Five Nights at Freddy’s recensie – Knuffelige horror naar het spel

Het heeft even geduurd, maar eindelijk draait Five Nights at Freddy’s in de bioscoop. Gebaseerd op het gelijknamige spel uit 2014 geeft het de mogelijkheid aan het grote publiek om kennis te maken met de moordlustige animatronische dieren Freddy, Bonnie, Chica en Foxy. Maar of de film de eerste nacht overleefd, zal nog moeten blijken. Lees onze Five Nights at Freddy’s recensie!

Videogames, boeken, strips en nog veel meer. Wat ooit begon als een simpel spelletje groeide uit tot een enorme franchise. Ondertussen zijn er zo’n dertien Five Nights at Freddy’s–spellen waarbij de mogelijkheden steeds uitgebreider worden.

Maar het begon natuurlijk allemaal met een zeer beknopt spel waarin je als bewaker naar een aantal schermen aan het kijken bent. Werkzaam in het vervallen gebouw wat ooit een populaire pizzeria was, zie je hoe de zingende en dansende animatronics tot leven komen en jacht op je maken. Overleef je het tot de ochtend of schrik jij je dood?

De maker en zijn creatie

De maker en bedenker achter de wereld van Freddy’s pizzeria is Scott Cawthon. Na het enorme succes van het computerspelletje is hij altijd betrokken bij nieuwe projecten. Het is goed om te zien dat een maker zo nauw betrokken blijft en hulp zoekt bij vaardigheden waar hij minder sterk in is.

Zo schreef hij de Five Nights at Freddy’s-boeken met Kira Breed-Wrisley en kreeg hij hulp bij het verhaal en script van de gelijknamige film die nu in de bioscopen draait.

Five Nights at Freddy’s recensie – De legende van de pizzeria

Wie voor de eerste keer een Five Nights at Freddy’s-spel speelt zal niet denken dat het een diepgaand verhaal heeft, maar dat het vooral een schrikspelletje is. Als je echter op zoek gaat naar bonussen en meerdere spellen hebt gespeeld, kom je er wel degelijk achter dat er een mysterie is om te ontrafelen. Want wie bouwde de animatronics en met welke doel? En wat is er met diegene gebeurd?

Gebaseerd op een spel

Verfilmingen van computerspellen hebben niet per se een goede naam. Het blijkt soms erg lastig om een verhaal over te brengen, vooral als de basis niet zo’n groot plot heeft om op te bouwen. Scotts betrokkenheid bij Five Nights at Freddy’s is dan ook erg goed geweest en hij heeft de populairste elementen uit zijn spellen teruggebracht tot een lopend verhaal vol verwijzingen.

Als fan van de spellen kun je elke vijf minuten wel naar iets wijzen en er een hele uitleg bij geven, maar weet je de grote lijnen al van waar het naartoe gaat. Voor nieuwe kijkers is het echter een prima behapbare film, maar mist het misschien net die ene factor om jezelf erin te verliezen.

Five Nights at Freddy’s recensie – Vermiste kinderen

In Five Nights at Freddy’s ontmoet je Mike (Josh Hutcherson (The Hunger Games, Ultraman)) die zijn best doet om zijn hoofd boven water te houden en voor zijn zusje te zorgen. Hij voelt zich schuldig over het verlies van zijn broertje en de daaropvolgende ondergang van zijn ouders.

Als hij moet aantonen een baan te kunnen behouden, wordt hij nachtwaker in de vervallen pizzeria Freddy Fazbear’s. Dit fastfoodrestaurant was in de jaren tachtig populair bij kinderen. Er was lekker eten en spelletjes en vermaak in de vorm van vier enorme animatronische dieren. Nadat er echter kinderen verdwenen, moest de plek sluiten. Maar iemand wil het gebouw in stand houden…

Meer griezelig dan horror

Terwijl Mike zijn nieuwe baan probeert te combineren met het zorgen voor zijn zusje Abby (Piper Rubio), gebeuren er ’s nachts vreemde dingen. Als vervolgens de oppas van Abby verdwijnt, moet Mike zijn zusje meenemen naar het werk. Abby, die toch al veel tegen denkbeeldige vriendjes praat, heeft een bijzondere interesse voor Freddy en zijn vrienden.

Die animatronics zijn overigens prachtig tot leven gebracht door Jim Henson’s Creature Shop en zien er exact zo uit als in de spellen. Toch wordt de film nergens echt eng, maar is het een goede griezelfilm. Zelfs met de schrikmomenten valt het reuze mee.

Goed onderbouwd

Die schrikmomenten zijn ook beter passend bij de spellen, waarin de bewaker niet echt een persoonlijkheid heeft. Zo kan jij je helemaal in hem inleven. Je kijkt ook vanuit zijn ogen mee. In deze film heeft de bewaker een duidelijk verhaal met een goede dosis dramatiek om met hem mee te leven.

Hierin is de vertaling van spel naar film in mijn ogen geslaagd. De animatronics zien er hierbij knuffelbaar uit, maar dat geeft hen tegelijkertijd ook iets griezeligs, zoals poppen en clowns.

Five Nights at Freddy’s recensie – Welcome to Freddy Fazbear’s!

Al met al ben ik blij dat de film van Five Nights at Freddy’s eindelijk gekomen is en trouw bleef aan het bronmateriaal. Of de film helemaal een succes zal zijn, betwijfel ik. Sommige “enge” scènes brengen je eerder aan het lachen dan dat je schrikt en zelfs zonder de spellen te spelen is het geheel iets voorspelbaar.

Desondanks zou ik hem zeker nog eens kijken en is het – na het spelen van de games en het lezen van de boeken – een goede aanvulling op de wereld die Scott al gecreëerd heeft. Het enige wat mijn verzameling nu nog echt compleet zou maken, is het Funko-bordspel met miniaturen!

Five Nights at Freddy’s draait nu in de bioscoop. Bekijk hier de trailer:

Titel: Five Nights at Freddy’s
Regisseur: Emma Tammi
Acteurs: Josh Hutcherson, Piper Rubio, Elizabeth Lail, Matthew Lillard
Uitgever: Universal Pictures
Genre: Horror