Soms komt er ineens een verrassend boek op je pad dat je normaal gesproken absoluut niet zou lezen. Zo kreeg Anouk Het Negende Huis van Leigh Bardugo in handen. De omslag en buitenkant ervan zijn al behoorlijk intrigerend: een slang siert zowel de kaft als de pagina’s van dit boek. Maar de grote vraag is of dit verhaal echt zo briljant en schokkend is zoals de grote Stephen King in zijn quote op de cover aangeeft. Je leest het antwoord in ons Het Negende Huis recensie!
Lethe zorgt er ook voor dat er tijdens de rituelen geen inmenging van geesten komt. Wanneer er een meisje wordt vermoord op de campus wordt Lethe opgeroepen om te onderzoeken of de overige genootschappen er iets mee te maken hebben. Natuurlijk wordt dit ontkend, maar Alex vertrouwt het niet. Zij gaat op onderzoek uit om de waarheid boven tafel te krijgen. Hoe dichter ze komt bij de waarheid, des te groter het gevaar. De geesten worden agressiever en de genootschappen steeds argwanender. Met gevaar voor eigen leven blijft ze haar onderzoek voortzetten en trotseert daarbij de genootschappen en de geestenwereld.
Een boek vol nachtmerries
Wanneer je begint in Het Negende Huis word je direct het verhaal ingetrokken. Bardugos manier van schrijven zorgt ervoor dat je het gevoel hebt zelf rond te lopen op de campus van Yale. De opening sleurt je meteen mee naar het leven van Alex rond het einde van het boek; ze ligt gewond in een van de toevluchtsoorden van Lethe. Meteen rijst de vraag wat er in hemelsnaam gebeurd is. Gelukkig neemt de schrijfster je daarna mee terug in de tijd om je het hele verhaal te vertellen. Haar manier van schrijven zorgt er dus voor dat je helemaal in het verhaal zit. Helaas voor mij betekende dat ook dat ik na het lezen van een paar hoofdstukken zelf ook overal geesten begon te zien. En zelfs over het verhaal ging dromen. Slechts weinig boeken krijgen dit bij mij voor elkaar. Wat het een beetje jammer maakte dat het deze keer dus een licht horrorverhaal betrof en de dromen dus gewoonweg nachtmerries waren.
Het Negende Huis recensie: De gebruikelijke antiheld
Het belangrijkste personage in dit verhaal is Alex Stern, de jonge studente die eigenlijk niet thuis hoort op de Yale universiteit. Meteen in het begin word je volledig in haar wereld getrokken en kom je door flashbacks steeds meer te weten over haar geschiedenis. Leigh Bardugo weet je hier in mee te slepen en je voelt je als lezer steeds nauwer betrokken bij Alex. Ze is een echte antiheld. Degene die alles en iedereen uiteindelijk moet redden, maar ook degene die door alles en iedereen verguisd wordt.
De overige personages blijven iets achter tijdens het verhaal. Darlington, de begeleider van Alex in Lethe, wordt wel flink uitgelicht. Maar je mist toch net dat beetje diepgang. Enkele hoofdstukken worden vanuit zijn perspectief geschreven, waardoor je net iets meer van hem te weten komt. Maar een echte band kan je als lezer niet met hem krijgen. De geheimzinnige detective Turner blijft het hele verhaal geheimzinnig en van de stille Dawes had ik ook graag meer te weten willen komen. En dan heb ik het nog niet eens over professor Belbalm gehad. Ergens middenin het verhaal komt zij ineens tevoorschijn, verdwijnt weer naar de achtergrond en speelt plotsklaps een cruciale rol in het slot.
Chaos en vermaak
Het verhaal van Het Negende Huis verloopt wat chaotisch, zeker in het begin. De hoeveelheid flashbacks zorgen er soms bijna voor dat je een whiplash oploopt. Echter zit er veel spanning in het verhaal; het is een echte detective. Regelmatig zit je met de vraag welke wending we nu gaan nemen. Zijn de overige acht huizen betrokken bij de moorden en zo ja, op welke manier? En er is natuurlijk de grote vraag die door het hele verhaal loopt: waar is Darlington en wie zijn er betrokken bij zijn mysterieuze verdwijning?
Daarnaast wordt er veel magie toegepast. Dan heb ik het niet over de “wingardium Leviosa”-magie uit Harry Potter, maar de vieze duistere magie met het lezen van ingewanden om de toekomst te voorspellen. Wel is het enigszins lachwekkend dat de duistere spreuken in het “Nederlands” worden uitgesproken. Het verhaal speelt zich natuurlijk af in de Verenigde Staten en is oorspronkelijk in het Engels geschreven. Om dan in de vertaling te lezen dat er onverstaanbaar en lastig Nederlands wordt gesproken werkt op de lachspieren. Maar al met al werkt de opzet van het geheel goed om je in het verhaal te houden. Er zit genoeg spanning en sensatie in om je als lezer geïnteresseerd te houden. Maar je moet je soms wel door de chaos heen zien te werken.
Het Negende Huis recensie: Ook leuk voor de iets minder dappere lezer
Het Negende Huis is een vermakelijk boek. Er zit voldoende spanning en sensatie in en voor de fantasy liefhebber is er ook genoeg magie aanwezig. Het boek is een lichte horror, aangezien er veel aandacht wordt besteed aan de dwalende geesten en demonen op de wereld die normale mensen niet zien. Zelf ben ik absoluut geen held wat horrorverhalen betreft, dus dit boek was een uitdaging. Maar zelfs voor de anti-horror lezer is dit verhaal goed te doen.
Is het helemaal fantastisch en moet je het gelezen hebben? Nee, er zijn absoluut betere boeken op de markt. Stephen King overdrijft dus een beetje. Maar mocht je wat vrije tijd vinden en zin hebben in een leuke, lichte horror detective, dan is Het Negende Huis zeker een aanrader.
Titel: Het Negende Huis
Auteur: Leigh Bardugo
Uitgever: Meulenhoff Boekerij
ISBN: 978-90-225-9065-2
Modern Myths Shop
Koop Het Negende Huis via Bol.com of Amazon.nl:
Het Negende Huis – € 22,99 Bol.com
Het Negende Huis – € 22,99 Amazon.nl
Lees meer Modern Myths recensies!
Het Negende Huis recensie: © 2019-2024 Modern Myths
Reactie plaatsen