Een vampier die door een medische aandoening in een identiteitscrisis belandt. Je zou het niet verwachten als onderwerp van een jeugdboek. Maar lees in onze De Nepvampier recensie waarom dit verhaal van Sophia Drenth oud én jong zal aanspreken. Al is het misschien niet zo geschikt als verhaaltje voor het slapengaan…
Doe ook mee met onze De Nepvampier winactie!
Van vampier naar nietvampier
Maar Vladimir is een nepvampier. Of eigenlijk een nietvampier, zoals zijn zusjes en de weerwolvenpups in het dorp hem noemen. Want welke echte vampier is er nou allergisch voor bloed? Vladimir krijgt er boze darmen, jeuk aan zijn kladden en enorme pukkels van. Bloedgroep A of B maakt geen enkel verschil, terwijl hij er zó dol op is.
Allergisch zijn voor bloed maakt hem doodongelukkig – of eigenlijk: ondoodongelukkig. Het nieuws over zijn toestand verspreidt zich als een razend vuurtje door Knekelstein en iedereen lacht hem uit. Hij durft zich nergens meer te vertonen, maar besluit om een genezing voor zijn aandoening te zoeken. Die moet er zijn, denkt hij. Er moet toch een monster zijn dat weet wat er mis is met hem!
De Nepvampier recensie – Bloedtomaten
Gelukkig voor Vladimir is er wel iets anders dat zijn buik doet rammelen van de honger, in plaats van ophopend gas. Hij kan namelijk opeens geen genoeg krijgen van… tomaten! In alle vormen en kleuren, hij kan zijn buikje er wel vol mee vreten. En dat doet hij dan ook, wat hem nog meer gelach uit het monsterdorp oplevert. Zelfs zijn moeder begint zich voor hem te schamen.
De vampierjager
Nog voordat zijn zoektocht wel en wee onderweg is, maakt hij kennis met het waarzeggersmeisje Naswikka. Ze lijkt ze niet allemaal op een rijtje te hebben, maar Vladimir is ook niet helemaal zichzelf de laatste tijd. Al snel worden ze dikke vrienden.
Maar ze jaagt hem de stuipen op het lijf door zijn hand te lezen en zijn toekomst te voorspellen. Een vampierjager is onderweg naar Knekelstein om alle vampiers uit te roeien! Vladimir probeert de monsters in Knekelstein hiervan te overtuigen, maar niemand neemt hem serieus. Zal Vladimir zijn eigen problemen opzij kunnen zetten, accepteren wie hij werkelijk is en daar zijn voordeel mee doen? Of blijft hij het bange jongetje dat zich liever in zijn cape verstopt?
B-b-b-b-b-bibbers tot op het bot
Vladimir is een vampier met wie iedereen zich – ondanks zijn ondode staat – makkelijk zal identificeren. Ook vampierkinderen, of ze nou allergisch zijn voor bloed of niet, hebben onzekerheden die ze liever diep verstoppen (in een doodskist). Maar ze hebben ook wensen en dromen, houden van avontuur én een plek waar ze zich geborgen voelen. Zo héél gek is Vladimir dus niet, in mensenogen. Maar je kunt je heel goed voorstellen dat hij in Knekelstein nogal uit de toon valt, als nepmonster.
Dit jeugdboek laat zich af en toe van een heel duistere kant zien. Denk aan heksen die argeloze voorbijgangers beheksen, dokters zonder vel met de naam Snijgraag, tuinmannen die doen denken aan Magere Hein en wiesewasjes in het bos. Maar een avontuurlijke jonge lezer laat zich niet afschrikken, doordat alles op zo’n luchtige, geestige manier is geschreven dat het nooit écht een griezelboek wordt.
De Nepvampier recensie – Aanrader voor jong, oud en ondood
De Nepvampier is een fijn, niet al te dik boekje over een apart vampierkind dat zich in plaats van een vampiercape een heldencape moet aanmeten. Je vliegt door het verhaal heen en zal af en toe hardop lachen. Je waant je in het monsterdorp Knekelstein met de straten van kinderkopjes en je zou willen dat het snoepgoed van “Coco’s koekies” echt waren (chocobloedshake heeft nog nooit zo lekker geleken). Kortom, een aanrader voor jong en oud – en ondood!
Titel: De Nepvampier
Auteur: Sophia Drenth
Uitgeverij: Hamley Books
ISBN: 978-94-639-6797-6
Modern Myths Shop
Lees meer Modern Myths recensies!
© 2019-2024 Modern Myths
Reactie plaatsen