Dansen tot de zon komt – een slow dance naar een heftig einde

In Dansen tot de zon komt laat auteur Marieke Frankema je kennismaken met molenaarsdochter Machteld en de tweeling Vallerie en Albaric, de kinderen van Heer Telfour. In een tijd van angst – als Toverij door het land waart – groeien Machteld en Vallerie dichter naar elkaar toe. Een verboden liefde ontstaat en vol passie en muziek wordt er naar een spannend einde gedanst. 

Molenaarsdochter Machteld leeft in een tijd en wereld waarin liegen taboe is en men zich moet houden aan bepaalde standaarden en levenswijzen. Zij wordt opgedragen om in het kasteel de kinderen van Heer Telfour te onderwijzen in het dansen. De tweeling Vallerie en Albaric zullen snel debuteren in de hogere kringen en dansen is een belangrijk onderdeel bij hun debuut. Terwijl Machteld in het kasteel de tweeling de fijne kunsten van het dansen onderwijst, breekt buiten het kasteel Toverij uit. Een grote magische kracht zorgt ervoor dat de mensen in angst leven en opgesloten worden in hun eigen woningen. In die tijd van angst groeien Machteld en Vallerie dichter naar elkaar toe en bloeit er een verboden liefde op. Wanneer deze liefde ontdekt wordt en Vallerie Machteld mogelijk gaat verliezen, neemt ze drastische maatregelen om Machteld dichtbij zich te houden. Alleen zorgen deze maatregelen weer voor hele andere problemen.

Veel passie voor dans en muziek

Dans en muziek spelen een hele grote rol in Dansen tot de zon komt. Je merkt dat Marieke Frankema een grote passie heeft voor deze twee onderwerpen. Met name haar liefde voor dans komt sterk naar voren in het verhaal. De danspassen en het gevoel dat bij het dansen omhoogkomt, worden echt tot in detail omschreven. Elke stap, elke tik, elke draai en elke sprong wordt benoemd. Dit zorgt er helaas wel voor dat het verhaal in het begin wat moeizaam en traag op gang komt. Zeker wanneer je zelf eigenlijk helemaal niks met dansen hebt, kan het er soms voor zorgen dat je je gedachten er niet meer helemaal bij hebt. Ik had zelf af en toe het gevoel dat ik sommige passages al een keer eerder gelezen heb, zeker wanneer je bij de lessen aan de tweeling uitkomt en ook hierbij telkens weer de stappen en passen volledig uitgeschreven worden. Op bepaalde momenten biedt deze uitgebreide omschrijving geen aanvulling meer op het verhaal. Op andere punten zorgt het er echter weer voor dat gevoelens van angst en woede via dans en muziek sterker naar voren gebracht worden.

Dansen tot de zon komt: Verscheidenheid aan personages

De belangrijkste hoofdrolspelers in dit verhaal zijn danseres Machteld, de adellijke tweeling Albaric en Vallerie en muzikant Thomas. Zij zijn verwikkeld in een raar soort liefdesverhouding waarin Machteld als centraal punt staat. Elk personage wordt goed en uitgebreid beschreven. Ook de kleinere rollen zoals Mami en heer Telfour worden mooi omschreven. Terwijl ik lees hoor ik Mami met een Frans accent tegen Vallerie praten en voel ik de norsheid van heer Telfour.

Het verhaal wordt vooral uit het perspectief van Machteld en Vallerie beschreven. Soms wordt deze verhaallijn onderbroken en neemt Jolijne, het jongere zusje van Machteld, het verhaal over. Deze onderbrekingen zijn heel goed geplaatst. Waar anders het verhaal tussen Machteld en Vallerie een soort sleur wordt, krijg je nu de kijk op de wereld vol Toverij vanuit Jolijne mee. Zonder Jolijne zou het hele aspect van Toverij ondergesneeuwd raken en zou het verhaal vooral over de liefde tussen Machteld en Vallerie gaan.

Traag begin, maar enorm heftig einde

Zoals eerder gezegd verloopt het verhaal in het begin wat traag. De nadruk ligt hier vooral op het dansen en de muziek. Maar halverwege het boek komt hier verandering in. De onderlinge spanningen lopen hoog op en er komt steeds meer aandacht aan de problematiek rondom de Toverij. Naarmate het einde van het verhaal nadert, wordt het boek alsmaar spannender. Het laatste deel van Dansen tot de zon komt heb ik dan ook in één ruk uitgelezen.

Het helpt ook dat Marieke Frankema heel duidelijk een bepaald gevoel en beeld schept met haar verhaal. Ik heb regelmatig het gevoel dat ik met Vallerie door de gangen van het kasteel sluip, of dat ik bij Jolijne in de bedstee angstig voor me uit staar. Het einde van het boek is behoorlijk heftig en ontroerend, waardoor ik zelfs even een klein traantje weg moest vegen.

Dansen tot de zon komt: geen magie, wel een klein vreugdedansje

Dansen tot de zon komt was een boek waar ik me in het begin een beetje doorheen moest worstelen, maar dat uiteindelijk absoluut de moeite waard bleek. Het komt niet vaak voor dat een boek me weet te ontroeren, maar Marieke Frankema weet op het einde de juiste snaar te raken. Naar mijn mening is er net te weinig aandacht voor het magische gedeelte en lees je hier meer een liefdesverhaal in een historische setting. Maar dit is een lekker boek voor de komende koude herfst- en winteravonden.

Titel: Dansen tot de zon komt
Auteur: Marieke Frankema
Uitgever: Nimisa Publishing House
ISBN: 978 94 923 3744 3

Modern Myths Shop

Meer Modern Myths-recensies vind je hier.