Faerie 1: Water recensie – Holly Black keert terug naar de wereld der Faeries

Anouk maakte een tijdje terug al kennis met Faeries in de Elfhame-trilogie van Holly Black. Dat is een heerlijke fantasieserie om in te duiken en eentje die je ook niet zomaar meer los laat. Faerie 1: Water is het eerste boek van de Faerie-trilogie, waarmee Anouk de kans kreeg om zich opnieuw onder te dompelen in de wereld der Faeries. Lees in haar Faerie 1: Water recensie of Holly Black met dit boek opnieuw weet te boeien, of dat het bij een mooi sprookje blijft. 

Lees ook Anouks recensies van Elfhame 1 – De Wrede Prins, Elfhame 2 – De Gevallen Koning en Elfhame 3 – De Verbannen Koningin!

Kaye is een pubermeid die altijd al een beetje een buitenbeentje is geweest. Haar moeder is een zangeres die met Kaye door Amerika zwerft op zoek naar haar doorbraak. Als kind had ze altijd drie vriendjes, waarvan ze dacht dat ze denkbeeldig waren. Deze vriendjes noemden zichzelf Faeries.

Wanneer Kaye jaren later na een reeks van rare gebeurtenissen terugkeert in het stadje waar ze is opgegroeid, treft ze de zwaargewonde Faerie-ridder Roiben. Zij redt zijn leven, waarna hij haar laat zien dat de fantasiewereld echt is. En dat die wereld niet alleen mooi en liefelijk is, maar ook levensgevaarlijk.

Koop Faerie 1: Water

Pion in een eeuwige machtsstrijd

Voordat ze het doorheeft raakt Kaye verstrikt in een web van intriges, terwijl het Onseeliehof en het Seeliehof elkaar ten onder proberen te krijgen. Kaye is de belangrijke Pion in hun eeuwige machtsstrijd en het maakt de Faeries totaal niet uit dat ze wel eens de dood kan vinden in hun spel vol verraad. Wanneer Kaye de hulp inroept van een kelpie – een mythisch waterwezen – komt ze er achter dat alles in de wereld der Faeries een prijs heeft.

Faerie 1: Water recensie – Terug naar de Faerie fantasiewereld

Na het lezen van de Elfhame-trilogie was ik razend enthousiast over de boeken van Holly Black. De wereld die zij schetst in haar verhaal is magisch en toch ook een tikje duister. Hierdoor wil je maar blijven lezen om in die wereld te kunnen blijven. Ik hoopte dan ook echt dat Water mij weer net zo zou onderdompelen in de wereld van de Faeries. Helaas vond ik dat een beetje tegenvallen.

Het duurt vrij lang voordat je als lezer weer wordt meegenomen naar de Faerie-wereld. Het grootste deel van het verhaal speelt zich voornamelijk in onze normale wereld af, waar Kaye wel in contact komt met enkele Faeries. Pas ergens halverwege het boek neemt Holly Black je weer mee in de grootse zalen van het Onseeliehof, waar je dan – net zoals hoofdrolspeelster Kaye – helaas ook vrij snel weer uitgezet wordt. Wel krijg je dit keer meer te maken met andere Faeries en Fey dan alleen maar Elfen. Er zijn onder andere kelpies, pixies, kikkerkoninginnen, wilde Fey en wisselkinderen. Laatstgenoemden spelen een vrij belangrijke rol in het verhaal, maar worden helaas toch ook wat onderbelicht.

Een beetje warrig

Ik weet niet of het door de ietwat slordige vertaling komt, of dat het de schrijfstijl van Holly Black in dit boek is, maar je komt niet heel lekker in het verhaal. Het is niet heel meeslepend en zelfs wat warrig te noemen. Er worden rare tijdsprongen gemaakt en over belangrijke informatie wordt soms heel snel heen gegaan. Zo wordt er continu over de Tiende verteld, een speciale dag voor de Faeries, schijnbaar gelijk met ons Halloween. Maar wat die feestdag nou precies inhoudt, blijft een beetje een mysterie.

Het verhaal zit wel vol met intriges, wat interessant is om te lezen. Bij de ontknoping van een van de belangrijkste duivelse plannetjes gebeurt er echter zoveel tegelijk, dat het één grote chaos wordt. Je vraagt je af wat er nou precies gebeurd is; of het plan gelukt is en wat nu überhaupt het hele plan was. Voor de personages in het boek zelf is het hele gebeuren ook chaos, maar ik weet niet of het de bedoeling was om die chaos zo door te geven aan de lezer.

Faerie 1: Water recensie – Geen magische vibe

Waar ik bij de Elfhame-trilogie helemaal voor “Team Jude” was en mij in kon leven in haar verhaal, heb ik dit bij Kaye eigenlijk niet. Ze is wat raar, afstandelijk en eigenlijk niet zo leuk. Alle personages in Water zijn ook wat oppervlakkig. Roiben geeft nog een beetje een mysterieuze vibe af waar je je wel in wilt verdiepen, maar ook dat verhaal mist uiteindelijk wat diepgang. Kaye kan geen hoogte krijgen van Roiben en de lezer helaas ook niet.

Vaak is een beetje mysterie wel aantrekkelijk in een verhaal, maar in dit geval is het vaak ronduit frustrerend. De drie Faerie-vriendjes waar Kaye mee is opgegroeid zijn erg belangrijk voor het verhaal, gezien de geschiedenis die ze met haar hebben. Maar verder dan hun namen en wat voor Faeries ze zijn, kom je niet. Spike, Loetie en Grizzel verdienen zoveel meer verhaaltijd dan ze nu krijgen.

Semi-romantische klik

De semi-romantische klik tussen Roiben en Kaye is ook iets wat een beetje in het midden blijft hangen. Waar Holly Black in de Elfhame-trilogie zo mooi de haat-liefdeverhouding tussen Cardan en Jude weet te omschrijven, lijkt ze met Roiben en Kaye een beetje de plank mis te slaan. Er hangt zeker een spanning tussen deze twee, maar het is gewoonweg niet interessant genoeg om je beet te pakken en vast te houden.

Zoals gebruikelijk een waar plaatje

De omslag van Faerie 1: Water zorgt er weer voor dat het je aandacht trekt. De vrij eenvoudige illustratie op de voorzijde van vlinders in een doornenstruik geven niet echt de essentie van het verhaal weer, maar het is wel schitterend. De blauwe buitenranden van de pagina’s geven het boek diezelfde wow-factor die de boeken van de Elfhame-trilogie ook hadden.

De illustraties in de binnenzijde van het boek zijn ook fantastisch en geven net dat beetje meer dan andere fantasyboeken. Dat de originele omslag van het boek liefelijk zachtroze is, is best grappig, gezien de duistere en sinistere kant van het verhaal. Er is werkelijk waar niks liefelijks aan deze Faeries.

Faerie 1: Water recensie – Hoge verwachting niet waargemaakt

Vol hoge verwachtingen dook ik dit verhaal in. Gezien mijn eerdere ervaringen met de boeken van Holly Black had ik echt heel veel zin om Faerie 1: Water te gaan lezen. Helaas werd het echter een kleine anticlimax. Het verhaal grijpt me niet echt aan en is eerlijk gezegd een beetje saai.

En wanneer het dan interessant wordt, ontstaat er zo’n enorme chaos dat je je afvraagt waar je in hemelsnaam in beland bent. Naar mijn mening is Faerie 1: Water een gemiste kans van Holly Black die met de Elfhame-trilogie juist zo’n ontzettend gave wereld heeft geschapen. Hopelijk kunnen de opvolgende boeken in de Faerie-trilogie mij wel weer bekoren.

Faerie 1: Water is nu verkrijgbaar in de boekwinkel.

Titel: Faerie 1: Water
Auteur: Holly Black
Uitgever: Boekerij
ISBN: 978-90-225-9352-3

Modern Myths Shop

Lees meer Modern Myths recensies!