De Verdwenen Kolonie recensie - Modern Myths

De Verdwenen Kolonie recensie – Redelijk einde van een top trilogie

Anouk mocht van de Nederlandse uitgeverij Iceberg Books kennismaken met het werk van auteur A.G. Riddle. Nu sluit ze De Lange Winter trilogie af met De Verdwenen Kolonie. De eerste twee delen van deze boekenserie waren een goede opbouw richting het einde. In Anouks De Verdwenen Kolonie recensie ga je erachter komen of dit derde deel het verdiende einde is van deze sciencefiction trilogie.

Lees ook Anouks Winterwereld en De strijd om de zon recensie.

In de De Lange Winter trilogie is de aarde veranderd in een grote ijsklomp. De laatste overlevenden van het menselijk ras hebben een enorme reis door de ruimte achter de rug. Hun nieuwe thuiswereld Eos leek in eerste instantie perfect. Zo was “de leefbare strook” prima om te overleven, had het een goed klimaat en waren er alle mogelijkheden tot groei en ontwikkeling van de kolonie.

Maar bij aankomst op de planeet blijkt de eerste groep kolonisten van het ruimteschip Carthago spoorloos verdwenen. Zij waren al eerder aangekomen bij Eos en hadden daar een complete nederzetting opgericht.

Hun nederzetting is echter veranderd in een ruïne en James wil hoe dan ook dit mysterie oplossen. Wanneer hij dan bollen met een soort geheime boodschap vindt, zet hij alles op alles om erachter te komen waar de eerste kolonisten zijn beland.

Veel geheimen en gevaren

Met de enigszins vijandige androïde Arthur gaat James stiekem op missie naar de ijskant van Eos. Daar komt hij achter de geheimen van het Raster en de andere kolonisten. Maar ondertussen is Jericho-stad ook niet zonder gevaren. Een hevige storm dreigt de groep kolonisten daar in groot gevaar te brengen.

En wanneer dan ook een grote groep op hol geslagen E.rexen op de stad afstormen, is het aan Emma om de rest van de kolonisten in veiligheid te brengen. Maar is die veilige schuilplek echt zo veilig, of brengt dit alleen maar meer ellende met zich mee? Kortom, de kolonisten hebben misschien de verwoesting van de aarde overleefd, maar ze zijn bij lange na nog niet veilig.

De Verdwenen Kolonie recensie – Spanning, sensatie en complete chaos

Auteur A.G. Riddle neemt je in De Verdwenen Kolonie meteen weer mee naar waar we in het tweede deel gebleven waren. De groep kolonisten van het ruimteschip de Jericho zijn op Eos aangekomen en hebben daar hun nederzetting opgebouwd. Langzaam komt er weer structuur en duidelijkheid in het leven van de mensen.

Maar die rust en regelmaat is maar van korte duur. James stort zich onmiddellijk in een enorm avontuur en gaat op zoek naar de eerste groep kolonisten. Emma moet intussen de complete chaos beheersen die ontstaat door de stormen en de op hol geslagen kudde E.rexen.

Houdt de ellende dan nooit op?

Als lezer krijg je zelf ook geen kans om even tot rust te komen. De ene na de andere ramp vliegt voorbij. En door de schrijfstijl van de auteur voel je zelf ook de frustratie die de personages voelen. ‘Houdt de ellende dan nooit op?’, denk ik meerdere malen bij mezelf. Hoeveel pech kan de mensheid hebben?

Die spanning en sensatie zorgen er voor dat het aantrekkelijk blijft om het verhaal te lezen. Maar soms beland je daardoor ook in pure chaos. Wat gebeurt er nou allemaal? Op sommige momenten zijn de ontwikkelingen echt teveel, waardoor je de draad even kwijt raakt. Maar gelukkig neemt Riddle tussendoor wel wat rust met zeer verdrietige momenten, wanneer de kolonie bijvoorbeeld hard wordt geraakt door sterfgevallen.

De Verdwenen Kolonie recensie – Een “what the hell?”-momentje

Middenin het verhaal verandert ineens alles. En hier raakt Riddle mij dan ook even helemaal kwijt. De kolonie is in grote problemen, maar de androïden komen James helpen. En dan vliegen je ineens uitgebreide wetenschappelijke ideeën over ruimte en tijd om de oren. Dat klinkt allemaal enorm logisch, maar het is voor mij ontzettend taaie en soms ook wel wat saaie stof om doorheen te komen. Mijn tijden in de collegebanken heb ik alweer een tijdje achter mij liggen en lezen doe ik voor de ontspanning. Niet om weer studie-ervaring op te doen.

Dit gedeelte van het boek is een soort flashback naar een alternatieve tijd die gelijk met, of ver voor, de huidige tijd plaatsvindt. Zoals je begrijpt, ben ik de draad hier dus een beetje kwijt. Is dit een parallel universum, of is het een alternatieve tijdlijn van hoe het had kunnen zijn? Lees ik nu The Butterfly Effect of ben ik in Inception beland? Deze tijdlijn is wel interessant en zeker ook van essentieel belang voor de rest van het verhaal, maar ik raakte er, zoals gezegd, een beetje van in de war.

Een wijze les en nog een “what the hell?”-momentje

Na het uitstapje naar het – soort van – parallelle universum keer je terug naar waar het huidige verhaal gebleven was. James gaat met zijn nieuwe kennis verder om de huidige kolonie te redden. Eind goed, al goed. Tenminste, dat denk je dan. Maar Riddle heeft nóg een verrassing voor je in petto.

James gaat nogmaals op een ruimtemissie met Emma en Grigory. Deze keer om een ruimteschip te onderscheppen dat rondzwerft in de omgeving van Eos. Daar worden ze geconfronteerd met de gevolgen van de keuzes die ze op aarde gemaakt hebben. En ook dit zorgt weer voor een “wenkbrauw-optrekmoment”. Want wat is er nog buiten het Raster en waarom moet dit nou het einde zijn? Maar de les op het einde vind ik wel een mooie les. “Het leven is een lange reeks testen en er zijn er maar een paar waarvan je weet dat het een test is. Maar ze zijn allemaal belangrijk.”

De Verdwenen Kolonie recensie – Een redelijk slotstuk

Eerlijk gezegd had ik de De Lange Winter trilogie een beter einde gegund. Het is niet dat de afloop slecht is, maar het is vooral wat onbevredigend. Op het gebied van schrijfstijl en tempo is De Verdwenen Kolonie fantastisch. Al valt alles dus wel behoorlijk stil bij het wetenschappelijke gepraat in het midden van het boek.

Het einde had best wel een paar hoofdstukken eerder mogen komen. Wat mij betreft is het laatste stukje eigenlijk overbodig en zorgt alsnog voor een behoorlijk open einde. Allicht was dat ook de bedoeling van de auteur, zodat hij hierna eventueel nog verder kan gaan met de nieuwe wereld. Maar voor mij voelde het helaas als een wat matig einde van een verder sterke trilogie*.

*Noot van de redactie: Iceberg Books heeft ons inmiddels laten weten dat de epiloog van De Verdwenen Kolonie een extra verhaal is dat enkel op de website van A.G. Riddle was te lezen. In de Nederlandstalige uitgave is dit extra verhaal wel in het boek opgenomen. Kortom, een mooie service voor de Nederlandse lezers, waarmee het einde van het hoofdverhaal dus wel een paar hoofdstukken eerder was gekomen.

De Lange Winter trilogie – Boek 3: De Verdwenen Kolonie is nu verkrijgbaar in de boekwinkel.

Titel: De Lange Winter trilogie – Boek 3: De Verdwenen Kolonie
Auteur: A.G. Riddle
Uitgever: Iceberg Books
ISBN: 978-90-830-7312-5

Modern Myths Shop

Lees meer Modern Myths recensies!

© 2022-2024 Modern Myths

De Lange Winter trilogie - Modern Myths

Anouk Volger

Toen Anouk Volger op 15 jarige leeftijd kennismaakte met The Lord Of The Rings is het Fantasy virus hard toegeslagen. Alle drie de delen heeft ze ontelbare keren gezien en al gauw moesten de boeken gelezen worden en heeft ze daarna eigenlijk geen enkel ander genre meer gelezen.
Naast Tolkien leest ze ook graag R.E. Feist, B. Hennen, R. Hobb, T. Brooks, T. Goodkind en T. Pratchett. Maar sinds ze Young Adult ontdekte is ze niet meer weg te slaan uit die hoek.
Ook op filmgebied trekt het fantasygenre haar aan. Voor horror is ze niet geschikt, aangezien ze E.T. ook pas durfde te kijken toen ze 18 was.

Official Superhero Merchandise

2 reacties

Door het plaatsen van je reactie worden persoonsgevens werwerkt zoals omschreven in onze privacyverklaring.

  • @Anouk De epiloog is een extra verhaal dat verder alleen op de website van de auteur is verschenen.
    Mbt ruimte/tijd ja dit is zeer belangrijk, het is allemaal al een keer eerder gebeurd. Meerdere malen. Wellicht heb je het zinnetje ‘dit zijn niet MIJN herinneringen’ gemist?

  • Merchoid - 100% Awesome official Geek Merchandise