Interview met Peter DeWillis – Magisch architect van De Boeken van Terra Fabula

Met De Boeken van Terra Fabula: De Verborgen Sleutel is deel vijf uitgekomen in de fantasyserie die schrijver Peter DeWillis (pseudoniem van Peter van Roermund) in 2016 begon. De voorbereidingen voor het schrijven van de boeken begon echter al tien jaar eerder. In ons interview met deze verhalenarchitect leer je hoe Peter zijn magische wereld niet alleen vanachter zijn toetsenbord heeft opgebouwd, maar ook door in het ‘echte leven’ over onze aardbol te reizen. Er steekt veel meer achter Terra Fabula dan je vermoedt. Kom erachter in ons Interview met Peter DeWillis!

Lees binnenkort onze recensie van De Boeken van Terra Fabula – De Verborgen Sleutel of nu alvast Yvettes recensie van De Boeken van Terra Fabula 1 – 4!

Het bouwen van de wereld in je (fantasy)boek is een van de belangrijkste aspecten van het schrijven. Als je daarbij ook weet waar je verhaal naartoe gaat en hoe deze eindigt, heb je de blauwdruk voor een stevige vertelbasis in handen. Schrijver Peter DeWillis mag je hierbij als voorbeeld nemen.

Achter de schermen werkte hij tien jaar aan het meesterplan voor zijn De Boeken van Terra Fabula serie, voor het eerste deel in 2016 verscheen. Bekijk hierboven de video-versie van dit interview voor een uitgebreide kijk in de wonderlijke wereld van Peter DeWillis’ Terra Fabula en kom er bijvoorbeeld achter waarom de avonturen in Londen beginnen, waar Peter zijn inspiratie voor vertellen vandaan haalt, hoe bibliotheken en historische locaties zijn deuren voor hem openen en wat zijn kijk is op sciencefiction.

Een samenvatting van dit interview lees je hieronder:

De Verborgen Sleutel

• Leuk dat je tijd voor ons kon maken, Peter. Als professor in de magische geschiedenis heb je alweer het vijfde deel uitgebracht van de De Boeken van Terra Fabula-serie: De Verborgen Sleutel.

Peter DeWillis: Ze worden ook steeds dikker. Deze is 479 pagina’s, een dikke pil. Het eerste deel – Het Vergeten Koninkrijk – kwam uit in 2016 en sindsdien verschijnt er elk jaar een deel. Daarnaast schrijf ik nog een andere serie: Griezel & Co onder het pseudoniem Gustaaf Glibber. Ik ben voor die serie alweer bezig aan deel drie. Ik stap van de ene wereld in de andere.

• Was je daarvoor al bezig met schrijven?

Beroepsmatig had ik al te maken met schrijven. Ik werk in de theater- en filmwereld als maker, speler en docent. Het schrijven en bewerken van teksten is onderdeel van het vak. Maar aan het schrijven van proza had ik nooit gedacht. Tot ik in de zomer van 2006 door Amsterdam fietste, met een ochtend repetities voor een premièreweek achter de rug. Er was een heel gesprek ontstaan over waarom het vertellen van verhalen zo belangrijk is. Tot ik tegen een acteur zei: ‘Wat als iemand zou besluiten dat het vertellen van verhalen niet mag?’ Tijdens het fietsen ontstond toen het hele verhaal van Terra Fabula. Het werd zomervakantie en ik had de tijd om enkele weken achter elkaar elke dag notities te maken over het verhaal en de personages. Zo is het ontstaan.

• Had je verwacht dat het zo’n vlucht zou nemen? Ineens ontdekte je de schrijver in jezelf.

Totaal onverwacht. Het werd een groot succes. Ik heb drukke werkzaamheden in het theater en met het coachen van jonge acteurs en het lesgeven op de Academie voor Theater en Dans. Het schrijven van boeken vormt nu ook een groot gedeelte van mijn dag. Het werken aan de redactie, het uitwerken van de ideeën voor de toekomst en het aanwezig zijn op beurzen en festivals.

• Volg je daarbij nog steeds je oorspronkelijke plan, of is dat verandert in de loop der jaren?

Mijn ‘masterplan’ is bijna niet veranderd. Dat moest ook wel, omdat het verhaal zo groot is en de ontwikkelingen zo uit de hand lopen. Ik reis over de hele wereld naar al die magische plekken. Ik kan het plan niet halverwege omgooien, omdat je met de verdeling van de informatie anders hopeloos in de knoop komt. In de boeken loopt onze ‘echte’ wereld dwars door de magische wereld en dus moeten historische plaatsen, gebeurtenissen en personages op het juiste moment hun opwachting maken. Ik weet ook precies hoe de epiloog zal zijn aan het eind van het laatste deel. Dan is het verhaal van William en Martha rond.

• Heb je dan, net als J.K Rowling voor Harry Potter had, het einde van de serie al geschreven en in een kluis bewaard, zodat nieuwsgierige fans er niet bij kunnen?

Dat niet. Maar ik weet precies wat er in de epiloog gebeurt en waarom bepaalde zaken gezegd gaan worden. Ik kan wel een tipje van de sluiter oplichten: de boeken worden geschreven door Peter DeWillis, die schrijft over de geschiedenis van zijn familie. Helemaal aan het einde van de serie verschijnt hij zelf in het boek en maakt hij het besluit om de geschiedenis van zijn familie op te schrijven. Dus waar hij begint, eindigt de serie.

• Heb je Peter DeWillis door de serie leren kennen, of zat hij altijd al in je?

Het is een persoon geworden die ik steeds beter leer kennen. Hij is uitgevonden voor de serie. Ik heb het altijd fascinerend gevonden als een verhaal verteld wordt door een insider, iemand die erbij was. Dat verleent realiteit en geloofwaardigheid aan het geheel. Dat gevoel vind ik spannend en probeer ik over te brengen in De Boeken van Terra Fabula.

• Je had het er al over tijdens de Zilverspoor online live show About Books. Zijn de personages uit je boeken gebaseerd op bestaande personen om jou heen?

Daar ligt een relatie tussen mijn beroep en mijn boeken. Je kijkt om je heen naar mensen en je pikt dingen. Een manier van praten, van lopen, van ‘zijn’. Dat neem je mee in de stukken die je maakt. Het gedrag, uiterlijkheden en bijzonderheden worden aan elkaar gesmeed tot een nieuw personage. In Terra Fabula zijn personages geïnspireerd op mensen in mijn omgeving, zoals mijn broer en mijn partner. Geen van beiden weet welk personage ze zijn. En dat vertel ik ook nooit (lacht).

• Hoe werkt dat dan bij de schurken? Daar moet je gedrag extrapoleren.

Precies. Die zijn natuurlijk wat minder geïnspireerd op mensen uit mijn omgeving. Ik maak wel gebruik van gedrag en de manieren van lopen, het maken van gebaren en de energie die iemand uitstraalt. Maar de slechteriken zijn helemaal verzonnen.

• Je put daarbij uit de mythologie van verhalen uit de hele wereld. Daar geef je ook lezingen over op festivals en beurzen, zoals Het DNA van fantastische verhalen. Hoe benut je de archetypes uit die mythologieën?

Ik vind het leuk om de relatie tussen dat alles te ontdekken. In het soort theater dat ik maak, waarin alles gemonteerd wordt, ontstaat niet alles uit een enkel script. Het is een samenspel van beeld, beweging, taal, poëzie, muziek, ruimte en licht. Dat vertelt een verhaal, waarbij de toeschouwer een ervaring krijgt. Dat monteren van divers materiaal uit verschillende disciplines en dat met elkaar verbinden, daar gaat schrijven ook over. Ik pluk iets uit de mythologie, uit de geschiedenis, uit de archeologie en de achtergrond van landen, steden en gebieden. Al die beelden en informatie worden gesmeed tot iets nieuws, wat het verhaal van Terra Fabula dient.

• Wat is de bron daarvan? Was je altijd al geïnteresseerd in verhalen?

Mijn fascinatie voor geschiedenis en archeologie had ik altijd al. Voor de oude verhalen die verteld worden vanuit verschillende culturen van over de hele wereld. Ik was al behoorlijk op de hoogte van fabels, sprookjes, sagen, mythes en legendes. Toen ik de boeken van Terra Fabula ging plotten, kwam ik tijdens het verzamelen van de achtergrondinformatie ook in gebieden waar voor het verhaal niets te halen viel. In andere gebieden juist weer wel. Zo kwam ik op Mont St. Michel, het getijdeneiland in Frankrijk dat nu in De Verborgen Sleutel een belangrijke rol speelt. Het is een vergelijkbaar eiland zoals je er ook een vindt bij Cornwall in Engeland.

Tijdens de research naar beide eilanden kwam ik erachter dat Mont St. Michel een relatie heeft met het Tapijt van Bayeux. Dat is een meterslang borduurkleed waarop onder andere de slag van Hastings van Willem de Veroveraar staat uitgebeeld. Daarin wordt verwezen naar Mont St. Michel. Willem de Veroveraar werd koning van Engeland en liet allerlei burchten bouwen, waaronder op de plek waar nu Windsor Castle staat. Ik ontdekte dat er wat panelen ontbreken van het Tapijt van Bayeux en toen ging mijn verbeelding werken. Misschien bestaan die panelen nog steeds in de wereld van Terra Fabula. Ze vertellen iets over een magische gebeurtenis wat niet-magiërs niet mogen weten. Een van de monniken van Mont St. Michel heeft waarschijnlijk iets te maken met het ontwerp van het tapijt. Hij werd later naar Engeland gehaald om als abt te werken in een klooster. Door al die lijntjes te volgen, de geschiedenis en personen, ontdekte ik allerlei zaken die ik als historische achtergrond kon gebruiken voor deel vijf. Zo verweef ik alles met elkaar.

Interview met Peter DeWillis: Animatie van het Tapijt van Bayeux

Dat is een feest om te doen, maar het betekende wel dat ik vanaf 2006 – toen ik de opzet voor de serie bedacht – jaren bezig ben geweest om alles uit te stippelen totdat in 2016, tien jaar later, het eerste boek verscheen. Al die jaren ben ik op reis geweest om foto’s en opnames te maken, heb ik mensen gesproken, bibliotheken bezocht en boeken gelezen tot ik tevreden was met mijn masterplan. Toen pas ben ik gaan schrijven.

• Ben je daarbij Dan Brown van de Da Vinci Code weleens tegen het lijf gelopen? Die werkt ook op die manier.

Haha, nee, onze paden hebben zich nooit gekruist. Maar ik vind het ook spannend om in de wereld van de verbeelding iets te vinden wat op de realiteit is gebaseerd. Je moet natuurlijk wel voorkomen dat het ‘info-dump’ gaat worden, waarbij je zoveel mogelijk historische informatie kwijt wil aan je lezer. Je gaat dus eerst heel veel schrijven, om vervolgens veel te schrappen, tot je alles kunt bewerken naar een dramatisch gegeven.

• Er zijn dus dikke aantekeningboeken vol schetsen over Terra Fabula?

Ik heb een soort van encyclopedie van die wereld geschreven, met daarbij een route door alle plotlijnen heen. Ik heb een digitale muur waarop per boek en per hoofdstuk materiaal verzameld is. Dat zijn aantekeningen, tekeningen, foto’s, filmmateriaal, maar ook kleurpaletten bij elkaar. Voor de encyclopedie van de wereld alleen al zit ik op zeshonderd pagina’s. Het hele masterplan zelf is alles bij elkaar meer dan duizend pagina’s.

• Ze zeggen dat schrijven een eenzaam beroep is. Maar jij gaat er de hele wereld voor over. Hoe gaan die deuren voor jou open?

In het begin wist ik ook niet hoe dat zou verlopen. Tot je gaat vertellen waar je vandaan komt, waar je mee bezig bent en waarnaar je op zoek bent. Zonder uitzondering reageren de mensen die je benadert enorm positief en mag je in musea op plekken komen die niet toegankelijk zijn voor het grote publiek. Of je mag op locatie plekken bezoeken onder begeleiding van een historicus. Bijvoorbeeld op de Akropolis in Athene. Als je goed communiceert, blijkt iedereen enthousiast, open en behulpzaam. Soms krijg je ook geen toegang, maar sturen ze je wel veel informatie. Dat is allemaal heel bijzonder om mee te maken.

• Merk je door al die verhalen die je tegenkomt in al die landen, dat er een verband zit tussen de mythologieën van de wereld?

Er zijn zoveel verschillen. Elk land en cultuur gaat anders om met de bekende wereldverhalen en lokale verhalen. Bijvoorbeeld in Mexico, waar ik geweest ben voor research. Daar zijn zoveel gebieden met hun eigen verhalen. Dat is de rijkdom van onze wereld. Daar maak ik dankbaar gebruik van.

• Mythologie werd natuurlijk gebruikt om zaken te verklaren. Goden als verklaring van onweer, rampspoed, vruchtbaarheid, etc. Welke wereldmythologie ligt het dichts bij jouw hart?

Dat verschilt denk ik per levensfase. Je hebt soms een tijd een voorkeur voor een mythologie, wat later verandert. Zelf vind ik de ontstaansgeschiedenis van de oorspronkelijke bewoners van Australië heel interessant, de verhalen van de Aboriginals. Hoe zij kijken naar het ontstaan van de wereld en de relatie weten te leggen tussen de mensenwereld, de godenwereld en die van de dieren. Ook al ligt dat aan de andere kant van de wereld, ik zie daar relaties met de legendes die we hier vinden bij de druïdes. Het is compleet anders, maar toch zie je overeenkomsten. Het goddelijke schuilt ook in de dieren en de natuur en heeft een functie. Mythologieën die proberen dat met elkaar te verbinden vind ik op dit moment heel interessant.

• Je schrijft vanuit je achtergrond heel beeldend, alsof je filmscènes beschrijft. Zou je een Terra Fabula stripboek willen maken?

Als een kunstenaar een beeldvertelling zou willen maken van de verhalen, zou ik me vereerd voelen. Ik zie absoluut een relatie met die visuele manier van vertellen.

• Er zijn al stiekeme plannen voor spin-offs?

Ja, het verhaal van William en Martha beslaat acht boeken, dan is hun reis afgelopen. Maar er zijn tal van andere gebeurtenissen en zaken uit het verleden waarnaar verwezen wordt, die zich lenen voor complete verhalen. Als de boeken klaar zijn, zijn er plannen voor stand-alones die vanuit andere perspectieven het verhaal vertellen. Een daarvan gaat over de twee vreemde tantes die in Terra Fabula 1 ineens voor de deur staan. Er is over hen een verhaal te vertellen dat eindigt als zij in het eerste boek voor de deur van de kinderen staan.

• Komt er ook een internationale, vertaalde versie van de boeken?

Jazeker! En wat ook leuk om te vertellen is: deel 1 t/m 3 zijn nu ook als eBook beschikbaar en deel 4 en 5 volgen binnenkort. Een volgende stap is het werken aan een vertaling. Maar daar neem ik rustig de tijd voor.

• Heb je plannen voor een bestiarium, zoals de Fantastic Beasts and where to find them van Rowling?

Zeker, dat moet onderdeel worden van een geïllustreerde encyclopedie. Daar zijn plannen voor, maar daar zijn we op dit moment nog niet mee bezig. Ik wil eerst de verhalen verder geschreven hebben.

• Op dit moment is er al een plattegrond; een kaart die je op festivals en beurzen aan je lezers geeft.

Dat klopt. Daarmee kun je de hele reis van William en Martha volgen die ze maken in de eerste vier boeken. En bij elk boek zitten cadeautjes: boekenleggers, gekkigheidjes, een envelop met officiële contracten en diploma’s. Dat vind ik enorm leuk om te bedenken. Via Zilverbron kun je daar aan komen, als je niet naar de festivals kunt komen of je je boek via Bol.com of Amazon.nl hebt aangeschaft.

• Daarmee redden we het wel tot de festivals weer open mogen en we er – desnoods met winterjas aan – weer mogen rondlopen. Heel erg bedankt voor dit interview.

Het was superleuk. Ik hoop dat we elkaar snel weer zien en ik mijn lezers live kan ontmoeten. Want dat is waar het uiteindelijk om draait!

De Boeken van Terra Fabula 1 – 5 zijn overal verkrijgbaar. Meer informatie vind je op de website van Terra Fabula en bij uitgeverij Zilverbron.

Interview met Peter DeWillis – Modern Myths Shop

Meer interviews als dit interview met Peter DeWillis? Kijk in onze rubriek Interviews!

Beeldmateriaal:
Akropolis – Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 IGO
Aboriginal – Creative Commons Attribution 2.0 Generic