Copperciton, een van de eerste nederzettingen voor monsters. Daar doen ze ontdekkingen die niet alleen gevolgen hebben voor Wilgenhoven, maar waar ook Merels afkomst ter discussie komt te staan. Het is leuk dat het boek zich niet alleen afspeelt in Wilgenhoven, want het verhaal vraagt om wat verduidelijking dat daar niet gevonden kan worden.

Tweestrijd recensie – Vrijheid in de waarheid

Tweestrijd vertelt een boel verhalen door elkaar heen die een mooi geheel vormen. Een van de onderliggende thema’s is misschien wel dat je een ander nooit écht helemaal kunt kennen, omdat je niet weet wat zich in iemands hoofd en gedachten afspeelt.

Maar zoals Pecu uiteindelijk ook ontdekt: voldoening ligt altijd in eerlijkheid. Hoe moeilijk dat soms ook is. En ook: krachten kunnen uit uitzonderlijke en onverwachte hoeken komen. Je hoeft er alleen maar voor open te staan.

Tweestrijd is nu verkrijgbaar in de boekwinkel. Meer lezen? In deze reeks verscheen ook De Ziener van Wilgenhoven en een extra verhaal in de novelle De Zwaan en de Lier.

Titel: Tweestrijd
Auteur: Daniel Warmoeskerken
Uitgever: Godijn Publishing
ISBN: 978-94-646-4034-2