Modern Myths Christopher Paolini interview – Avonturen in het Fractalverse (deel 2)

In het tweede deel van ons Modern Myths Christopher Paolini interview vertelt de New York Times bestseller auteur over zijn schrijfproces en wat hij heeft geleerd van het werk aan zijn nieuwe, epische sciencefictie roman Slapen in een Zee van Sterren. Christopher schrijft ook samen met zijn zus het script van de film die gebaseerd zal worden op het boek. Lees over creativiteit, het tekenen van kaarten, promotietours in tijden van corona en wat er nog meer gaat gebeuren in het Fractalverse! 

Lees hier het eerste deel van ons Interview met Christopher Paolini. Je kunt het interview ook in het Engels lezen: Interview with Christopher Paolini. En lees ook Joanys Slapen in een Zee van Sterren recensie!

• Wat betreft de personages in Slapen in een Zee van Sterren, kon je de stem van Kira makkelijk vinden? 

Die was moeilijk te vinden. Dat kwam doordat ik de structuur van het verhaal in het begin nog niet had zoals ik het wilde hebben en omdat die structuur afhangt van wie Kira is als persoon. Dat kostte veel tijd. Op een gegeven moment overwoog ik haar een stuk jonger te maken, waardoor het een young adult boek zou worden. Maar dat was niet wat ik wilde. Dat was ook niet wat het verhaal was.

Uiteindelijk vond ik haar stem en houd ik van haar stem. Ze is een beetje prikkelbaar en heeft haar zwaktes. Ze kan impulsief zijn, maar van binnen is ze goed. Ze probeert het juiste te doen.

Slapen in een Zee van Sterren

• Was zij je favoriete personage om te schrijven?

Nee, dat was absoluut Gregorovitsch. Hij is zo leuk en hij doet op het gebied van taal hele interessante dingen. De schrijver in mij genoot ervan hem en zijn dialoog te schrijven.

• Wat wil je graag dat mensen uit dit verhaal halen?

Zoals ik al zei, ik hoop dat lezers met een gevoel van hoop en optimisme achterblijven wanneer ze de laatste pagina hebben gelezen, of zelfs de laatste zin. Dat ze een rilling over hun rug voelen om wat er net gebeurd is in het verhaal. Misschien verwondering en verbazing. En een bitterzoet gevoel dat het verhaal afgelopen is.

• Dat is wat goede boeken horen te doen.

Precies. Voor mij is een bitterzoet einde het beste soort einde. In het leven zelf ben je ook niet volkomen gelukkig of volkomen ongelukkig. Het is een vreemde mengeling van blijdschap en verdriet, schoonheid en tragedie. Wanneer ik denk aan de boeken en verhalen die mij echt iets deden, hadden die allemaal een bitterzoet randje.

• Dus je zou zeggen dat het op die manier de ervaring van mens-zijn reflecteert?

Dat denk ik.

• Wat vind je het leukste onderdeel van het schrijfproces?

Het leukste is dingen aan het licht brengen die je je al tijden voorstelt en daarbij dan hopelijk diezelfde emoties los te maken in lezers. Dat is de grootste taak van kunst, denk ik; het mooiste dat kunst kan doen is het succesvol opwekken van emoties in het publiek. De reden dat ik dat zeg, is omdat ideeën makkelijk zijn om over te brengen, net als technische informatie. Zelfs de waarheid is soms makkelijk over te brengen. Dat zijn dingen die je kunt lezen zonder een emotionele reactie. Het is daarentegen moeilijk echt een emotie in iemand los te maken. Dat vind ik dus heel mooi, om te zien dat mensen op een verhaal reageren zoals je hoopt dat ze zullen doen.

Dat heeft ook een keerzijde, want als ik aan het schrijven ben, beïnvloedt datgene wat ik schrijf mij ook. Als ik een gevechtsscène aan het schrijven ben voor een week of twee, word ik chagrijnig. Als ik blije scènes schrijf, word ik blij. Als mijn personages het zwaar hebben, heb ik het ook zwaar. Dat kan moeilijk zijn wanneer je een lang boek schrijft waar je personages het de hele tijd zwaar hebben.

• Wanneer je aan een boek werkt, lukt het je dan elke dag te schrijven? Schrijf je nu ook elke dag?

Ik probeer elke dag te schrijven. Als ik niet schrijf, werk ik aan het plot. Wanneer ik niet aan het plot werk, ben ik bezig met andere zaken rondom het boek. Ik doe wel mijn best elke dag te schrijven, ook al is het maar een bladzijde. Dat doe ik, omdat ik anders uit vorm zou raken. Ik ben me ook erg bewust van hoeveel bladzijden je nodig hebt om een boek te maken en raak gefrustreerd wanneer ik die teller niet omhoog zie gaan. Omdat ik weet hoe lang het duurt een boek af te maken.

• Hoe houd je jezelf gemotiveerd tijdens zo’n proces?

To Sleep in a Sea of Stars

Zoals ik zei, schrijf ik verhalen over onderwerpen die me echt aan het hart gaan. Dat helpt een hoop. Ik heb ook ervaren dat mijn werk gelezen en gewaardeerd wordt door een grote hoeveelheid mensen. En dat helpt ook.

Mijn grootste motivatie is dat, wanneer ik zelf een echt goed verhaal ervaar, dat iets met me doet. Er gaat een rilling over mijn rug, ik reageer er emotioneel op. Ik wil dat gevoel met mensen delen en dat zelf ook kunnen bewerkstelligen. Ik ben me er ook van bewust dat het leven kort is en dat er een hoop verhalen zijn die ik wil vertellen. Mijn angst om al die verhalen niet op tijd af te krijgen is groter dan mijn angst om ergens aan te beginnen.

Toen ik een beginnend schrijver was, voelde ik veel onzekerheid bij het schrijven zelf. Wat gaan mensen denken? Wat gaat mijn familie ervan vinden? Is het wel goed wat ik schrijf? Toen ik ouder werd, begon ik me te beseffen: weet je wat? Het leven is kort. Ik kan me geen zorgen maken over dat soort dingen. Want als ik dat doe, krijg ik nooit iets gedaan. Er komt een harde deadline aan en ik heb een hoop verhalen te vertellen.

• Ik heb erg genoten van je ChrisP Writing Tips op YouTube. Die zijn gericht op beginnende schrijvers en geven schrijfadvies. Welk advies zou je aan je jongere zelf willen geven, die net begon met het schrijven van Eragon?

Als ik één ding tegen mijn jongere zelf kon zeggen, zou het zijn dat het schrijven van een slecht woord, of een slechte zin, of zelfs een slecht boek, je geen slechte schrijver maakt. Ik zeg dat, omdat ervaren, gepubliceerde schrijvers, die al tientallen jaren schrijven, hun eigen werk ook grondig herschrijven en redigeren om het beter te maken. Het is een natuurlijk onderdeel van het proces. Dat je dingen moet verbeteren betekent niet dat je een slechte schrijver bent. Je zou een slechte schrijver zijn wanneer je weet dat er iets niet klopt (of wanneer iemand die je vertrouwt je vertelt dat er iets niet klopt), maar je het werk niet doet om het probleem op te lossen. Wanneer ik nu iets schrijf dat niet werkt zoals ik het zou willen, ontmoedigt dat me niet meer. Ik haal mijn schouders op en zeg “oké, laten we dat oplossen”. Dat is een onderdeel van het proces.

Modern Myths Christopher Paolini interview: ChrisP Writing Tips

In het leger is er een gezegde waar ik van houd: “Embrace the suck”. Omarm de dingen die moeilijk zijn, ontwijk ze niet. Dat is hoe je dingen gedaan krijgt en dat is hoe je komt waar je wilt zijn. We bereiken onze doelen nooit precies zoals we verwachten. Het pad slingert altijd. En dat is oké. De doelen zelf zijn niet zo belangrijk. Ik bedoel, ze zijn wel belangrijk, maar ze helpen je niet dingen te bereiken.

Als je bijvoorbeeld als doel hebt een boek te schrijven is dat goed, maar dat verandert nog niets voor jou. Je moet zelf een regelmaat in je leven krijgen, een systeem vinden dat ervoor zorgt dat je dat doel bereikt. Die regelmaat kan zijn dat je elke dag schrijft. Dat vind je misschien vreselijk, maar je schrijft elke dag. Je kunt besluiten dat je de komende drie jaar elke dag een pagina schrijft. En je zult zien dat je binnen die tijd een boek hebt neergezet. Het is goed om doelen te stellen, maar het is belangrijker gewoontes in je leven te krijgen die je helpen die doelen te bereiken. Je kunt nooit voorspellen hoe het zal lopen, maar op de lange termijn is dat een betere aanpak dan altijd op dat ene doel blijven focussen en zicht verliezen op wat er echt toe doet.

• Zijn er dingen die je tijdens het schrijven van Slapen hebt geleerd?

Oh, zeker. De proza is anders dan in fantasy, dus dat is een groot verschil. Wat structuur betreft is dit één compleet verhaal. Het is een verhaal met een begin en een einde in één boek; iets dat ik nog niet eerder had gedaan. Aan de ene kant was dat moeilijker, omdat je de personages niet zo goed kunt leren kennen als je in een serie zou kunnen doen. Er is minder ruimte. Dat was best moeilijk, maar aan de andere kant ook heel bevrijdend, om een verhaal in één boek af te maken. Ik heb een hoop geleerd over tempo in verhalen: het is een lang boek met een andere structuur dan mijn eerdere boeken. Ik heb hoofdstukken, subhoofdstukken en “deel onderbrekingen” in dit boek. En natuurlijk was het schrijven over technologie en alles wat erbij kwam nieuw.

• Dat moet moeilijk zijn geweest.

Ja, maar ook erg leuk. Dat is het leuke aan dit beroep, het laat je constant leren. Je zult nooit het punt bereiken waar je alles hebt geleerd.

• Wat denk je dat de toekomst voor je in petto heeft wat het Fractalverse betreft? Werk je aan iets nieuws of neem je nu een pauze?

Pauze, wat is dat? Ik heb al een kort vervolgverhaal klaarliggen dat zich na Slapen in een Zee van Sterren afspeelt. Ik ben ook bezig met het herschrijven van een korte prequel, die ik in 2013 schreef. Die had wat werk nodig, maar nu Slapen af is, ben ik er weer mee bezig. Dat boek zou in een maand of twee klaar moeten zijn. Gisteren is ook naar buiten gebracht dat Slapen verfilmd zal worden. Mijn zus en ik zullen het scenario schrijven en uitvoerend producent zijn. We hebben getekend met “Made Up Stories” en “Snoot Entertainment”. We kijken er erg naar uit om met hen te werken.

• Dat is fantastisch. Dus je zult zelf ook een hand hebben in de verfilming?

Ja. Er is geen garantie, maar na de ervaring met de Eragon-film besloot ik dat als er nog een verfilming zou komen van mijn werk, ik er dicht bij betrokken zou zijn. Dit is de kans om dat te doen.

• Als scenarioschrijver kan je het proces leiden en de films dicht bij het bronmateriaal houden.

Ja, ook al zijn films een ander medium dan boeken. Je kunt het niet helemaal hetzelfde doen en scenario’s zelf zijn natuurlijk ook anders dan boeken. Het zal een leerervaring zijn en een uitdaging. Mijn zus en ik hebben eerder scenario’s geschreven, dus het is niet iets compleet nieuws. Ik kijk ernaar uit.

• In deze tijden, met een pandemie gaande, zitten veel mensen thuis. Hoe is het om Slapen te promoten in zo’n tijd? Welke uitdagingen komen daarbij kijken?

Het is erg anders dan normaal. Vorig jaar tourde ik met mijn verhalenreeks De Drietand, de Heks en de Draak, waarvoor ik ook in Nederland was. Ik vind het altijd fijn daar te komen; ik hoopte daar rond deze tijd ook te zijn, als het coronavirus er niet was geweest.

Dus ja, het is erg anders. Ik weet niet zeker wat dit betekent voor het boek. De verkoop en promotie gaan nu enorm anders, films hebben het moeilijk; alles gaat anders. Maar mensen zijn vanuit huis ook veel gaan lezen en dat is prachtig. Door het meedoen aan online evenementen heb ik ook mensen bereikt die ik eerder niet kon bereiken. Ik tour inmiddels al bijna twintig jaar en ben voor het grootste deel van mijn leven actief geweest op evenementen. Het laatste jaar ben ik me gaan beseffen dat niet iedereen bij zo’n evenement kan zijn. Nu ik Slapen aan het promoten ben, besef ik dat deze dingen zich normaal niet online afspelen. Dus ik doe mijn best mensen te bereiken met mijn YouTube-kanaal en sociale media. Dat is een fantastische manier met mensen in contact te blijven.

We hebben laatst een lied uitgebracht: Sea of Stars, gezongen door Jennifer Hale. Zij heeft ook het Engelse audioboek ingesproken. Ze is een geweldige stemacteur en zangeres. Dit lied is in-universe gedaan, je kunt het luisteren op mijn YouTube-kanaal en dat van Jennifer en op mijn website Paolini.net. Het weet het gevoel van wat ik met het boek wilde echt te vangen.

• Schreef zij het lied, of was het een samenwerking?

Zij schreef het samen met haar producent. Ik ben er echt van onder de indruk. Ik heb hen het idee gegeven voor een tweede lied, dat ze opgenomen hebben. We gaan dat lied ook uitbrengen. Dit hebben ze zelf gedaan en het behelst echt het gevoel van het verhaal. Hierdoor weet ik dat het de goede keuze was Jennifer te kiezen om het audioboek in te spreken. Ze weet echt wat ik met het verhaal probeerde te doen.

Modern Myths Christopher Paolini interview: Sea of Stars – Jennifer Hale

Heb jij Slapen al gelezen?

• Nog niet, ik heb hem net een paar dagen binnen. Ik ben er wel al in begonnen en vind het fascinerend om te lezen. Vooral de kaart in het begin viel me op. In fantasyboeken ben je gewend een landkaart aan het begin van een boek te zien, maar met sciencefictie ben ik dat niet echt gewend. Het was gaaf een driedimensionale kaart van het zonnestelsel te zien waar het verhaal zich afspeelt.

Dank je, die was moeilijk om te tekenen. Ik moest uitvogelen hoe ik dat kon doen. Ik weet niet of dit ook in jouw versie van het boek zit, maar in de Engelse versie zijn er zeven kaarten door het boek verspreid. Je zou nog meer afbeeldingen in het boek tegen moeten komen.

• Dus er is nog meer voor mij om te ontdekken!

Er zullen in de loop der tijd ook afbeeldingen online komen. Als ze niet in jouw versie zitten, kun je ze op den duur in ieder geval ook online zien.

• Dankjewel voor het interview en voor de tijd die je voor ons nam. Het was enorm interessant je over Slapen te horen vertellen.

Het was geweldig met je te spreken, dankjewel voor je geweldige vragen. Ik kijk ernaar uit het interview te lezen.

Christopher Paolini is de schrijver van de internationale bestsellers Eragon, Oudste, Brisingr, Erfenis en De Drietand, de Heks en de Draak. Zijn eerste sciencefiction roman – Slapen in een Zee van Sterren – is nu verkrijgbaar. Christopher woont in Paradise Valley, Montana, USA.

Slapen in een Zee van Sterren / To Sleep in a Sea of Stars is nu overal verkrijgbaar.

Modern Myths Christopher Paolini interview – Shop 

Meer interviews als dit Christopher Paolini interview? Kijk in onze rubriek Interviews!

Christopher Paolini interview: © 2019-2024 Modern Myths