Na op de asteroïde 5535/Annefrank in de planetoïdengordel en op Mars geweest te zijn, gaan we in De Zwijgende Aarde – Titanium naar Titan, de grootste maan van Saturnus. Daar kun je in Nieuw-Scheveningen en Nuevas Vegas alles doen wat god verboden heeft, als je daar het geld voor hebt. En laat dat nou net een probleem zijn voor wetenschapper Emmelie die daar, door het zwijgen van de aarde, zonder meetapparatuur gestrand is. Als bètanerd is ze reddeloos verloren in de wereld van neonlichten, hippe mode, haute cuisine en het snelle geld. Dan verschijnt Niek in haar leven en beginnen de problemen. Titanium speelt zich af in het spannende gedeelde sciencefiction universum De Zwijgende Aarde, van Nederlandse bodem. Maar net als een trip naar Las Vegas zelf, is dit derde deel vooral show en spektakel, met weinig inhoud.
Lees onze recensies van De Zwijgende Aarde: Revolte, Roest, Titanium, Tweeleed, IJsbrekers
Schop onder je kwantummechanica
Titanium is geschreven door Mara van Ness, natuurkundige en (geo)fysicus. In 2014 verscheen haar boek Magnetar bij uitgeverij Zilverbron. Met het recenseren van het hele De Zwijgende Aarde epos ontkom ik er niet aan om de afzonderlijke boeken met elkaar te vergelijken. Dit werkt in het nadeel van Titanium, omdat deze op Roest volgt. In het tweede deel dat zich op Mars afspeelt, raak je niet alleen in de ban van de rode planeet, maar ook van de lotgevallen van hoofdrolspeelster Sam. Zij maakt als personage een bijzondere ontwikkeling door, wat in dit derde boek mist.
Nu is deze vergelijking misschien niet helemaal eerlijk, omdat Sam geïnfecteerd is met een mysterieus technovirus dat haar dwingt te veranderen. Emmelie blijft echter een onhandige, onzekere jongedame die volledig uit haar element is. Enkel door haar bijzondere polsband met een a.i. die meer karakter heeft dan zijzelf, weet ze zich uit haar avonturen te redden. De polsband maakt het hele boek de moeite waard, maar Emmelie zelf zou je graag eens een schop onder haar kwantummechanica willen geven.
De Zwijgende Aarde – Titanium:
Kapitalisme versus basisinkomen
Nou heeft Emmelie het ook wel zwaar. Op aarde was ze gewend aan een basisinkomen en de luxe om welk onderzoeksonderwerp dan ook te kiezen. Het magnetisch veld van Titan sprak haar aan, ongeacht de glitter en glamour waar de maan om bekend staat. Als ze daar gestrand is door de Zwijging, kan ze haar onderzoek niet uitvoeren en heeft ze geen geld. Titan is zeer kapitalistisch en een basisinkomen is uit den boze. Dus moet Emmelie op zoek naar een baan. In een van de aeroponische boerderijen komt ze erachter dat er een groot klassenverschil is op Titan. De rijke toeristen aan de ene kant – puur, zonder modificaties – en de onderlaag van de bevolking, gedwongen om mods te nemen om te overleven. Heb je daar geen geld voor? Dan zijn er altijd nog andere mogelijkheden om financieel te overleven.
Emmelie ontmoet de cynische chirurg Lotte, die het leven op Titan door en door kent en Emmelie op sleeptouw neemt. Hierdoor leren we meer van de maan kennen. Emmelie is uit verveling ook begonnen met kwantummechanica en de relativiteitstheorie, maar loopt daar al snel in vast. Ze ontmoet de knappe en rijke Niek, een ex-klasgenoot die op school al wist hoe je met haar om moest gaan. Maar ook nu zit Emmelie hopeloos vast in haar eigen hoofd en gaat haar leven nergens heen. Tot Niek opeens spoorloos verdwijnt en Emmelie en Lotte op onderzoek uit gaan. Zo leer je de duistere kant van het rijke leven op Titan kennen, al zie je dit plot vaker in vergelijkbare verhalen en series rond Las Vegas.
Michelle Dijon in het voorbijgaan
In hun speurtocht naar Niek kruist het pad van Emmelie en Lotte zich met dat van Michelle Dijon, de megalomane wetenschapster die door de gebeurtenissen in Revolte op de vlucht is voor de autoriteiten. Na een spannende bijna-confrontatie besluit Lotte – meer uit verveling dan een daadwerkelijke noodzaak – achter Dijon aan te gaan. Emmelie laat zich meeslepen en de achtervolging wordt ingezet in een titaan: een reusachtige robot, gebouwd als toeristische attractie, maar ook in staat om te vechten alsof je in de film Pacific Rim belandt bent. Het geheel past daarmee zo in een sciencefiction actiefilm, maar voor de hoofdverhaallijn in De Zwijgende Aarde is Titanium best over te slaan.
De Zwijgende Aarde – Titanium:
hoofdpersoon als bijfiguur
Hoewel je – net als in de voorgaande twee delen – leuke buitenaardse sferen meekrijgt van de locatie waar het verhaal zich afspeelt, is De Zwijgende Aarde – Titanium minder onderhoudend dan zijn voorgangers. Dit ligt vooral aan Emmelie, die nergens transformeert tot held van het gebeuren. Ze eet hoofdstuk na hoofdstuk in hetzelfde restaurantje, begint aan haar kwantummechanica en relativiteitstheorie uitdaging en geeft dat weer op, stelt zaken uit en laat zich meeslepen door haar polsband. Aan het einde van het boek is ze haast geen steek verder. In de maatschappij van Titan is dan wel opschudding veroorzaakt, maar vooral door Lotte. Emmelie blijft toch voornamelijk een toeschouwer van de gebeurtenissen en haar eigen leven, waardoor ze meer bijfiguur dan hoofdpersonage is. De uitblinkende persoon in het boek is zoals gezegd haar polsband, wiens nukken je regelmatig hardop doen lachen. Het mysterie waar deze bijzondere a.i. vandaan komt, blijft onbeantwoord, waardoor je toch wil weten wat er verder met hem staat te gebeuren op Titan. Dat de polsband wordt gedragen door Emmelie, nemen we dan maar op de koop toe.
In de volgende recensie keren we terug naar de aarde, in De Zwijgende Aarde – Tweeleed.
Titel: De Zwijgende Aarde – Titanium
Auteur: Mara van Ness
Uitgever: Quasis
ISBN: 978 94 920 9943 3
Modern Myths Shop
Lees meer Modern Myths recensies!
© 2019-2024 Modern Myths
Reactie plaatsen