24 augustus draait Terminator 2: Judgement Day 3D in de bioscopen, zoals de titel zegt, volledig in 3D. Modern Myths bezocht de vroege persvoorstelling en ik werd letterlijk en figuurlijk omver geblazen door Arnold Schwarzenegger in zijn meest bekende rol als moordzuchtige cyborg. Wederom blijkt dat zijn persoonlijke slogan “I’ll be back!” waarheid wordt. Schwarzenegger is terug, zo levensecht dat je hem kunt aanraken.
Waarschijnlijk heb ik de film in mijn jeugd zo’n 30 keer gezien, wat deze review van de 3D-versie natuurlijk kleurt. Maar de centrale filosofie in de film – dat het in de aard van de mens zit om zichzelf te vernietigen – staat nog fier overeind en is tegenwoordig actueler dan ooit. Naast het overdonderende 3D-spektakel blijft het verhaal in Terminator 2: Judgement Day dus nog steeds boeien. Alleen al daarom verdient de film het om opnieuw in de bioscopen te draaien.
Plat gestampt door een Terminator
Maar waar het nu natuurlijk om draait is de 3D-versie. En die overtuigt meteen in het begin. Zodra je meegenomen wordt in de duistere, postapocalyptische toekomst waarin de Terminators het voor het zeggen hebben, zit je middenin de actie. De camera draait over het slagveld, terwijl je tot aan de horizon de menselijke schedels ziet liggen, alsof je ze aan kunt raken. Dan stampt een Terminator-voet een schedel aan diggelen en beginnen de laserstralen je om je oren te vliegen. Voor de filmtitel verschijnt zoomt het beeld in op het gezicht van de Terminator en kijk je recht in de rode cyborg-ogen, die diep in de oogkassen van de robot liggen. Terminator 2: Judgement Day 3D is begonnen en je bevindt je ditmaal in, op, achter en onder de actie. Alsof je er zelf bij bent.
Terminator 2: Judgement Day 3D
Niet op mij richten, Arnold!
De 3D-conversie is geweldig gedaan. Niet alleen is het beeld fris en helder, de diepte is prachtig. Als je er op let, is de manier waarop regisseur James Cameron (Titanic, Avatar) de film geschoten heeft perfect voor 3D. Alsof hij het zo van tevoren bedacht heeft. Om Schwarzenegger als Terminator extra indrukwekkend te maken kijk je regelmatig vanuit kikkerperspectief – dus van onder naar boven – tegen hem aan. Als hij zijn jachtgeweer of mitrailleur richt, is het in 3D net alsof hij de loop recht tussen je ogen steekt. Als de klassieke scène verschijnt waarin Arnold zijn hand uitsteekt en zegt “Come with me if you want to live”, is het alsof je die hand zo kunt grijpen. De details in het beeld zijn verbluffend, zo zie je elk pluisje op de schouders van het stoffen jasje van Dr. Silberman en lijkt het alsof elk vonkje en papiertje dat je ziet door de bioscoop zelf dwarrelt. Het is naast het verhaal van de film en de grootte van het bioscoopscherm zelf dé reden waarom je Terminator 2: Judgement Day 3D niet mag missen.
Vloeibaar plastic
Het enige minpuntje in de film is de T-1000 cyborg, die ditmaal naar het verleden is gestuurd om een einde te maken aan John Connor. Hoewel acteur Robert Patrick nog steeds doodeng is als schier onverslaanbaar Terminator-prototype, tonen de special effects uit 1991 hier toch hun leeftijd. Het vloeibare metaal waar de T-1000 van gemaakt is, lijkt op sommige momenten meer van plastic te zijn. De effecten zijn duidelijk op het beeld geplakt en de weerspiegeling van de omgeving in het metaal is vaak mat. In de slotscènes van de film valt het gelukkig mee, maar het toont wel aan hoe verwend we zijn met moderne films wat computereffecten betreft. Lijnrecht hier tegenover staat dan wel de kwaliteit van de stunts. De trucks, helikopters en ontploffingen voelen allemaal levensecht, in tegenstelling tot de vaak door de computer gemaakte inferno’s van tegenwoordig. Terminator 2: Judgement Day is een uitstekend argument dat laat zien dat computereffecten ondersteunend moeten zijn en niet leidend.
Terminator 2: Judgement Day 3D:
Terug naar je eigen verleden
Na twee uur en een kwartier ondergedompeld te zijn in de 3D-wereld van James Cameron, kwam ik opnieuw als hyperenthousiaste 16-jarige uit de bioscoop. Na 31 keer voelt Terminator 2: Judgement Day 3D alsof ik de film weer voor het eerst zag en alsof ik mijn jeugdheld Arnold Schwarzenegger persoonlijk ontmoet had. Opnieuw gaf het verhaal me stof tot nadenken en opnieuw vroeg ik me af of de Terminator-serie met Judgement Day niet beter afgerond had kunnen blijven, maar dat is een artikel voor een volgende keer. Voor nu is de boodschap: ga Arnold in 3D kijken! Terminator 2: Judgement Day 3D is en blijft een klassieker. De film boeit na al die jaren nog steeds en zal dat waarschijnlijk altijd blijven doen. Hopelijk wordt het zo’n succes dat er meer Schwarzenegger-films in 3D gaan uitkomen. Predator of The Running Man bijvoorbeeld?
Reactie plaatsen