Column Pepper Kay – Een andere wereld

Column Pepper Kay – Een andere wereld

Pepper Kay

Wie fantaseert daar nou nooit eens over? Niet dat je dat continu doet, misschien heb je er zelfs alleen een keer vluchtig aan gedacht. Maar, geef toe, je hebt ongetwijfeld wel eens gevisualiseerd hoe jouw ideale wereld eruit zou zien.

Een andere wereld, het is iets wat mij intrigeert. Hoe vaak gebeurt het niet dat je iemand tegenkomt waarvan je denkt hé, die ken ik toch? Maar bij navraag, als je daar tenminste de moeite voor neemt, blijkt dat je geen gemeenschappelijke vrienden of familie hebt. En dat je niet naar dezelfde school, concerten, evenementen, campings, noem maar op bent geweest. Althans, niet tegelijkertijd.

Waar komt die herkenning dan vandaan? Pikken we onbewust signalen op die anderen uitstralen? Signalen over mensen, plaatsen en gebeurtenissen? Zijn we met z’n allen in meer of mindere mate telepathisch? Dat is natuurlijk altijd mogelijk, maar als auteur van fantasy- en sciencefiction-verhalen denk ik graag in een andere richting. Zoals een parallelwereld waar onze dubbelgangers hun eigen leven leiden. Met plaatsen en gebeurtenissen die onze werkelijkheid raken, maar toch nét even anders zijn.

Hoe zou zo’n wereld parallel aan de onze kunnen bestaan? In mijn boek Drakenspoor leg ik dat uit. In dat verhaal zou miljarden jaren geleden een botsing tussen een op hol geslagen ster en een zon hebben plaatsgevonden. De schokgolven die dat onder andere teweegbracht, resulteerden in een plooiing van de ruimte. En laat er nou op dit moment heel veel onderzoek worden gedaan naar zwaartekrachtsgolven, naar rimpels in de zogenaamde ruimtetijd. Plooien dus. Vergelijk het maar met een laken dat niet helemaal gladgestreken op het bed ligt. In mijn optiek kan er van alles verscholen liggen in dergelijke plooien, zoals andere werelden. Normaal gesproken merken we helemaal niets van deze parallelwerelden. Ze zitten op andere golflengten, maken gebruik van andere frequenties en bevinden zich in andere dimensies die wij met onze meetapparatuur (nog) niet kunnen meten. Ze zijn dus als het ware onzichtbaar. Maar heel af en toe, wellicht als gevolg van een veranderende kromming van zo’n rimpel, wordt er misschien een tipje van de sluier opgelicht en hebben we eventjes zicht op die andere wereld. En dat is iets wat wij dan mogelijk ervaren als een déja vu of een herkenning.

Bewijs hiervoor is er natuurlijk niet. Of de wetenschappers die zich met dergelijk onderzoek bezighouden, hebben het nog niet met ons gedeeld. Totdat het zover is, zullen we het met onze fantasie moeten doen. Want in ons brein is alles mogelijk. Tijdreizen, magie, ontmoetingen met aliens. En het mooie daarvan? We kunnen deze persoonlijke brave new world net zo leuk of spannend maken als we zelf willen.

Over Pepper Kay

Pepper Kay (het pseudoniem van Liesbeth Korsman) is als vertaler van technische documentatie vrijwel haar gehele werkzame leven al bezig met taal. Pas in 2010 ontdekte ze een onvermoede liefde voor het schrijven van verhalen. Al snel wist Pepper waar haar hart lag: het schrijven van sciencefiction-verhalen. Inmiddels heeft Pepper Kay zeven boeken op haar naam staan. Vijf daarvan maken deel uit van de SF-serie over interstellair privé-detective Kit Guardner: Maalstroom, Doodvonnis, Vuurstorm, Slangenkuil en ID-crisis. Met haar boeken Drakenbloed en Drakenspoor laat Pepper zien dat zij ook een wereld mét magie weet te creëren. Lees ook op Modern Myths ons interview met Pepper Kay. 

Meer Modern Myths-columns vind je hier.