THOR: RAGNAROK – donderend spektakel, weinig inhoud

In alweer de derde Thor-film in het bioscoopuniversum van stripuitgeverij Marvel gaan de remmen volledig los. Mythologische monsters, draken, demonen en zelfs de Hulk spatten van het scherm. In al dat overdadige geweld gaat echter iets verloren; diepgang. Thor: Ragnarok is een spektakel van jewelste, maar wil teveel tegelijk laten zien. De god van de donder is daarmee echt als een onweersbui: donder, bliksem en spektakel, maar daarna ook zo weer over gewaaid.

In de geschiedenis van Marvel is een immer geliefd cliché de zogeheten ‘team-up’ tussen superhelden. De helden ontmoeten elkaar, er is een misverstand, ze gaan met elkaar op de vuist, maken het goed en bestrijden samen het kwaad. Eind goed, al goed. Er zijn zelfs langlopende titels geweest met deze premisse als uitgangspunt: Marvel Team-Up en Marvel Two-In-One, om er maar een paar te noemen. Thor: Ragnarok roept bij de stripliefhebbers dus een vertrouwd ‘insider’-gevoel op. De film gaat namelijk net zo goed over de Hulk, als over Thor. Maar hierdoor hinkt de film wel op twee benen.

Thor versus Hela

Thor: Ragnarok begint als een ontmoeting met een oude vriend. We zien Thor (Chris Hemsworth) in gevangenschap en leren waar hij de laatste tijd uitgehangen heeft. Als Thor ontsnapt blijkt dat er problemen zijn in Asgard en krijgt hij te maken met Hela, de godin van de dood, gespeeld door Cate Blanchett. Terwijl Hela de troon van Asgard opeist, raken Thor en zijn half-broer Loki (Tom Hiddleston) gestrand op een verre planeet, Sakaar geheten. Daar wacht hen een verrassing in de vorm van de Hulk. De team-up kan beginnen.

Thor/Hulk: Ragnarok

Omdat Marvel Studios de volledige filmrechten van de Hulk deelt met Universal, is het momenteel niet mogelijk om een stand-alone Hulk-film te maken. Producer en studiobaas Kevin Feige heeft daarom met Hulk-acteur Mark Ruffalo afgesproken dat zijn personage in Thor: Ragnarok en de twee komende Avengers-films een karakterontwikkeling zal doormaken. Je ziet de eerste stappen hiervan als Thor aankomt op de planeet Sakaar, waar de Hulk na de gebeurtenissen in Avengers: Age of Ultron ook gestrand is. De grenzeloze kracht van de Hulk heeft hem tot een gevierd gladiator gemaakt in de arena van The Grandmaster (gespeeld door Jeff Goldblum), die de beste krijgers uit het heelal dwingt met elkaar te vechten. Oplettende Marvel-liefhebbers zien aan de buitenkant van de arena beelden van onder andere Man-Thing, Beta-Ray Bill en Bi-Beast hangen. Deze verhaallijn is zeer losjes gebaseerd op het klassieke Hulk-epos Planet Hulk, een sciencefictionverhaallijn van bijna anderhalf jaar lang. Liefhebbers van het epos zien in Thor: Ragnarok ook de personages Korg en Miek terug in de arena.

Ragnarok als bijzaak

Daar waar Hulk in Planet Hulk schitterde als hoofdpersonage in een ultiem Hulk-verhaal, heeft hij in Thor: Ragnarok uiteraard een bijrol. Als stripliefhebber moet je Planet Hulk dan ook loslaten. Maar wat Thor zelf betreft, komt Ragnarok ook niet helemaal uit de verf. Buiten de mythische betekenis van Ragnarok uit de Noordse mythologie (lees hier ook ons historische artikel), heeft Ragnarok ook een grote rol gespeeld in de geschiedenis van Thor. In Thor 80 uit 1998 begon de verhaallijn Avengers Disassembled – Thor: Ragnarok, waarin het einde der tijden begint voor de goden uit Asgard. Het betekende ook het einde van de Thor-stripserie, welke pas jaren later weer gepubliceerd werd met schrijver J. Michael Straczynski (Babylon 5, Sense8) aan het roer. In de Thor: Ragnarok-film zie je elementen van die epische verhaallijn terug, naast de elementen van Planet Hulk. Dat is het probleem, de film wil teveel. Vanaf het begin word je meegesleurd in een wervelwind van bij elkaar geraapte elementen: BAM! Daar is Surtur. KNAL! Daar is Dr. Strange. BOEM! Daar is Hela. WHAM! Daar is een Valkyrie en Gladiator Hulk. KNAL! BATS! BOEM! Revolutie, Asgard, Fenris en weer Surtur. Thor: Ragnarok is een met adrenaline gevulde, uit zijn voegen barstende, zwaar belegde vette hamburger van een film. Lekker voor tussendoor, maar zonder veel inhoud.

Jack Kirby op het grote scherm

Eigenlijk is Thor: Ragnarok een live-action videogame. Het logo van de film ziet er ook uit als een Commodore-game uit de jaren 80 en de muziek ondersteunt dat. De stijl van de film past dan ook prima bij het geweld dat om je oren vliegt. Tip: let even goed op alles in de achtergrond. Thor: Ragnarok is een liefdesbrief aan Marvel-legende Jack Kirby. Zijn onmiskenbare stijl zie je terug in de wezens, locaties en spullen op Sakaar. Concluderend is Thor: Ragnarok een lastige film om te plaatsen. Aan de ene kant knalt het plezier er vanaf en val je van de ene verbazing in de andere. Aan de andere kant mis je als Marvel-kenner elementen uit geliefde stripverhaallijnen en mist de film diepgang, juist door al die actie. Het helpt ook niet mee dat als je de teasers en trailers van de film gezien hebt, je eigenlijk de grootste verrassingen allemaal al voorbij hebt zien komen. Marvel heeft veel te veel prijs gegeven daarin.

Thor: Ragnarok your socks off!

Is Thor: Ragnarok dan een tegenvaller? Nee, zeker niet. Ga hem kijken, kies voor IMAX 3D om alles tot zijn recht te laten komen, denk niet teveel na, maar geniet. Ga voor een team-up van Thor en Hulk en blijf voor alle snoepjes uit Ragnarok, Planet Hulk en de verwijzingen naar Jack Kirby. Daarmee red je het zeker tot de nieuwe Avengers-film, of de binnenkort te verschijnen Black Panther-film.