Hereditary – De engste film sinds The Exorcist of leuk voor een avond?

Als horrorliefhebber moet je onder een steen hebben geleefd als je niet van Hereditary gehoord hebt. De film is bestempeld als de engste horror sinds járen en is vergeleken met The Excorcist. Je mag dan ook wat verwachten wanneer je de bioscoop binnenstapt. Doet Hereditary wat het belooft of is het meer marketing dan mening? 

Hereditary is geregisseerd en geschreven door Ari Aster. Het is zijn eerste lange film en hij heeft meteen beet. In Hereditary volgen we het gezin van Annie Graham (Toni Collette –The Sixth Sense) nadat haar moeder is overleden. Annie weet niet of ze verdrietig moet zijn en haar pogingen om de band met dochter Charlie (Milly Shapiro), zoon Peter (Alex Wolff – Jumanji: Welcome to the Jungle) en haar baan als miniatuurbouwer te onderhouden lijken te mislukken. Alleen haar man Steve (Gabriel Byrne –Vikings, End of Days, The Usual Suspects) vormt een stabiele factor. Beetje bij beetje leer je meer over het ontstaan van de spanningen in het gezin die met de minuut lijken toe te nemen. Subtiele hints leiden naar onthullingen en uiteindelijk naar een angstaanjagende finale.

Pluspunten van dit familiedrama

Waar het Hereditary dus niet aan ontbreekt is een goed stel acteurs. Vooral Toni Collette zet een uitstekend personage neer waar de onmacht steeds beter van het gezicht af te lezen is. Gabriels hopeloosheid is tergend en Milly is de eerste kind-acteur sinds lange tijd die mij niet op de zenuwen werkt. Het helpt ook dat de reacties van de familieleden in mijn ogen logisch zijn. Wat ze doen is volstrekt aannemelijk en realistisch. Geen personages die ‘verboden toegang’-bordjes negeren of afrennen op het gevaar.

Ook het huis van de Grahams, waar het verhaal zich grotendeels afspeelt, is donker en schept een ongemakkelijk gevoel, mede door het uitstekende camerawerk. Daarnaast rust deze film voor de verandering niet alleen op ‘jump scares’, maar probeert het verhaal juist onder je huid te kruipen en de spanning langzaam op te bouwen.

Geen spuugzakje voor Hereditary

Tijdens de vertoning van The Exorcist zouden sommige bioscopen spuugzakjes hebben uitgedeeld aan het publiek. Iets wat je dan ook zou mogen verwachten van een film die ermee vergeleken wordt. Helaas gaat het bij die vergelijking fout. Hoewel regisseur Ari Aster blij is met dit enorme compliment, geeft hij in een interview met de Volkskrant ook aan dat mensen daardoor misleid kunnen worden. Wie een film als The Exorcist verwacht, heeft namelijk pech. De films hebben niets gemeen, behalve dat ze beide goedlopende horrorfilms van hun tijd zijn.

Helaas kan deze uitspraak wel veel verwachtingen inkleuren. Dat is wellicht een verklaring voor de wisselende score op Rotten Tomatoes (91% ‘goed’ door critici en slechts 56% ‘goed’ van het publiek). Ikzelf was ook teleurgesteld. Hoewel de film prima vermakelijk is en een goede opbouw heeft waarbij je steeds meer ontdekt, vond ik de film niet eng. Toen ik eindelijk het puntje van mijn stoel opzocht, was de film vijf minuten later klaar. Ik had gehoopt dat een film van twee uur mij toch meer te bieden had. Wat het verhaal betreft zou ik eerder een vergelijking maken met Rosemary’s Baby. Ook deze film was niet eng, maar gaf je wel genoeg hints mee om te raden wat er nu eigenlijk gaande was. Daarnaast lukte het Rosemary’s Baby om in minder tijd, meer spanning op te bouwen.

Marketing-tot-mondreclame

Hereditary heeft veel ondersteuning gehad van goede marketing. Tijdens het Sundance Film Festival zouden er mensen uit angst de filmzaal hebben verlaten en ook geven meerdere bronnen aan dat er een hulplijn was. Dat laatste heb ik overigens bij wel meer horrorfilms gehoord. De belofte dat het de nieuwe Exorcist moet zijn lokt veel mensen naar de zalen, maar stelt daarmee haast net zo veel mensen teleur. Het familiedrama schept ongemakkelijke situaties, maar ik heb er geen oog minder om dichtgedaan. Hoewel het goed is dat Hereditary niet op schrikmomenten teert en probeert de angst op andere manieren op te wekken, geloof ik dat er andere films zijn die hier beter in slagen.

Maar wie zin heeft om twee uur te investeren in een horrorfilm moet zeker tijd vrijmaken voor Hereditary. De horrorliefhebber moet hem van zijn lijst gestreept hebben en als avondvulling is hij zeer vermakelijk en de moeite waard. Wat betreft de horrorkroon, die laten we nog lekker rusten op het hoofd van The Exorcist.

Meer Modern Myths-recensies vind je hier.

Modern Myths service: koop Hereditary op Bol.com