Inmiddels is Dracula van de Ierse schrijver Bram Stoker zo’n 123 jaar oud. Het klassieke vampierverhaal maakt onderdeel uit van onze literaire wereldgeschiedenis en is de bron van alle verhalen rond de bloedzuigers. Er zijn talloze films en acteurs die voor altijd verbonden zijn met de graaf uit Transsylvanië, dus leek het maken van een nieuwe serie over dit monster een herhaling van zetten. Toch is het schrijvers Mark Gatiss en Steven Mofatt (Sherlock) gelukt dit beroemde horrorverhaal nieuw (ondood) leven in te blazen. Het is een prestatie waar Dracula-kenner Jeroen zeer van onder de indruk is. Lees hier waarom Dracula op Netflix de moeite waard is.
Het eerste seizoen van Dracula op Netflix– gemaakt in samenwerking met de BBC – bestaat uit drie afleveringen van elk anderhalf uur. Het is dus een drieluik van ‘korte’ films, waarbij de eerste zich afspeelt in 1897 in Transsylvanië in en rond het kasteel van Dracula. Aflevering twee gaat over de noodlottige reis van het schip de Demeter op weg naar Engeland en deel drie speelt zich af in de Britse beschaving. Ben je bekend met het klassieke Dracula-boek van Bram Stoker uit 1897 (een populair jaar), dan zul je de namen en plotelementen van dit nieuwe verhaal herkennen, ook al wordt er een bijzondere twist (en twist en twist) aan het geheel gegeven. Het meer dan honderd jaar oude oorspronkelijke verhaal wordt hierdoor opeens weer fris en origineel, hoewel zeker aflevering drie erg wennen is. De rode draad in deze Netflix/BBC-serie is: wie is Dracula nu eigenlijk?
De aard van het beest
Naast deze centrale vraag over de aard van het beest(je), is elke aflevering van Dracula ook een liefdesbrief aan het horrorgenre. De eerste aflevering is een duistere afdaling in de wereld van de vampier. Het gotische, barokke kasteel van Dracula is een personage op zich: duister, ondoordringbaar en angstaanjagend. De beelden doen je denken aan de klassieke Universal monsterfilms uit de jaren 30 en de Hammer horrorperiode van de jaren 50. Die manier van filmen, waarin dankbaar gebruik gemaakt wordt van het contrast tussen licht en donker (clair/obscur), komt met de moderne camera- en special-effecttechnieken nog beter uit de verf. Als acteur Claes Bang (The Girl in the Spider’s Web, The Bridge), die graaf Dracula speelt, zijn tanden ontbloot om zijn slachtoffer te grijpen, is het net of de klassieke filmposters van het monster je naar de keel vliegen. De ondergrondse gewelven van het kasteel en de geheimen die daar verborgen zitten zijn echt doodeng. Aflevering een is wat mij betreft dan ook de beste van het drieluik.
Whodunnit op de Demeter
Aflevering twee speelt zich zoals gezegd af op het schip de Demeter en belicht een gedeelte van het verhaal dat tot nu onderbelicht is gebleven in het boek en de vorige films. Deze aflevering doet je denken aan een ‘whodunnit’ detectiveverhaal. Een bonte verzameling passagiers verzamelt zich voor de reis naar Engeland, waar onderweg de ene na de andere moord plaatsvindt. En hoewel je dus van tevoren weet wie de dader is, lukt het de makers van de serie ook hier je voldoende twists voor te schotelen. Het derde en laatste deel van de serie speelt zich af in Engeland en dit hoofdstuk lijkt op thrillers als The Silence of the Lambs. Over dit derde deel zal ik weinig vertellen, aangezien elk detail daarvan een spoiler is. De cliffhanger van hoofdstuk twee komt volledig uit het niets en is de aanloop naar het derde verhaal, waarvan je niet kunt geloven hoe dit ingestoken is. Aflevering drie staat het verst van het boek en de voorgaande films af, maar blijft herkenbaar voor Dracula-kenners. Hoewel ik in eerste instantie dacht dat de insteek niet zou werken, moest ik daar toch op terugkomen. Lof voor de makers dus, want op deze manier verrast worden, gebeurt niet vaak.
Cumberbatch versus Bang
Deze makers van Dracula op Netflix/BBC zijn schrijvers Mark Gatiss en Steven Mofatt, het team achter de serie Sherlock. Deze serie met Benedict Cumberbatch (Dr. Strange) als de wereldberoemde speurneus wist de detective uit de boeken van Arthur Conan Doyle ook nieuw leven in te blazen. Met Dracula lukt dit de beide heren dus opnieuw.
De Deense acteur Claes Bang weet in zijn rol als graaf Dracula echter niet zo te overtuigen als Benedict Cumberbatch dat doet in Sherlock. Hoewel Bang echt afschrikwekkend is als vampier in de ban van bloed, komt hij als eeuwenoude aristocraat vooral over als een pestkop. Als Dracula op jacht is, weet de acteur een echt beest neer te zetten – onstuitbaar en van alle menselijkheid ontdaan – maar in zijn menselijke gedaante is hij af en toe een erg bekakte, arrogante Engelse gladjakker. Wat wel erg leuk is, is dat hij in aflevering een in verschillende scènes erg lijkt op klassieke Dracula-acteurs Bela Lugosi, Christopher Lee en Gary Oldman. Ook hier trekt de geschiedenis van deze aartsvampier aan je voorbij.
In bed with the vampire
Hoewel het er lang op lijkt dat deze nieuwe kijk op Dracula ervoor kiest om niet de romantische kant op te gaan die je kent uit Bram Stoker’s Dracula van Francis Ford Coppola (de versie met Gary Oldman en mijn favoriet) en bijvoorbeeld Interview with the Vampire van Neil Jordan met Brad Pitt, is dat in de derde aflevering wel het geval. De erotiek van de vampier komt in die aflevering volledig tot zijn recht. Gelukkig maar, want in aflevering een lijkt het erop of die romantiek vervangen is door porno. Ik was van mening dat je Dracula ook té modern kon insteken, maar die vrees bleek gelukkig ongegrond. We dringen diep door in de psyche van de graaf, zonder dat het In bed with the vampire wordt.
Anders, maar hetzelfde
Zoals je merkt ben ik nogal lyrisch over Dracula. Terecht, want ook al wijkt deze versie volledig af van het Bram Stoker-verhaal, de serie blijft er toch zeker heel erg trouw aan. Hoewel vooral aflevering een nogal een opeenstapeling van twists lijkt, is deze twist op twist op twist insteek toch goed doordacht. Een van de twists doorzie je als Dracula-kenner al meteen, maar blijkt het sterkste punt van de serie te zijn. Alle lof voor actrice Dolly Wells (Bridget Jones’s Diary, Pride and Prejudice and Zombies) die de show steelt.
De rest van de eer gaat naar de makers van de serie. Zowel de schrijvers als de andere leden van de crew. De locaties zijn schitterend, vooral het kasteel van graaf Dracula en het klooster uit de eerste aflevering zijn om van te smullen als je houdt van fantastische horror. Er is ook veel oog voor detail, zoals de bijzondere fascinatie voor vliegen en losse nagels. Let ook even op de prachtige deuren met cobra’s in het kasteel.
Dracula op Netflix: fris en nieuw
Dan is er nog een vleugje humor in de serie en is er een goed passend detective-sausje. Er gebeurt veel in de serie en vooral de moderne insteek maakt het klassieke horrorverhaal weer fris en nieuw. Deze Dracula op Netflix/BBC maakt het verhaal eigen en is modern, zonder zijn herkomst te verliezen. Ik ben erg benieuwd wat de makers voor ogen hebben met een tweede seizoen. Maar als die er niet meer zou komen, is dat niet erg. Dit drieluik is een afgerond verhaal en laat zien dat je verhalen die je al volledig doorgrond denkt te hebben, toch in een fris daglicht kunt zetten. En ja, de scène waarin je Dracula ziet hunkeren naar dat daglicht geeft de bekendste vampier ter wereld een prachtig melancholisch tintje, dat je doet vergeten dat het Dracula-verhaal in Hollywood naast horror vooral een liefdesverhaal was. Dat is deze Dracula niet, waardoor de serie een eigen identiteit behoudt die zich kan meten met zijn voorgangers. Ben je er nog niet aan toegekomen om deze geweldige serie te kijken, zet er dan snel je tanden in!
Dracula streamt nu op Netflix.
Lees meer Modern Myths-recensies!
© 2019-2024 Modern Myths
Reactie plaatsen