Spider-Man: Homecoming is de eerste volledige Spider-Man film sinds Marvel Studios de filmrechten van Peter Parker – Spider-Man – deelt met Sony Pictures. Na Tobey Maguire en Andrew Garfield is het de beurt aan de Britse acteur Tom Holland om de webschieters en het roodblauwe kostuum aan te trekken. Hiermee is de webslingeraar jeugdiger en frisser dan ooit te voren. En daarmee komt Spider-Man inderdaad letterlijk en figuurlijk thuis.
Wat is Spider-Man: Homecoming een feest. Wat is Tom Holland goed als de jeugdige Peter Parker, die halsreikend uitkijkt naar een plekje in het Avengers-team en zijn uiterste best doet om aan Tony Stark – Iron Man – te laten zien dat ie dat verdiend. Wat een opbeurende humor, wat een vrolijk avontuur met een kern over het vinden van je eigen weg en je innerlijke kracht. Dit is een Spider-Man aan het begin van zijn carrière, met de nodige missers en moeilijkheden. Dit is Peter Parker op zijn best, iemand waar we allemaal iets van onszelf in herkennen.
High school, een micromaatschappij
Maar niet alleen in Peter Parker zien we onszelf weerspiegeld, ook in de high school klasgenoten om hem heen ontdekken we diversiteit en herkenbare, alledaagse eigenaardigheden en onhebbelijkheden. Spider-Man: Homecoming is een bonte mengelmoes van culturen, ego’s, doorsnee lichaamsbouw en alledaagse personen. Het lijkt wel alsof de hele wereld zich binnen die high school afspeelt. We zien jongeren van verschillende afkomsten: Afrikaans-Amerikaans, Hawaïaans, Zuid-Amerikaans, Australisch, Chinees, Palestijns, Filippijns; de smeltkroes van New York. Maar de film benadrukt dat geen enkele keer. Iedereen is gewoon zichzelf en iedere puber is gewoon puber. Onhandig, grote mond, bijdehand, beetje vreemd en op zoek naar een eigen plek in de wereld. Dit is niet het Marvel-universum van het grote spektakel zoals in The Avengers en Guardians of the Galaxy, maar van het dagelijkse stadse leven, vol normale mensen met normale problemen.
Batman vs Spider-Man
Die normale problemen worden echter wel groter als wapens en objecten die achtergebleven zijn na de grote gevechten in de eerder genoemde Avengers-films, hun weg naar de zwarte markt vinden en zo op straat belanden. Deze handel wordt in het geheim gevoerd door Adrian Toomes (Michael Keaton, Batman), die oorspronkelijk de berging- en opruimwerkzaamheden uitvoerde na elk superheldengevecht in de stad. Nadat zijn contract door de overheid nietig verklaard is, besluit Toomes zijn eigen handeltje op te zetten en gaat als The Vulture op jacht naar meer exotische wapens en energiebronnen. Als die spullen gebruikt worden tijdens criminele activiteiten in de stad, trekken ze de aandacht van Spider-Man. Peter besluit te achterhalen waar die spullen vandaan komen, maar blijkt al snel meer hooi op zijn vork te nemen dan hij gewend is. Tegen de wensen van Tony Stark in gaat Peter achter The Vulture aan, al blunderend, improviserend en bluffend. En met zijn karakteristieke dosis humor.
Hoog A-Team-gehalte
Die humor, gecombineerd met de soms zelfs slapstick-achtige actie, maakt Spider-Man: Homecoming een luchtig, vrolijk actiespektakel. Als je na de film op een rijtje zet wat Peter allemaal overkomen is aan ontploffingen, botsingen, ongelukken en pakken slaag, realiseer je je pas wat een actie er in de film zit. Op een enkele scène na heeft de film wel een hoog The A-Team gehalte; ondanks al die ontploffingen en rondschietende superwapens vallen er weinig slachtoffers. Maar ook dat draagt bij aan de optimistische sfeer in de film en is niet per se storend. Tussen alle actie door zetten de klasgenoten van Peter hem meteen weer met beide benen op de grond en zie je hoe hij zijn leven als scholier probeert te combineren met zijn verantwoordelijkheden als Spider-Man. Deze zoektocht naar balans is wat de film drijft en waarom je met Peter meeleeft.
Spider-Man: Homecoming is super
Spider-Man: Homecoming is dus niet alleen geweldig om te zien, ook op emotioneel vlak zit de film prima in elkaar. Het New York wat we daarbij te zien krijgen – en de high school in het bijzonder – is een plek waar diversiteit en acceptatie normaal en onopvallend zijn. Samen met die andere populaire superheldenfilm van deze zomer – Wonder Woman – tonen Marvel/Disney en DC/Warner ons een ideale samenleving, waar iedereen gelijk is (of hoort te zijn), zodat we ons kunnen concentreren op het avontuur en het najagen van gerechtigheid. Pop-cultuur met een uitvergrootte, positieve boodschap. Super!
Wil je Tony Stark als Iron Man thuis in je vitrine? Lees Modern Myths Merchandise deel 2.
Modern Myths service: Koop Spider-Man – Homecoming op Bol.com
© 2015-2024 Modern Myths – oorspronkelijk verschenen onder redactie van Karen van den Andel en Jeroen Geelhoed – Fantasize.nl
Reactie plaatsen