Toen Anouk de recensies over het eerste deel van Het Chagrijnige Slagzwaard van Theo Barkel las, was ze meteen geïntrigeerd. Er werden vergelijkingen gemaakt met de enige echte Terry Pratchett (de Discworld serie) en J.K. Rowling (Harry Potter). Deze combinatie moet wel goud zijn. De grote vraag is of deze beloftes ook waargemaakt zijn, of dat het chagrijnige slagzwaard strijdend ten onder gaat. Lees het in onze Het Chagrijnige Slagzwaard recensie, waarin we het eerste boek en Het Chagrijnige Slagzwaard II: De Wraak van Nairghan bespreken.
Part one: Burenruzie en magie
Wat Hiram in Het Chagrijnige Slagzwaard I niet weet is dat Garma-Potanesië onder directe dreiging staat van het buurland Sinda-Potanesië. Wanneer de kwaadaardige Heerser Sinda (van Sinda-Potanesië) een brutale zet doet in de hoop de macht over Garma-Potanesië te krijgen, raakt Hiram hier onbedoeld bij betrokken. Uiteindelijk is het aan Hiram en Harry om het lot van beide koninkrijken te bepalen. Echter zijn er meer spelers in het spel dan Hiram kan bevatten. Ook de mysterieuze magiër Miurghan en zijn tegenpool de “Woudheks” hebben zo hun eigen belang bij het verloop van de strijd. De grote vraag is of Hiram en Harry al strijdend (en vaak ook pratend) de wereld kunnen redden.
Part Two: Magische familie perikelen
Uiteindelijk gaat Hiram natuurlijk vergezeld door Harry met Miurghan, de Woudheks, kapitein Kamar (niet te verwarren met vader Kantar) en diens vriendin Sira op avontuur naar Corinthar. Het doel is om Kees weer terug te veroveren en Nairghan weer gevangen te zetten. Ook tijdens deze reis zijn er de nodige magische avonturen en brute veldslagen. Dit alles voorzien van de nodige moordpartijen die het gezelschap aardig vertragen. Neem daar dan nog een verdwenen prinses en Cromag Non de barbaar bij en het verhaal is compleet. De grote vraag in dit boek is of het gezelschap in staat is om Nairghan te verslaan. En wie is nou toch de vreemdeling Tancur?
Het Chagrijnige Slagzwaard recensie:
Een overvloed aan personages
Waar in Het Chagrijnige Slagzwaard I het aantal hoofdpersonages aardig te volgens is, gaat dit in Het Chagrijnige Slagzwaard II: De Wraak van Nairghan totaal de andere kant op. Je wordt overspoeld met personages met ieder hun eigen verhaallijn. Dit maakt het soms behoorlijk duizelingwekkend om het verhaal te volgen. Je wordt van de een naar de ander gegooid. Gelukkig zijn de hoofdstukken vrij kort, waardoor het niet echt lastig is om het verhaal bij te houden. Maar regelmatig moest ik echt even nadenken wie er nu weer gevolgd werd.
Zeker omdat in het tweede deel zowel Kamar als Kantar een grote rol spelen en deze namen toch veel op elkaar lijken, moet je soms een beetje schakelen. Het leuke van deze overvloed aan personages is daarentegen dat het verhaal vanuit veel perspectieven verteld wordt en er ook echt verschillende verhaallijnen gevolgd worden. Soms is er zelfs even een overlapping tussen de verhaallijnen en lijkt er een soort flashback te ontstaan. Zo lees je in een eerder hoofdstuk over een magische watergolf die een zwerver overspoeld en lees je later de beleving vanuit deze “zwerver” zelf.
Grof taalgebruik of humor?
Er werd na het lezen van het eerste boek van deze serie door enkelen een vergelijking gemaakt met de verhalen van Terry Pratchett. Nu ben ik zelf groot fan van zijn verhalen en de humor die hij in zijn boeken verwerkt heeft. De humor zit hem daar vaak in bepaalde verwijzingen en in de verbeelding van de lezer. In Het Chagrijnige Slagzwaard is er vooral gekozen voor grof taalgebruik en foute grappen vanuit het magische zwaard Harry. Zelfs op de meest penibele momenten weet hij wel een foute opmerking te plaatsen of vooral behoorlijk droog te reageren. Daarbij is het aan jou of deze humor jouw smaak is. Ik ben van mening dat het op bepaalde punten net iets teveel is, maar op andere punten wordt het juist zeer sterk gebruikt. Maar niet iedereen kan Terry Pratchett zijn.
Het Chagrijnige Slagzwaard recensie:
Geen Pratchett, maar zeker niet verkeerd
Tijdens het lezen van de boeken dacht ik vooral waarom mensen dit vergelijken met Pratchett en Rowling. Ja, het is humoristische fantasy met magie, maar om dan meteen deze grote namen te gebruiken vind ik niet terecht. Zodra ik deze vergelijking losliet, kon ik eindelijk genieten van het verhaal. De manier waarop Theo Barkel schrijft, is erg prettig en goed te volgen. De boeken vallen in de categorie “makkelijk weg te lezen fantasy” en zijn een aanrader voor een dagje op het strand of voor de tent deze zomer. Natuurlijk zitten er de nodige clichés in verwerkt, maar in dit verhaal gebeurt dit allemaal met een hele grote knipoog. Dus voor de mensen die deze vakantie nog een luchtig verhaal met de nodige humor zoeken, het Chagrijnige Slagzwaard en zijn opvolger Het Chagrijnige Slagzwaard II: De Wraak van Nairghan kunnen zeker mee.
Titel: Het Chagrijnige Slagzwaard
Auteur: Theo Barkel
Uitgever: Uitgeverij Macc
ISBN: 978-90-784-3720-8
Titel: Het Chagrijnige Slagzwaard II: De Wraak van Nairghan
Auteur: Theo Barkel
Uitgever: Uitgeverij Macc
ISBN: 978-90-784-3774-1
Het Chagrijnige Slagzwaard recensie –
Modern Myths Shop
Lees meer Modern Myths recensies!
© 2019-2024 Modern Myths
Fantasy altijd goed, doe graag mee ben benieuwd naar dit boek
Hoi Willem,
Dank voor je reactie! Momenteel hebben we geen winactie lopen van Het Chagrijnige Slagzwaard, maar binnenkort hebben we weer nieuwe winacties in de rubriek ‘Winacties’!