De Brug der Getijden: Het Keren van het Tij recensie – Het spetterende slotstuk

Nog niet zo heel lang geleden verscheen ten langen leste het zevende, in het Nederlands vertaalde, deel van De Brug der Getijden – De Verloren Legioenen. Modern Myths was blij, want hier hadden we lang op gewacht! Bijna in één ruk door konden we ons daarna vermaken met het slotstuk: Het Keren van het Tij. En oh boy, we hebben ons niet voor niets verheugd. Oorlogen, geweldsuitbarstingen, aartsvijanden tegenover elkaar, bijna-doodervaringen, necromantie, goden, ondoden, emancipatie, bastaarden, bloedvergieten en verraad – álles komt voorbij. Hoe we dit overleefd hebben? Héél snel doorlezen! Duik in onze De Brug der Getijden: Het Keren van het Tij recensie. 

Lees ook Yvettes recensie van De Brug der Getijden: De Verloren Legioenen.

In De Brug der Getijden: Het Keren van het Tij lezen we hoe het verder gaat met de personages die we inmiddels zo goed kennen. Het boek start, zoals elk deel, met een (inmiddels vrij lange) terugblik naar alle voorgaande delen. Dat is erg handig voor de lezer bij wie veel tijd zit tussen het lezen van de boeken.

Maar ik kon zo bijna vijftig pagina’s overslaan. Niet omdat het geen nuttige toevoeging is, maar omdat ik níet kon wachten om te starten aan het begin van het einde.

Koop Het Keren van het Tij

De saga compleet

Dit was het dan. Jaren hebben we kunnen genieten van alle ontwikkelingen op Urte. Maar aan al het goede komt een eind. Je valt middenin de manie die zich over Urte heeft verspreid, de wereld die bestaat uit de twee continenten Yuros en Antiopia. De Derde Kruistocht – de heilige oorlog van de Rondianen om het geloof te verspreiden – komt ten einde, omdat ze vóór het einde van de Getijdenvloed de Brug moeten zijn overgestoken. Als dat moment komt, verdwijnt de brug namelijk onder water en is Antiopia weer jarenlang onbereikbaar. Onbereikbaar en dus onoverwinbaar. Maar daar heeft keizer Constant iets op bedacht. Of beter gezegd, zijn sluikse moeder en haar vertrouwelingen, waaronder Gurvon Gyle, een personage dat in onze vorige recensie uitgebreid besproken wordt. Een plan, dat al onze helden die in Antiopia vechten voor het goede in gevaar brengt.

Het cataclysme dat komen gaat

De dreiging is voor de helden onbekend, maar het is een last waarvan de lezer constant de zwaarte voelt. Al lezend wil je personages zoals Ramon en Alaron bijna een zetje geven: ‘Schiet nou op!’ Maar zij hebben hun eigen oorlogen om te voeren. Ramon neemt het op tegen het rijk dat hem en zijn legioen verdenkt van desertie. Alaron komt wederom oog in oog te staan met zijn aartsvijand Malevorn Andevarion. Maar dit keer lijkt het erop alsof Alaron alle kaarten in handen heeft. Hij heeft er in ieder geval álles aan gedaan om met Ramita en hun Merozain monniken zo sterk mogelijk te zijn, mocht het tot een aanvaring komen.

De Brug der Getijden: Het Keren van het Tij recensie – Losse eindjes komen samen

Het complete verhaal dat de Brug der Getijden-reeks vertelt, is zó uitgebreid, dat het onmogelijk is alle verhaallijnen in deze recensie eer aan te doen. Als lezer zit je op het puntje van je stoel als deze verhaallijnen en losse einden samenkomen. Aan veel zaken wordt in het laatste deel in sneltreinvaart een einde gebreid. Sommige verhaallijnen komen zo plotsklaps bij elkaar, dat je je afvraagt waarom dat niet drie boeken eerder kon gebeuren (we zaten al zo lang te wachten op een reünie tussen Alaron en Ramon!).

Heel subtiel worden er elementen geïntroduceerd alsof ze altijd al onderdeel van het verhaal waren. Wezens, personen en instanties die de ontknoping van het plot ten goede komen zonder ongeloofwaardig te zijn. Als je al zo lang meeleest, dan voelt alles dat past binnen de verhalende werkelijkheid volledig plausibel.

Magie zonder grenzen

Bijna een eigen personage is de magie die in De Brug der Getijden ten overvloede een rol speelt. De magiërs zijn op Urte de machtigste mensen: zowel wat vermogens betreft als de posities die ze bekleden in de maatschappij. Het is moeilijk om te ontdekken waar de grenzen liggen van de mogelijkheden van de magie die wordt gebruikt. Maar ze zijn er wel. Dat maakt dit zo’n goed verhaal, omdat de basis klopt. Zo kan een magiër door te “schouwen” in de toekomst kijken en kan hij acties van een tegenstander aan zien komen door die te interpreteren. Maar daarmee kan niet de complete toekomst worden voorspeld. In het laatste deel worden wel echt de randjes opgezocht van de mogelijkheden van de magie, om deze te gebruiken om de saga naar het juiste einde te brengen.

De Brug der Getijden: Het Keren van het Tij recensie – Wat een avontuur!

Het is best wel jammer dat het nu voorbij is, maar wat ís het een avontuur geweest. Het einde laat – gelukkig – geen ruimte om ooit nog verder te gaan in de wereld van Alaron, Ramon, Cera, Gurvon, Ramita en alle anderen. Sommigen van hen hebben niet eens het einde van het laatste deel gehaald.

De Brug der Getijden: Het Keren van het Tij heeft maar één ieniemienie gaatje in het plot. Maar ook hiervan voel je het optimisme en de tevredenheid voor de personages om wie het gaat (geen spoilers!). Op alle andere vlakken – en wat betreft de afronding van de avonturen van onze geliefde hoofdpersonen – word je helemaal niet teleurgesteld.

Titel: De Brug der Getijden: Het Keren van het Tij
Auteur: David Hair
Uitgever: Luitingh-Sijthoff
ISBN: 978-90-245-9189-3

Modern Myths Shop

Lees meer Modern Myths recensies!