Doctor Sleep: lekker lange strijd tussen goed en kwaad

In The Shining van Stanley Kubrick zien we hoe Jack Nicholson als Jack Torrance zichzelf in hotel Overlook overgeeft aan het kwaad. Negenendertig jaar na die filmklassieker keren we in Doctor Sleep terug naar het spookhotel, maar niet voor je eerst een heerlijk lang verhaal over Danny Torrance, de zoon van Jack, hebt meebeleefd. Een verhaal dat The Shining in een veel grotere wereld plaatst, eentje waar je tijdens de bijna drie uur durende film wakker voor wilt blijven.

Doe ook mee met onze Doctor Sleep winactie. Win vrijkaartjes en een t-shirt!

We leven meer dan ooit in een tijd van prequels, sequels en reboots van klassieke films en franchises. Alleen al wat het werk van horrorlegende Stephen King betreft mochten we genieten van remakes van bijvoorbeeld IT, Pet Sematary en Carrie. King zelf kan er ook wat van, wat oude verhalen uit het stof halen betreft. Zo werkt hij aan nieuwe boeken over Cujo en The Tommyknockers. Ook Doctor Sleep – nu in de bioscoop – is gebaseerd op zijn gelijknamige boek en is een vervolg op The Shining. Of je deze films en boeken nu overbodig vindt of niet; ze zijn allemaal gemaakt uit liefde voor het bronmateriaal en dat straalt ook deze thriller met horrorinvloeden aan alle kanten uit. Ga er maar eens lekker voor zitten, want hij duurt bijna drie uur en is van begin tot eind een geweldig, ongecompliceerd avontuur over goed versus kwaad. Precies waar ik van hou!

Heel veel verhaal

Hoewel de synopsis van Doctor Sleep vertelt dat dit verhaal zich veertig jaar na de gebeurtenissen in The Shining afspeelt en je in de trailer het Overlook hotel prominent in beeld ziet komen, is het verhaal in de film vele malen uitgebreider. Regisseur Mike Flanagan (The Haunting of Hill House, Gerald’s Game) neemt zijn tijd om eerst de mysterieuze tegenstanders te introduceren, vervolgens de lotgevallen van Danny Torrance in zijn jeugd na The Shining te tonen, om dan pas naar zijn volwassen leven te springen, waarna de rest van het verhaal begint. Pas in de aanloop naar de climax, redelijk tegen het einde van de film, is het Overlook hotel aan de beurt. Maar ik loop op de zaken vooruit. En wees gerust, ik geef geen spoilers.

Voor de Kubrick-fans

The Shining uit 1980 is een rond verhaal op zich. De familie Torrance wordt door vader Jack (Jack Nicholson) meegenomen naar het afgelegen Overlook hotel in de Rocky Mountains, waar hij beheerder wordt. De plek is echter een bron van kwaad en Jack raakt bezeten van het duister en gaat achter zijn vrouw Wendy (Shelley Duvall) en zoon Danny aan. Danny is gevoelig voor het bovennatuurlijke en ziet de geesten die in het hotel ronddwalen. Ternauwernood ontsnappen hij en zijn moeder aan Jack en aan het hotel zelf.

Stephen King zelf mocht de The Shining-verfilming dan niet goed vinden, ik heb er als Stanley Kubrick-liefhebber van genoten. Alleen al daarom is Doctor Sleep de moeite waard. De filmmakers hebben hun uiterste best gedaan om het werk van Kubrick te eren. Kosten nog moeite zijn gespaard om die beeldtaal na te bootsen: het Overlook hotel is volledig nagebouwd, omdat de beeldkwaliteit van de eerste film niet voldoende was om zonder meer tussen de nieuwe beelden te monteren. Geniet dus van dezelfde sfeer en muziek als in The Shining, waarbij die film de schitterende kern vormt voor een uitgebreide ‘Shining’ wereld. Je daalt zachtjes af de film in, die begint in het Florida van 1980.

De Shining

Doctor Sleep laat ons zien dat Danny in de jaren na de gebeurtenissen in het Overlook hotel hevig getraumatiseerd is, maar op wonderlijke wijze daarmee leert omgaan. Als kijker zien we waarom dat is: Danny gebruikt zijn psychische krachten om de geesten die hem lastigvallen te bestrijden. Ook hier is veel moeite gedaan om Danny en moeder Wendy te laten lijken op hoe ze in The Shining werden neergezet.

Toch eist Danny’s gave – de ‘Shining’ – zijn tol en we zien hem als volwassene terug (een rol van Ewan McGregor (Christopher Robin; Fargo, Star Wars)), zichzelf volledig kwijt, terwijl drank, drugs, geweld en vrouwen zijn leven beheersen. Tot een nieuw trauma hem naar een afgelegen dorpje drijft, waar hij langzaamaan iets van een leven weet op te bouwen. Dan verschijnt er op een ochtend een met krijt getekende groet op zijn muur. Danny laat de gebeurtenis op zijn beloop, tot hij er niet langer omheen kan. Op een dag verschijnen de letters REDRUM op de muur en haalt zijn verleden hem in.

Christopher Robin versus Danny Torrance

In eerste instantie zag ik ertegen op om Ewan McGregor in de rol van Danny te zien. Christopher Robin staat me nog goed voor de geest en ook daarin speelt de acteur iemand die als volwassene zijn verleden onder ogen komt. In dit geval Christopher – Janneman – Robin(son), die terugkeert in het Honderd Bunderbos en Winnie the Pooh opnieuw tegenkomt. Niet echt de sfeer die je naar een thriller als Doctor Sleep mee wilt nemen.

Maar al snel zie je dat McGregor je eerder laat denken aan zijn rol in Trainspotting en de pijn en wanhoop in zijn ogen trekken je volledig het verhaal in. Daarnaast wordt de film ook gemaakt door Rebecca Ferguson (Men in Black: International, The Greatest Showman), die als de sexy voodoodame Rose the Hat wat mij betreft de show volledig steelt. Ook onze Nederlandse trots Carel Struycken (Lurch in The Addams Family en de reus in Twin Peaks) geeft met zijn unieke voorkomen het nodige cachet aan de film.

Geen horrorclichés

Daarnaast weet Doctor Sleep ook enkele horrorclichés te vermijden en mogen de personages in het verhaal bijzondere keuzes maken wat dit genre betreft. Wel worden bepaalde verhaalelementen soms net te uitleggerig overgebracht en is het bijvoorbeeld nergens voor nodig om het woord REDRUM in spiegelbeeld te tonen. Laat ook wat over voor het publiek zelf. Daarnaast vond ik de keuze van Danny om terug te keren naar het Overlook hotel bijzonder. In het boek wordt een betere reden gegeven om naar die locatie te gaan. Maar dat zijn mijn enige puntjes van kritiek. De zoektocht van Danny naar verlossing en de confrontatie met de herinneringen aan zijn vader zijn een rode draad in een avonturenfilm die verder vooral gaat over de strijd van personen die de ‘Shining’ in zich dragen en de slechterikengroep ‘The True Knot’ die daarop teren. Heerlijk zwart/wit goed tegen slecht, waarbij de emotionele lijdensweg van Danny nooit uit het oog wordt verloren.

Doctor Sleep: Shine On You Crazy Diamond

Doctor Sleep is een aanrader voor zowel liefhebbers van de boeken van Stephen King als de verfilmingen ervan. Als Kubrick-fan moet je zeker gaan kijken. Niet iedereen denkt daar zo over, gezien andere recensies van de film, maar ik trek er zo weer drie uur van mijn leven voor uit. De film hint daarbij nog naar meer mogelijke verhalen in de Shining-wereld en die mogen er wat mij betreft dus komen. Niet voor niets hoorde ik Shine On You Crazy Diamond van Pink Floyd in mijn hoofd toen de aftiteling begon. Heeft The Shining toch ook vat op mij…

Doctor Sleep draait nu in de bioscoop.

Meer Modern Myths-recensies vind je hier.