Eerst veranderde het weer. Met deze zin begint de eerste aflevering van Snowpiercer op Netflix. Nadat de aarde is veranderd in een grote bevroren sneeuwbol, heeft de overgebleven mensheid zich teruggetrokken in een enorme trein, die uit duizend-en-één coupés bestaat: Snowpiercer. Verdeeld in verschillende klassen en gevuld met alles wat de mensheid nodig heeft om te overleven reist de trein de hele wereld over. Wachtend op het moment dat de buitenwereld weer leefbaar wordt. Maakt deze sneltrein van tien afleveringen op Netflix het waar of komt hij abrupt tot stilstand?
Snowpiercer is gebaseerd op de gelijknamige film uit 2013 en de Franse graphic novel-serie Le Transperceneige van Jacques Lob en Jean-Marc Rochette, die behoorlijk wat succes hadden. We keren nu terug naar deze trein voor een eerste seizoen op Netflix. Terwijl de moordende kou tegen de zijkanten van de trein beukt, is het voortbestaan van het gigantische voertuig voornamelijk afhankelijk van de goedwilligheid van zijn passagiers.
Is er een detective aan boord?
Melanie Cavill (Jennifer Connelly (Alita: Battle Angel, Hulk, Labyrinth)) is de “stem” van de trein en verantwoordelijk voor de goede orde. Ze werkt onder meneer Wilford – het meesterbrein achter de trein – en slaat een brug tussen de passagiers en de bestuurder. Er zijn drie klassen in de trein. De eerste klasse reist in overbodige luxe en overmatige coupés. Deze elite zit hun tijd uit. De tweede klasse betrekt de betere banen en heeft nog steeds een bepaalde vorm van luxe. De derde klasse werkt ook, maar met veel minder privileges. Ze maken lange dagen en krijgen het zwaarste werk. En dan is er nog de staart. Het achterste gedeelte van de trein vol vluchtelingen. Opgehoopt in een smalle, stinkende ruimte doen zij hun best om te overleven op wat zij krijgen. Hun enige sprankje hoop is rebellie, maar deze wordt vaak de kop ingedrukt. Slechts enkelen krijgen, vanwege hun vaardigheden, de kans om hoger in de rangorde te komen. Onder hen is Andre Layton (Daveed Diggs (Star Wars: Resistance)), een leidersfiguur. Voor de trein was hij een detective, iets wat de trein nu nodig heeft, wanneer er een lichaam wordt gevonden.
Snowpiercer op Netflix: Meer coupés
De oorspronkelijke Snowpiercer-film uit 2013 zag ik pas laat. De Zuid-Koreaanse en Tsjechische coproductie had misschien geen grote release, maar was wel populair. Hoewel het concept op het eerste gezicht wat raar en ongeloofwaardig klinkt – De laatste overlevenden van een bevroren planeet reizen rond in een trein – is de uitvoering behoorlijk spannend. De film focust zich niet zo op het technische aspect van de trein. Als kijker moet je er op vertrouwen dat aan alles gedacht is. Het gaat daar puur over de revolutie. Toen ik hoorde dat er een serie zou komen, was ik meteen enthousiast. Een serie geeft veel meer ruimte om de trein en de dynamiek van de passagiers te verkennen. Gelukkig lukt dat ook. Terwijl de serie vordert zien we agrarische gedeeltes, stallen voor dieren, een klaslokaal, aquarium en nachtclub. Er lijkt inderdaad aan alles gedacht en in de meeste gevallen zelfs aan te veel. Snowpiercer is niet alleen gemaakt om te overleven. Voor de rijksten is het bedoeld om zo goed als mogelijk hun tijd door te komen. Ten koste van anderen.
Een trage start
Ondanks mijn enthousiasme en interesse was ik niet meteen overtuigd van de serie. Waar ik hoopte op een sterk politiek spel tussen de gevestigde orde en de rebellie, begint de serie anders. Natuurlijk broeit er wel iets in de staart, maar de eerste paar afleveringen focussen zich meer op een moord. Het is bijna alsof je naar een te lange, post-apocalyptische misdaadserie kijkt. Meneer Wilford had niet verwacht dat er moorden gepleegd zouden worden en dus moet Melanie gedwongen een detective uit de staart halen die hen zou kunnen helpen. Het wordt hem niet gemakkelijk gemaakt, aangezien ze hem zo min mogelijk over de trein willen vertellen. Deze CSI-Snowpiercer duurt zo’n vier afleveringen en terugkijkend lijkt het vooral bedoeld te zijn om de kijker te laten wennen aan het scenario en de klasse-indeling. Geen enkel personage maakt echt een ontwikkeling door. Ondanks de hoge snelheid van de trein lijkt iedereen stil te staan.
Waar ik in de film onmiddellijk meevoelde met de staart en de rijken haatte, ligt dat in de serie toch anders. Ik kon maar niet begrijpen waarom de inwoners van de staart niet uitgeschakeld werden of op zijn minst gehalveerd om de dreiging kleiner te maken. Ze waren ongevraagd de trein binnengedrongen en hun mengeling kon een redelijk veilig systeem vernietigen. Niet alleen voor de rijke passagiers. Ook voor zichzelf.
Snowpiercer op Netflix: Het cadans verstoort
De eerste afleveringen van Snowpiercer op Netflix eindigen met een bijzondere twist die meteen onthult dat de serie niet van plan is om zijn bronmateriaal een-op-een over te nemen. Voor deze traktatie moet je de eerste afleveringen doorkomen. Vanaf aflevering vijf werd ik helemaal meegenomen in het verhaal. Dat eentonige ritme werd volledig verstoord en eindelijk komt de vaart erin. Mijn begrip voor de eerste klasse is op dat moment al verdwenen en verschoven naar de derde klasse. Soms stoor ik me aan sommige personages die over feiten heen stappen, maar meestal wordt dit snel weer rechtgezet en focust het verhaal zich weer meer op ethische dilemma’s. Dat laatste mag voor mij in een volgend seizoen meer aangedikt worden. Want kunnen de passagiers uit de staart, die jaren niets hebben gehad, genoegen nemen met rantsoen? Kunnen zij wel delen als ze voor het eerst echt voedsel zien in plaats van de trekdropachtige voedingsblokken?
Een wisseling van spoor
Hoewel ik dolgraag verder wil met een tweede seizoen blijf ik wel met gemengde gevoelens achter. De serie brengt zijn hoofdpersonages opvallend vaak in gevaar, waar je meteen doorheen kan prikken en waardoor de spanning zoekraakt. De onderliggende, diepgewortelde problemen sudderen het hele seizoen op de achtergrond, maar mogen van mij echt wel op de voorgrond komen. De balans tussen deze twee verspringt te vaak. Alsof de makers deze diepere problemen wel graag willen verwerken, maar bang zijn dat het gebrek aan actiescènes hun kijkers zal doen afhaken. In de laatste aflevering komen die problemen echt op de voorgrond, maar worden dan weer opzij geschoven voor een geforceerde cliffhanger die uit het niets komt. En toch is het deels die cliffhanger waardoor ik wil weten hoe het verder gaat.
Snowpiercer op Netflix –
Het volgende station is: Seizoen 2!
Ondanks dat de serie soms zoekende lijkt, heeft het alles aangestipt wat ik wilde zien. Met Snowpiercer Seizoen 2 kan de diepgang meer opgezocht worden en ik hoop dat de scènes met loze spanning hiervoor plaats kunnen maken. Denk niet dat je, na het zien van de film uit 2013, niet voor verassingen komt te staan. Dat kom je zeker. Op Snowpiercer en zijn klasse-indeling na maakt de serie verder zijn eigen keuzes in de ontwikkeling van het verhaal en dat kan ik alleen maar aanmoedigen. De vergelijking met de graphic novels kan ik niet maken, maar ze komen zeker op mijn wensenlijstje te staan. Ik moet toch iets als ik zit te wachten op het volgende seizoen.
Snowpiercer streamt nu op Netflix.
Lees meer Modern Myths-recensies!
© 2019-2024 Modern Myths / Beeldmateriaal: © Netflix
Reactie plaatsen