Het lied van de zee recensie – Een familieverbond dat nogal duister blijft

Het nieuwste boek van de Australische auteur A.G. Slatter –  Het lied van de zee – is een avontuur vol duistere familiegeheimen, subtiele magie en mythische wezens als kelpies en meerminnen. Het boek is in een prachtige limited edition hardcover verschenen bij Boekerij. Het bevat een bedrukt boekblok, blauwe folieversiering op de cover, geïllustreerde schutbladen, fan-art, een auteursbrief en een exclusief kort verhaal. Een echte aanwinst voor in iedere boekenkast dus. Maar elke fanatieke lezer weet dat je een boek niet alleen op zijn kaft moet beoordelen. Lees onze Het lied van de zee recensie!

Al eeuwenlang torent het landhuis Hob’s Hollow van de familie O’Malley uit boven de zee op de steile kliffen boven het dorpje Breakwater. De O’Malleys brachten welvaart naar Breakwater in de vorm van het zuiverste zilver dat iemand ooit zag en hun koopvaardijschepen brachten zeldzame handelswaar mee van over de hele wereld.

Toch is de familie niet geliefd onder de bewoners van het dorp, de adel en zelfs de kerk. Er wordt namelijk gefluisterd dat de O’Malleys meer zeewater dan bloed in hun aderen hebben stromen. En dat iedereen die de familie dwarsboomt zijn leven niet zeker is…

Koop Het lied van de zee

Beroemd en berucht

Van haar oma leerde Mirèn O’Malley, naast absolute meedogenloosheid, ook de familiegeheimen uit het handgeschreven verhalenboek dat al generaties in de familie wordt doorgegeven. De verhalen zijn duister, angstaanjagend en wreed. Net als de reputatie van de O’Malleys zelf.

Hun rijkdom hebben ze namelijk te danken aan een eeuwenoude deal met het zeevolk: Eén kind is voor de familie, één kind is voor de kerk en één kind is voor de zee.

Het lied van de zee recensie – Vergane glorie

De O’Malleys hebben zich echter al generaties lang niet aan deze belofte kunnen houden. De familie is daardoor het grootste deel van zijn macht en rijkdom kwijtgeraakt. Mirèn leeft als laatste van de zuivere O’Malley-lijn in het afbrokkelende landhuis van de familie samen met haar grootouders. Ze weten net het hoofd boven water te houden, tot haar opa overlijdt.

Mirèns oma Aoife is echter vastbesloten om de gloriedagen van de familie O’Malley – die zij zich nog kan herinneren uit haar jeugd – te laten herleven. Zelfs als de prijs daarvoor Mirèns vrijheid is.

Een ander verhaal

De bovenstaande alinea’s baseerde ik op de flaptekst van het boek en de informatie die Boekerij vrij heeft gegeven over het verhaal. Op basis hiervan was ik erg enthousiast en benieuwd naar Het lied van de zee. Ogenschijnlijk heeft het boek alle elementen waar ik van hou: een sterke interessante hoofdpersoon, sprookjes voor volwassenen, familiegeheimen en mythische wezens.

Maar deze omschrijving is echter alleen van toepassing op het allereerste begin van het verhaal. Zonder te veel van de verhaallijn te verklappen, wordt er, na de eerste paar hoofdstukken, eigenlijk nauwelijks meer aandacht besteed aan het zeer interessante idee dat de familie, door haar kinderen te offeren, verbonden is met het zeevolk. Eigenlijk vertelt Angela Slatter daarna een ander verhaal.

Het lied van de zee recensie – Weinig magie

Slechts een klein deel van het boek speelt zich af in het stadje Breakwater en er komen ook nauwelijks meermensen voor in het verhaal. Andere mythische wezens zoals kelpies, rusalka’s en de subtiele magie die een onderdeel van het dagelijks leven in Breakwater is, krijgen helaas ook niet de aandacht en uitwerking om het verhaal echt interessant en origineel te maken.

Niet mijn soort hoofdpersoon

Ik denk dat een deel van de moeite die ik had met Het lied van de zee komt doordat ik de hoofdpersoon Mirèn O’Malley simpelweg niet mocht. Ze is berekenend en kil en soms gewoon onvriendelijk. Dat zal ook de bedoeling van de schrijfster zijn geweest; als de laatste telg van een geslacht met een reputatie voor sluwheid en meedogenloosheid, doet Mirèn de naam O’Malley eer aan.

Maar dat maakte het voor mij persoonlijk moeilijk om me in het boek in te leven. Pas in de laatste paar hoofdstukken kreeg ik wat meer sympathie voor Mirèn. Maar toen was het verhaal dus al bijna afgelopen.

Het lied van de zee recensie – Een teleurstellende ontknoping

Deze recensie was moeilijk om te schrijven, omdat ik Het lied van de zee graag heel goed had willen vinden. Het is zeker mooi geschreven en het achterliggende idee van een duister familieverbond spreekt me erg aan. Er zijn echter te veel losse eindjes en ronduit onlogische gebeurtenissen om het Gotische verhaal voor mij tot een goed einde te brengen.

Ik blijf achter met het gevoel dat er een veel mooier verhaal te vertellen was geweest als de schrijfster ervoor had gekozen om één van de matriarchen van de familie O’Malley uit het boek van familieverhalen waaruit Mirèn haar familiegeschiedenis leerde, als hoofdpersoon te kiezen. Van die korte verhalen staan er namelijk een aantal verspreid in Het lied van de zee. En omdat ze zo kort zijn, wekken ze mijn nieuwsgierigheid naar de achterliggende personages. Vooral naar de formidabele vrouw die de stammoeder van de O’Malleys was. De vrouw die een onbreekbaar verbond wist te sluiten met de Koningin van het zeevolk.

Het lied van de zee is nu verkrijgbaar in de boekwinkel.

Titel: Het lied van de zee
Auteur: A.G. Slatter
Vertaling: Maren Mostert
Uitgever: Boekerij
ISBN: 978-90-225-9880-1

Modern Myths Shop

Lees meer Modern Myths recensies!