The Wheel of Time seizoen 2 recensie

Iedere zichzelf respecterende streamingdienst biedt een epische fantasy-serie aan. Zo ga je voor The Witcher naar Netflix en ben je voor Game of Thrones aan het goede adres bij HBO Max. Prime Video troeft de concurrentie zelfs af met twee titels: The Lord of the Rings: The Rings of Power en The Wheel of Time. Die laatste epische serie is gebaseerd op het gelijknamige, immense epos van Robert Jordan. Het eerste seizoen verscheen in november 2021 en nu – net geen twee jaar later – is het tijd voor onze The Wheel of Time seizoen 2 recensie. Keer met ons terug naar de cyclische wereld van de “Dragon Reborn” en probeer je te herinneren waar het verhaal ook al weer om draaide.

Lees ook Helmies recensie van het eerste seizoen: The Wheel of Time recensie.

Eerst een bekentenis: ik heb de boeken van The Lord of the Rings meerdere malen in zowel het Nederlands als het Engels gelezen. Ook heb ik meerdere malen van A Song of Ice and Fire (Game of Thrones) van George R.R. Martin genoten. En ik ben, tot slot, ver gekomen in de The Sword of Truth-serie van Terry Goodkind. Maar ik heb nooit de tijd gevonden om ook aan The Wheel of Time van Robert Jordan te beginnen.

De gelijknamige serie van Prime Video – gebaseerd op het epische werk van deze Amerikaanse schrijver (wiens echte naam James Oliver Rigney is) – was dus een uitkomst. Maar anders dan bij het lezen van de bovengenoemde boeken, heb ik in 2021 The Wheel of Time seizoen één slechts eenmaal gekeken. Dat zou kunnen verklaren waarom ik bij het zien van de eerste drie afleveringen van The Wheel of Time seizoen 2 wat moeite had om terug in het verhaal te komen. Wie waren de belangrijkste spelers ook weer en wat stond er op het spel?

The Wheel of Time seizoen 2 recensie - poster

The Wheel of Time S2 30 dagen gratis

Een samenvatting is onmisbaar

Gelukkig kun je bij een nieuw seizoen van een grote serie bij de streamingdiensten terecht voor een uitgebreide samenvatting van het verhaal tot dan toe. Zelf heb ik uiteraard Helmies recensie van The Wheel of Time seizoen een herlezen. Het openingsbeeld van dat artikel met alle hoofdpersonages hielp daarbij ook om alles weer op een rijtje te hebben. Na het kijken van aflevering drie van seizoen twee zat ik er ook gewoon weer helemaal in.

Na het desastreuze resultaat van de queeste van Aes Sedai Moiraine Damodred (Rosamund Pike (Watership Down, Gone Girl)) in het eerste seizoen, is de groep hoofdpersonages uit elkaar gevallen. Deze “tovenares” heeft niet de wereld gered, zoals haar intentie was, maar door haar daden juist een gevaar losgelaten. Daarbij verloor ze haar gift om “de ene kracht” te kanaliseren. Dat alles bij elkaar doet haar verloren en gedesillusioneerd voelen.

The Wheel of Time seizoen 2 recensie – Wat is waarheid?

En hoewel Aes Sedai niet kunnen liegen, kunnen de tovenaressen wel de waarheid verzwijgen. Dat zorgt ervoor dat Moiraines relatie met haar beschermer Lan Mandragoran (Daniel Henney (Big Hero 6: The Series, X-Men Origins: Wolverine)) stroef verloopt en zelfs tot ruzie leidt. Aes Sedai en hun beschermers hebben een relatie dat hen in geest en lichaam afhankelijk van elkaar maakt. En gezien Moiraine niet goed in haar vel zit, is Lan ook niet te genieten.

Maar een van de interessantste vraagstukken van The Wheel of Time is: als Aes Sedai niet kunnen liegen, vertellen ze dan de échte waarheid, of de waarheid zoals zij dat zelf zien? Houdt Moiraine zichzelf een waarheid voor die gevormd is door haar wereldbeeld? Of is het een absolute waarheid? Haar plannen zullen zich ontvouwen gedurende seizoen 2, maar niet zonder opnieuw slachtoffers te maken. Haar relatie met Lan staat in ieder geval als eerste onder druk.

Iedereen worstelt met zichzelf

Ondertussen worstelt Rand al’Thor (De Nederlandse Josha Stradowski (Gran Turismo, Spangas)) met de magische krachten die hij niet wil hebben. Hij vindt in Foregate in Cairhien troost in de armen van een knappe, maar mysterieuze vrouw en raakt betrokken bij intriges van de adel. Hij volgt echter een eigen, duister pad op zoek naar verlossing. Mat Cauthon (Barney Harris (Clique)) zit ook gevangen, zowel letterlijk als figuurlijk. Hij zit in de kerker van Aes Sedai Liandrin Guirale (Kate Fleetwood (Fate: The Winx Saga)) – die hem voor haar eigen doeleinden wil gebruiken. Maar hij lijdt nog meer onder zijn eigen lafheid. Zijn keuze om zijn vrienden niet te volgen door de magische poort in het eerste seizoen, knaagt aan hem.

Perrin Aybara (Marcus Rutherford (Bulletproof, County Lines)) is ook op de vlucht voor zijn krachten. De wolf in hem laat hem echter niet met rust en de wraak die hij zoekt, verteert hem. Dit wekt de interesse van “the Dark One” (Fares Fares (Star Wars: Rogue One)) die hem geamuseerd in de gaten houdt. Door Perrin leren we ook meer over het kwaad dat groeit in The Wheel of Time en maken we kennis met het totalitaire Seanchan keizerrijk. Als vrouwe Suroth haar entree maakt, lijkt het alsof Xerxes en het Perzische rijk (denk aan 300 van Frank Miller) voor inspiratie hebben gezorgd.

Hoogwaardige productie, ondanks de Trollocs

De kostuums en rekwisieten in de serie zijn dan ook weer grandioos. De harnassen van de Seanchan-krijgers zijn bijzonder griezelig en de wreedheid van – de eveneens in een prachtig kostuum uitgedoste – vrouwe Suroth is huiveringwekkend. Persoonlijk heb ik echter ook in dit tweede seizoen nog steeds weinig op met de Trollocs. Deze man-beesten lijken nog het meeste op monsterlijke satyrs, maar geven mij niet hetzelfde gevoel als de orcs uit The Lord of the Rings. Maar de demonische Fade (of “Eyeless”) weten ook in seizoen 2 wel weer te overtuigen.

De eerste drie afleveringen van The Wheel of Time seizoen twee draaien verder voor een groot deel – naast bovenstaande hoofdpersonages – om Nynaeve al’Meara (Zoë Robins (The Shannara Chronicles)) en Egwene Al’Vere (Madeleine Madden (Dora and the Lost City of Gold)). Zij bevinden zich in de Witte Toren van de Aes Sedai in Tar Valon om hun krachten te leren ontdekken en beheersen. Vooral Nynaeve wordt door de mangel gehaald en haar verhaallijn trok me – naast die van Moiraine – uiteindelijk de serie weer in.

The Wheel of Time seizoen 2 recensie – Kabbelt lekker voort

Net als in het eerste seizoen neemt The Wheel of Time uitgebreid de tijd om een verhaal te vertellen. Het is bewonderenswaardig dat de serie zo een eigen pad volgt, zonder slaafs een kopie van Game of Thrones of The Lord of the Rings te zijn. Je moet wel houden van zo’n wat voortkabbelend tempo. Ik kan me ook voorstellen dat je, als je de boeken van Robert Jordan kent, vindt dat er veel details worden overgeslagen. Dit tweede seizoen is gebaseerd op The Wheel of Time: The Great Hunt, het tweede boek in de epische serie.

Dat voortkabbelende tempo houdt zeven van de acht afleveringen van seizoen 2 aan. Langzaam worden de helden stuk voor stuk richting een bepaald doel getrokken, dat uitmondt in een licht epische confrontatie in aflevering acht. Licht episch, want opeens buitelen alle lopende verhaallijntjes over elkaar heen om opgelost te worden. Sommige gebeurtenissen hebben zelfs buiten beeld plaatsgevonden, waardoor die laatste aflevering opeens een beetje afgeraffeld voelt. Juist hier had de serie iets meer de tijd mogen nemen.

Iedereen weer bij elkaar voor seizoen 3

Maar dan is iedereen ook weer bij elkaar, wat je enthousiast maakt voor The Wheel of Time seizoen 3. In de epiloog wordt een fijne cliffhanger gegeven, wat de al bestaande dreiging nog groter maakt. Alle personages hebben ook een karakterontwikkeling doorgemaakt, waarbij Mat zich wel heel makkelijk in de luren liet leggen. Zo makkelijk, dat “the Dark One” er zelfs een opmerking over moet maken.

De verhaallijn van Egwene is wat mij betreft de meest interessante van dit seizoen. Zij komt het dichtst in de buurt van het kwaad en rekt haar grenzen behoorlijk op. Wat dit met haar doet, zien we vast in het derde seizoen verder uitgewerkt. Terugkijkend op The Wheel of Time seizoen 2 is er een hoop verraad, verlossing en vergeving. In aflevering acht levert dat enkele spetterende scènes op, wat – zoals gezegd – misschien iets beter over het seizoen verspreid had mogen worden.

The Wheel of Time seizoen 2 recensie – Neem de tijd voor deze epische serie

Maar zo levert het niet lezen van de boeken waarop de serie gebaseerd is ook een voordeel op: je kan nog verrast worden. Zoals gezegd moest ik er in het begin weer even inkomen, maar daarna boeit The Wheel of Time seizoen 2 zeker. De focus ligt op de helden, wat prima is. De Trollocs en Fade verdwijnen in de loop van het seizoen en vooral de magie speelt een grote rol in de laatste afleveringen. De CGI daarvan is niet altijd optimaal, maar dat stoort nooit echt. Wel blijft het gevoel hangen dat er veel uit het oorspronkelijke verhaal overgeslagen wordt.

Op zich is dat natuurlijk een prima excuus om de boeken te gaan lezen. Maar het derde seizoen van deze fantasyserie is al aangekondigd, dus je hoeft niet bang te zijn dat Prime Video middenin het verhaal stopt. Hoewel, middenin? The Wheel of Time seizoen 3 zal naar verluidt vooral het verhaal van boek 4 – The Shadow Rising – behandelen. Gezien de boekenserie veertien delen telt (!), kan je dus ook stellen dat we dan pas ongeveer op een derde zijn. Als de kwaliteit van de serie daarbij zo hoog blijft als nu, blijf ik kijken!

The Wheel of Time seizoen 2 streamt vanaf 1 september op Prime Video. Bekijk hier de trailer:

Titel: The Wheel of Time seizoen 2
Regisseurs: O.a. Thomas Napper, Sanaa Hamri, Maja Vrvilo
Acteurs: Rosamund Pike, Daniel Henney, Josha Stradowski, Zoë Robins
Uitgever: Amazon Studios
Medium: Prime Video
Genre: Fantasy