Hoeder van de vulkaan recensie – Sword & Sorcery avontuur met een boodschap

In een ijzige, verlaten wereld trekken de K’ral al generaties van vulkaan naar vulkaan. Ze gebruiken hun magie om de bewoners van die laatste plekken waar de mensheid kan overleven tot slaaf te maken. Ze putten de vurige bergen uit en trekken dan weer verder. Voormalig slaaf D’rik voelt zich verloren in deze keiharde wereld en stort zichzelf op zijn taken. Dan moet hij mee op missie op zoek naar een verse vulkaan. Lees in onze Hoeder van de vulkaan recensie hoe dit Sword & Sorcery verhaal van Johan Klein Haneveld meer is dan enkel een spannend avontuur vol zwaarden, monsters en magie. 

Deze “held” moet zichzelf terugvinden in een genadeloze, kille wereld. Johan wisselt met dit boek dit keer niet alleen van genre, maar ook van schrijfstijl. Een mysterieuze verteller spreekt tegen jou, de lezer, alsof je D’rik zelf bent. En dat werkt bijzonder goed.

De mensheid plundert

In de proloog van Hoeder van de vulkaan legt de verteller uit dat de wereld ooit een paradijs was. De mensen waren gelukkig, tot ze met magie nog meer rijkdom konden scheppen. Rijkdom die de hitte van de aarde uitputte en een eeuwige winter veroorzaakte. De rivieren en zeeën bevroren en de mensheid ging gebukt onder sneeuw en ijs.

D’rik kent deze legende, maar weet niet meer wie hij zelf is. Hij lijdt aan geheugenverlies, is zijn linkerarm onder de elleboog kwijt en weet niet waar hij is. De verteller doet het hem – en jou – in de volgende hoofdstukken uit de doeken. Johan Klein Haneveld zou een geweldige “dungeon master” zijn, want zijn vertelstijl (‘toen G’vazal je kwam halen…’, ‘Je droeg een dolk met een glimmend lemmet…’) sleurt je mee het boek in. Doordat je als lezer aangesproken wordt alsof je de hoofdpersoon in het verhaal zelf bent, belééf je het geheel ook alsof je het allemaal zelf meemaakt.

Hoeder van de vulkaan recensie – In het hoofd van D’rik

Wel is het af en toe opmerkelijk hoe goed de verteller de emoties en gedachten van D’rik kent. De voormalig slaaf is namelijk bijzonder terneergeslagen en depressief. Hij is verloren in een duistere, neerwaartse spiraal waarin routine het enige is wat hem in staat stelt de dag door te komen. Regelmatig lijkt D’rik de hoop op te geven, tot zijn overlevingsdrang hem toch doet vechten en verder gaan. De beschrijving van deze gepijnigde protagonist komt dan ook niet helemaal overeen met de gezonde, fit ogende figuur op de cover van het boek.

Een ijskoude wind tijdens het lezen

Maar buiten dat is de vertelstijl dus behoorlijk meeslepend. Ook de beschrijving van de desolate, kille sneeuwvlaktes waaruit de wereld in Hoeder van de vulkaan bestaat, draagt hieraan bij. Je proeft de eenzaamheid van de wereld waarin de mensheid gevangen zit en voelt de ijskoude wind tijdens het lezen bijna zelf op je huid. De tocht die D’rik en zijn medestrijders moeten maken over deze dode vlaktes naar een vulkaan verderop, waar hopelijk nieuwe warmte te vinden is, voelt dan ook levensgevaarlijk aan. Zelfs nog voordat er monsters opduiken en het duidelijk wordt wie zijn eigen verhaal aan D’rik vertelt.

Spannende aanloop naar een snel einde

Als dat moment aanbreekt waarop D’rik de identiteit van de verteller leert, ben je aangekomen in een totaal andere wereld. Een duistere wereld vol reusachtige paddenstoelen, met onbekende gevaren en een bevolking die de zaken anders aanpakt dan de K’ral waar D’rik gedwongen deel van uitmaakt. Als het mysterie van de verteller opgelost is, is ook een groot deel van die spanning van het verhaal verdwenen. Als doorgewinterde (haha) fantasy- en avonturenliefhebber weet je dan wel welke kant het verhaal opgaat.

Het enige puntje van kritiek dat ik dan ook heb op Hoeder van de vulkaan, is dat het verhaal tegen het einde van het 286 pagina’s tellende boek wel erg snel afgehandeld wordt. D’rik maakt tijdens zijn missie naar de nieuwe vulkaan enkele vijanden, waarvan ik gehoopt had dat er een nog wat langgerekter confrontatie mee zou plaatsvinden. Conan de barbaar heeft als aartsvijand onder andere de Stygische tovenaar Thoth-Amon en ik had ook graag gezien dat D’rik nog wat meer epische gevechten met zijn vergelijkbare tegenstander zou moeten leveren, voordat de laatste strijd aanbrak.

Hoeder van de vulkaan recensie – Boodschap die niet ondergesneeuwd mag raken

Maar daar is een simpele oplossing voor: nóg een verhaal in deze ijzige wereld. D’rik mag dan een nieuwe kans gekregen hebben om iets van zichzelf en zijn wereld te maken, dat betekent niet dat er nu ook blijvende vrede en een verse start voor de mensheid is. En dat D’rik nu ook op zijn nieuw ingeslagen pad weet te blijven. Goed, Johan heeft met Hoeder van de vulkaan zijn punt over onze maatschappij en de staat van onze wereld gemaakt, maar we weten allemaal dat deze boodschap makkelijk weer ondergesneeuwd (opnieuw haha) raakt in onze dagelijkse beslommeringen.

Een vervolg op Hoeder van de vulkaan is dus niet alleen leuk om nog geen afscheid te hoeven nemen van D’rik, maar ook nuttig en noodzakelijk om ons scherp te houden. Dus, Johan, als je dystopische sf-verhaal De Groene Toren verschenen is en je nieuwe young adult en space opera boeken klaar zijn, wil je dan eerst terugkeren naar dit Sword & Sorcery universum voor je je weer op een ander genre stort?

Hoeder van de vulkaan is nu verkrijgbaar in de boekwinkel.

Titel: Hoeder van de vulkaan
Auteur: Johan Klein Haneveld
Uitgever: Godijn Publishing
ISBN: 978-94-931-5780-4

Modern Myths Shop

Lees meer Modern Myths recensies!

Hoeder van de vulkaan recensie: © 2019-2024 Modern Myths