Modern Myths Kijktip: Channel Zero: Candle Cove – Televisie is slecht voor kinderen

In 2016 begon de horror anthologie (bloemlezing) Channel Zero waar in elk televisieseizoen een andere populaire ‘creepypasta’ in beeld wordt gebracht. Een creepypasta is een horrorlegende of – beeld dat op internet geknipt en geplakt wordt en zo aan populariteit wint. In augustus verschijnt de film Slender Man; ook een voorbeeld van creepypasta. In 2019 zal het vierde seizoen van Channel Zero uitkomen. In deze recensie neem ik je echter mee naar het begin – Channel Zero: Candle Cove – waar in het stadje Iron Hill elk kind aan de buis gekluisterd zit om de poppenserie Candle Cove te kijken. Ik leg je uit waarom dit een serie is om je tanden bij uit te trekken. 

In het eerste seizoen van deze horrorserie – Channel Zero: Candle Cove – besluit kinderpsycholoog Mike Painter (Paul Schneider (All the Real Girls, Water for Elephants)) terug te keren naar zijn geboortedorp Iron Hill om te onderzoeken wat er met zijn verdwenen tweelingbroer Eddie is gebeurd. Zijn moeder Marla Painter (Fiona Shaw (Harry Potter, Dorian Gray, The Tree of Life)) moet wennen aan de terugkomst van haar zoon die ze jaren geleden heeft weggestuurd. Tijdens een dinertje met Jessica Yolen (Natalie Brown (iZombie, The Strain)) en andere vrienden denken ze terug aan de kinderserie Candle Cove en hoe bang ze eigenlijk waren voor de marionetten en poppen waarmee het verhaal werd uitgebeeld. Wanneer de kinderen in het stadje zich vreemd beginnen te gedragen en er gewonden vallen, ontdekt Mike dat Candle Cove weer op de buis is. Houdt die vreemde kinderserie verband met zijn verdwenen broertje en de moorden op een aantal kinderen of is het zijn terugkomst die de afgrijselijke gebeurtenissen uitlokt?

Creepypasta

Channel Zero: Candle Cove heeft als bronmateriaal een bekend verhaal gekozen van de creepypasta-website. Creepypastas zijn enge verhalen en foto’s die over het internet verspreid worden en angst aanjagen. Vaak zijn ze beknopt en is het lastig te achterhalen wie nou eigenlijk de originele bedenker is. Bekende creepypastas zijn: Slender Man (waar het bekende spel Slender: The Eight Pages en de in augustus 2018 verschijnende film Slender Man op gebaseerd zijn), Ted the Caver (film: Living Dark: The Story of Ted the Caver) en Lavender Town Syndrome (waarin een toenemend aantal kinderen zelfmoord plegen door toedoen van de eerste Pokémon-spellen).

Ook Candle Cove vindt zijn oorsprong in de creepypasta. Dit verhaal is neergezet als een online forum waar mensen terugdenken aan de kinderserie die ze zich nauwelijks nog voor de geest kunnen halen. Langzaamaan herinneren ze zich steeds meer over dit absurde programma en hoe het hen nachtmerries heeft bezorgd. Hoewel het verhaal in een paar minuten te lezen is, heeft het iets wat akelig bekend is. De laatste toevoeging aan het forum laat de rillingen over je rug lopen. De kracht in het verhaal zit hem in het feit dat wij allemaal wel een kinderprogramma hebben gekeken waar iets in zat wat net te eng was. Voor mijzelf was dat de levende buikspreekpop Slappy uit de Kippenvel-serie (ook op Netflix), maar voor veel mensen was dat Karbonkel van het educatieve Ik Mik Loreland. Het was niet altijd de bedoeling om ons écht bang te maken, maar onbedoeld lukte dat soms wel. Dit herkenbare stukje is hetgeen wat mij enthousiast maakte voor het eerste seizoen van Channel Zero.

6 minuten in 6 afleveringen

Het bronmateriaal van de serie is dus in zes minuten te lezen, maar toch weet Channel Zero: Candle Cove er zes volwaardige afleveringen van te maken. Het resultaat is een serie waarin de spanning langzaam wordt opgebouwd zonder te vervelen. De sfeer trekt je naar het beeldscherm. De keuze om voor kostuums en decor te gaan scheppen het gevoel dat alles echt is. Er is geen slechte CGI om je af te leiden. Zelfs de beelden van de kinderserie Candle Cove zijn herkenbaar als kinderserie, maar doodeng als een soort horrorversie van De Bereboot. Ook het acteerwerk van Fiona Shaw als radeloze moeder is uitstekend en haar hopeloosheid overtuigend. Toch heeft de serie ook wat minpunten. Waar Fiona’s acteerwerk geweldig is, laat Paul Schneider steken vallen en komt hij op mij niet overtuigend over. Sommige scènes blijken illusies te zijn en voelen daarom zo goedkoop aan als ‘jump scares’ en de toevoeging van het ‘tandenkind’ blijkt juist helemaal geen toevoeging te zijn.

Hoewel het geluid dat dit monster maakt echt onder je huid kruipt en het kostuum er doodeng en levensecht uitziet, voegt hij niet veel toe, behalve een mooi posterkind voor de marketingcampagne. Van mij hadden ze meer met het kinderprogramma zelf mogen doen, want daarvan ging ik pas echt klappertanden van angst.

Channel Zero: Candle Cove – om je tanden bij uit te trekken

Laat je door deze mindere punten niet afschrikken. Channel Zero: Candle Cove blijft een spannende zit. Zes afleveringen is een mooi getal om een dagje te ‘binge watchen’ en het geeft de gelegenheid om meer op te bouwen en meer te laten zien dan een film. Doordat Channel Zero een anthologie-serie is, kun je hem lekker meteen afkijken. Elk seizoen staat in het teken van een andere creeypasta. Dit eerste seizoen overtuigde mij er in ieder geval van om snel te beginnen aan seizoen twee. Wanneer begin jij? Pak wat te knabbelen en geniet, maar laat niemand er de tanden bij uit je mond stelen.

Titel: Channel Zero: Candle Cove
Regisseur: Craig William Macneill
Acteurs: Paul Schneider, Fiona Shaw, Luisa d’Oliveira
Uitgever: Universal Pictures Home Entertainment
Medium: DVD
Genre: horror
Modern Myths service: koop Channel Zero: Candle Cove op Bol.com

Meer Modern Myths recensies vind je hier