De markt voor Nederlandse fantasyschrijvers is steeds groter geworden. En dat is maar goed ook. Fictieve Nederlandse dorpen en toekomsten met een ondergelopen Nederland zijn niet langer vreemd. En als daar dan ook nog eens een boek opduikt waarin de keuze van de lezer zelf bepalend is, dan merk je pas echt wat Nederland te bieden heeft. In Mystanica van Dianne Arentsen ben jij als lezer belangrijk. Jouw keuzes bepalen namelijk het avontuur. Durf jij dat aan? Lees onze Mystanica recensie!
Meer boeken van Dianne Arentsen waarin je zelf onderdeel uitmaakt van het avontuur? Lees ook Yvette Wolters Fort Enigma recensie.
Schrik niet als je het boek Mystanica ziet liggen. De 583 pagina’s lees je namelijk niet allemaal de eerste keer. Mystanica is een boek waar je op verschillende momenten een keuze moet maken. Hierdoor sla je behoorlijk wat pagina’s over (die je altijd nog kan lezen als je het boek opnieuw oplost met nieuwe keuzes).
Keuzestress en The Neverending Story
Je moet bij Mystanica dus geen keuzestress hebben en ook niet bang zijn om delen van het verhaal te missen. Redacteur Daniel heeft altijd al zo’n boek willen lezen en kon niet wachten om eraan te beginnen. Dat je als lezer wordt aangesproken geeft het daarbij een extra leuke invalshoek. Alsof je Bastian bent in The Neverending Story.
Een fantastische structuur
Voor veel mensen is het al een uitdaging om een gewoon boek te schrijven. Maar Dianne Arentsen slaagt er daarnaast in om een boek te schrijven met ook nog een fantastische structuur. Je keuzes komen op een leuke manier terug en omdat je bijna altijd vooruit gaat, voelt het ook niet alsof je blijft steken in het verhaal. Er zijn hoofdstukken die belangrijk zijn en die je sowieso leest, ongeacht je keuze. Toch is er dan altijd wel weer een extraatje waarin jouw pad beter naar voren komt. Dat is ontzettend knap gedaan.
Sommige dingen zullen echter wel even wennen zijn. Voor jouw eerste beslissing moet je dus kiezen uit drie deuren. Afhankelijk van je keuze blader je door naar hoofdstuk 2, 3 of 4. Ik had verwacht dat mijn keuze me altijd naar hoofdstuk 2 zou leiden, maar dat er dan drie versies van dat hoofdstuk zouden zijn. Dat is niet zo. Je slaat dus echt hoofdstukken over en dat voel wat gek. Maar hier raak je echter snel aan gewend.
Mystanica recensie – Een game in een boek
Door de keuzes en het bijhouden van je energielevel voelt het boek soms echt aan als een game. Vooral het begin en het einde zijn zo geschreven. En dat vind ik alleen maar een pluspunt. In Mystanica werk je met nevelenergie die je moet inzetten om bepaalde dingen te kunnen doen. Dit voegt iets leuks toe, maar dwingt je wel om altijd schrijfgerei bij de hand te hebben (ik heb het zelf bijgehouden op mijn telefoon, wat ook werkt).
In de route die ik volgde, had dit proces uiteindelijk weinig invloed, maar gedurende het boek heeft het er wel voor gezorgd dat ik mijn keuzes goed doordacht. Want hoe meer dingen je wilt onderzoeken, hoe meer nevelenergie je betaalt. Dat is een goede stok achter de deur om niet zomaar een beslissing te maken, maar er echt even bij stil te staan.
Twee paden
Uiteindelijk heb ik twee paden moeten volgen in het boek. Ik was zo benieuwd naar alle antwoorden dat ik soms koos voor de optie die me het verst vooruit stuurde. Maar dat zorgde ervoor dat ik bij een erg onbevredigend einde uitkwam (wat goed is dat dit er ook in zit). Gelukkig had Arentsen een soort “quick save” ingebouwd, waardoor je een beslissing terug kon draaien en alsnog vooruit kon.
Ook over de uitleg daarvan is nagedacht en dit komt dan weer mooi terug. Heel soms heb ik even gespiekt wat er zou gebeuren als ik een andere keuze maakte. En dat versterkte mijn gevoel over de goede structuur van het verhaal.
Mystanica recensie – De keuze is reuze
Zoals gezegd was ik benieuwd naar alle antwoorden en dat was meteen een grote valkuil. Toen ik op onderzoek mocht in de stad van Mystanica, besloot ik mijn nevelenergie te sparen en vast vooruit te reizen. Hierdoor miste ik uiteindelijk wel wat essentiële onderdelen van het verhaal. In het laatste stuk kwamen daardoor veel personages langs die ik niet kende en niet altijd goed uit elkaar wist te houden.
Ook bleef ik achter met een paar losse eindjes die waarschijnlijk in een andere einde of een andere lijn wel uitgediept worden. Er zijn zoveel keuzes dat je dan toch iets blijkt te missen. Dit zorgt er natuurlijk wel voor dat je uitgenodigd wordt om het boek nog eens te lezen. Maar voor nu liggen de meeste hoofdstukken nog te vers in mijn geheugen, dus dat is iets wat ik op een later moment nog eens oppak.
Net iets gestroomlijnder
Het mag duidelijk zijn dat ik enthousiast ben over Mystanica. Toch was er een mechanisme in de vorm die voor mij wat onhandig was. Afhankelijk van je keuze mag je naar een bepaald gedeelte in het boek springen. Het was prettig geweest als daar ook het paginanummer bij stond, zodat je meteen door kan. Nu moest ik terug naar de inhoudsopgave (of gewoon doorbladeren, maar dan zie je wel allemaal leuke dingen van een ander pad) om dan weer vooruit te kunnen. Een paginaverwijzing was voor mij net iets gestroomlijnder geweest.
Mystanica recensie – Een nieuwe leeservaring
Alles bij elkaar ben ik heel blij dat ik Mystanica gelezen heb. Het is een type boek dat je niet vaak ziet en het verhaal zit goed in elkaar. Het is echt voor de jongere lezer geschreven (13-15 jaar), maar biedt alsnog een leuke leeservaring voor een oudere doelgroep.
Er zijn daarbij genoeg onderdelen in het verhaal die ik gemist heb, waardoor ik sta te popelen om het in de toekomst nog eens te lezen. Welke keuzes ik dan maak? Tja, dat weet alleen de lezer…
Deze recensie van Mystanica is onderdeel van een blogtour met Paradisebythebooklight, In de boekenkast, Leesadvies, dutchbookdragon, Bookstamel, FollowMeMoveBooks, jenniferwagemans, belgiumbibliophile en Story_of_bookss!
Titel: Mystanica
Auteur: Dianne Arentsen
Uitgever: Zilverspoor
ISBN: 978-94-630-8446-8
Modern Myths Shop
Lees meer Modern Myths recensies!
© 2022-2024 Modern Myths
Reactie plaatsen