Tijdens de zomereditie van Heroes Dutch Comic Con 2023 kwamen niet alleen de Marvel Stormbreakers – de beste striptekenaars van het moment – naar de Jaarbeurs Utrecht, maar werden ze begeleid door niemand minder dan C.B. Cebulski. Hij is hoofdredacteur van Marvel en overziet niet alleen de talloze maandelijkse comics die de uitgeverij uitbrengt, maar ook de wereldwijde publicaties. Heb je als comic-fan met zo’n drukke baan dan nog wel de tijd om zelf strips te lezen? We kregen de kans deze vraag te stellen en erachter te komen hoe een dag van Marvels hoofdredacteur eruitziet. Wat houdt hem bezig, welke titels leest hij elke week als eerste en wie zijn de Marvel Stormbreakers? Lees het in ons CB Cebulski interview!
Nog meer comic-gerelateerde interviews lezen zoals dit CB Cebulski interview? In 2019 sprak Jeroen de legendarische Kurt Busiek en in 2022 Star Wars- en Marvel-schrijver Charles Soule. Lees ook onze Heroes Dutch Comic Con 2023 reportage.
In november 2017 werd C.B. (Chester Bror) Cebulski hoofdredacteur van Marvel. Daarvoor was deze Amerikaanse schrijver en redacteur vaak in Japan te vinden, waar hij familie heeft. Geen wonder dus dat hij in 1997 zijn carrière startte als redacteur van manga voor Central Park Media in New York. Begin 2000 consulteerde hij Marvel bij het maken van het “Marvel Mangaverse”, waarin verhalen over de helden in de stijl van manga werden verteld. Daarna werd hij redacteur bij Marvel en maakte hij series als Runaways, Wolverine: Snikt! en NYX.
In 2006 vertrok Cebulski bij Marvel om als freelancer aan de slag te gaan. Hij publiceerde bij Image Comics eigen series als Drain en Wonderlost. Nog geen jaar later was hij terug bij Marvel als talent manager en scout. In 2016 werkte hij in Shanghai om het Marvel merk in Azië bekend te maken. In 2017 volgde hij Axel Alonso op als hoofdredacteur van Marvel. En als je C.B. Cebulski ontmoet, zie je ook meteen dat hij niet houdt van stilzitten. Maar wat je vooral merkt, is dat hij een comic-fan in hart en nieren is. Iemand die, ondanks zijn drukke werkweek, in het weekend toch nog het liefst een papieren stripboek in zijn handen heeft. Lees in dit CB Cebulski interview hoe Modern Myths hoofdredacteur Jeroen Geelhoed en Marvel hoofdredacteur C.B. Cebulski als comic-fans op Heroes Dutch Comic Con 2023 al snel helemaal los gaan:
- In mijn jeugd was strips lezen een niche en werd er zelfs lacherig over gedaan. Nu kent iedereen Iron Man, Marvel, DC Comics en zelfs de B-, C- en D-personages. Hoe is dat voor jou als hoofdredacteur?
Net als jij, ben ik al mijn hele leven Marvel-fan. Ik begon met X-Men en las van daaruit verder. Het kwam voor mij als een verrassing dat, hoewel comics in de Verenigde Staten een grotere, meer herkenbare kunstvorm zijn, het soms gezien werd als kinderachtig of dwaas. Geen echte literatuur. Maar als comic-fans hebben we altijd geloofd dat deze verhalen net zoveel kracht hebben als romans of andere vormen van media. Dat het die ommezwaai gemaakt heeft en iedereen weet wie de personages zijn, verbaast me nog steeds.
Ik kan me nog herinneren dat toen Marvel Studios werd aangekondigd en Iron Man de eerste film werd, iedereen zei dat het zou falen. ‘Marvel heeft alle goede personages gelicenseerd: X-Men aan Fox, Spider-Man aan Sony, hoe gaan ze dit zelf redden?’ Om een lang verhaal kort te maken, het is gelukt. Marvel Studios kreeg het voor elkaar. Het liet zien dat je met de juiste acteur, het juiste verhaal, de juiste regisseur en met respect voor het bronmateriaal mensen kan overtuigen.
In high school had ik posters van alle stripfiguren in mijn kluisje en mijn studiegenoten zeiden: ‘Jij bent de stripboekenjongen, hahaha!’ En nu krijg ik van die mensen, terwijl ik van sommige veertig jaar niets gehoord heb, berichten waarin ze vragen: ‘Ben jij nu de hoofdredacteur van Marvel? Mijn kinderen zijn gek op Marvel! Je hebt je droom uit laten komen! Kan je ze comics sturen?’
- Ze snappen het eindelijk?
Ze snappen het eindelijk. De rollen zijn nu omgedraaid. Ik heb het gevoel dat lezers zoals jij en ik nu voorop lopen. Als bijvoorbeeld ESPN (televisienetwerk voor sport – red.) naar Marvel komt om gezamenlijk een sportuitzending te maken, zegt dat iets over onze kracht. Het is geweldig voor mij om daar als hoofdredacteur, als hoofd van de uitgeverijdivisie, middenin te zitten. Wij zijn het hart dat het bloed in alle andere afdelingen pompt. Het is geweldig om te zien hoe mensen daar bewondering voor hebben gekregen. Zowel binnen als buiten de entertainment industrie.
- Voel je dan druk, nu de hele wereld naar je kijkt? Of denk je enkel aan wat het beste voor de comics is?
Het heeft niets met ego te maken. Onze taak is om eerst en vooral goede verhalen te vertellen die de lezers vermaken. Ik ben op de eerste plaats een fan en op die manier doe ik met mijn complete team van geweldige redacteuren ons werk. We vertellen verhalen die we zelf zouden willen lezen en we huren makers in waarvan we weten dat die dezelfde passie delen en zich niet druk maken om andere media.
Bij sommige onafhankelijke uitgevers zie je dat ze strips uitbrengen als kweekgrond voor film. Daar worden verhalen geschreven waarvan ze denken dat die het goed zouden doen als films. Dat is het tegenovergestelde van wat wij doen. Wij creëren eerst comics en sturen die de wereld in. Lezers mogen die beoordelen en dan pas mogen werknemers van de andere afdelingen – de spellen, het speelgoed, de films, de animatie – ze lezen en kiezen wat ze wel en niet leuk vinden. We krijgen dan heel vaak telefoontjes van andere afdelingen voor een ontwerp om een actiefiguur te maken. Of een verhaallijn om in een spel te stoppen.
Wat de kern daarvan raakt is dat Kevin Feige, het hoofd van Marvel Studios, ons gezegd heeft: ‘Schrijf geen comics met de films in je achterhoofd. Maak gewoon de beste strips met de beste personages en verhalen. Zodat wij over vijf tot tien jaar films ervan kunnen maken.’ Comics is de drijvende kracht achter alle andere afdelingen. En ondanks dat vooral de geweldige films die Kevin en zijn team maken door het grote publiek worden gezien, weten ze dat achter de schermen de redacteuren, schrijvers en tekenaars van de comics staan. Die maken de verhalen die zo speciaal zijn voor zoveel mensen.
- Hoe ziet een normale dag er voor jou uit? Hoe begint de hoofdredacteur van Marvel zijn dag en hoe eindig je die?
De dag begint zoals voor iedereen. Kom je bed uit, maak je klaar, voer de katten, drink koffie. Daarna is elke dag anders. We werken nog steeds hybride vanuit huis, dus niet elke dag is een kantoordag. Tijdens COVID was dat lastig, omdat comics een medium zijn waarin je samenwerkt. Het is moeilijk als redacteuren niet bij elkaar zijn, zelfs met Zoom.
Mijn dagen bestaan nu uit vergaderingen over het creatieve werk, telefoontjes met freelancers, veel scripts lezen, omslagen (covers – red.) akkoord geven. Marvel geeft zo’n twintig tot vijfentwintig strips per week uit en alles moet klaar zijn op vrijdag. Dus alles werkt toe naar het einde van de week. In termen van dagelijkse, wekelijkse, maandelijkse uitgaven. Lees de scripts, lees de laatste PDF’s, lees het letteren, controleer de covers. De laag daarboven is, we bouwen altijd op naar volgende week, volgende maand. Om onze verhalen te plannen werken we ongeveer een jaar tot achttien maanden vooruit. Dus ik weet al wat er volgende zomer, volgende winter zal verschijnen. We werken met de schrijvers en de tekenaars om er zeker van te zijn dat iedereen aan boord is voor die plannen.
’s Ochtends ben ik vooral met e-mail bezig, alles wat gedaan moet worden. Rond half twee, twee uur lunch ik als dat lukt, nu soms achter de computer. En in de middag praat ik bij met de redacteuren. Er zijn vijf teams van redacteuren bij Marvel en een keer in de week vergader ik met hen. Dus bijvoorbeeld X-Men op maandag, The Avengers op woensdag en Spider-Man op donderdag. Ik spreek af met alle verschillende teams om te horen wat ze nodig hebben op het gebied van talent, op het gebied van de verhalen en welke problemen er zijn. Comics hebben problemen, het leven komt er tussen. We werken elk moment met 2.800 freelancers. Dus, iemand zal ergens tegen uitdagingen aanlopen. Iemand wordt ziek, de kinderen hebben problemen, ze krijgen een ongeluk, iemand overlijdt in de familie, wie zal het zeggen? We moeten daar altijd klaar voor zijn.
Ik kom de dag door en eindig die gewoonlijk met een telefoontje naar mijn baas, Dan Buckley, de directeur van Marvel. Even de zaken doornemen. De dingen die hij van mij nodig heeft, die ik van hem nodig heb. Daarna is het tijd voor avondeten en wat televisie kijken. Weet je, naast dat ik hoofdredacteur van Marvel zelf ben, ben ik dat ook voor de wereldwijde publicaties. We werken samen met partners in Japan om manga te maken, hier in Europa om originele Marvel-strips te maken, met Panini om stickers te maken; allemaal verschillende wereldwijde bedrijven. Dus gewoonlijk rond half tien, tien uur in de avond check ik mijn e-mail weer om te zien hoe het met onze internationale partners gaat, vooral die in Azië. Rond middernacht bel ik met de partners in verschillende locaties. Rond één uur, half twee ’s nachts lig ik in bed.
- Heb je dan nog wel tijd om zelf iets te lezen voor je lol? Of draait het nu enkel om werk?
Nee, nee, nee. Ik stuur mijn bestelling elke woensdag naar de stripwinkel en haal mijn comics dan vrijdags of zaterdags op. In het weekend lees ik zo’n zestig tot honderd stripboeken. Zowel geprinte Marvel comics als die van andere uitgeverijen. Want hoewel ik elke Marvel-strip in alle fases van productie lees (script, potlood, PDF, ingekleurd) is voor mij als comic-fan van meer dan veertig jaar – en dat klinkt wellicht slecht – een strip pas echt als ik hem gedrukt gelezen heb. Ik moet hem op papier lezen en hem daarna bij de rest van mijn verzameling zetten. Dan is een comic echt voor mij. Met digitale strips is dat hetzelfde. Totdat ik de app gebruikt heb en er “gelezen” staat bij het nummer, is hij voor mij niet echt.
Als ik daarmee bezig ben, ben ik geen hoofdredacteur meer, maar een fan. Als ik een comic opensla, neemt het brein uit mijn kindertijd me mee die wereld in en alle andere facetten van het werk verdwijnen. Zelfs al weet ik vooraf voor de volle honderd procent wat er zes maanden later staat te gebeuren in een strip, als ik hem lees, is het alsof ik hem voor het eerst lees. Ik kan nog steeds verrast worden door een Marvel comic als ik hem in print lees.
- Wat ligt er elk weekend bovenop de stapel die je nog moet lezen?
Dat hangt ervan af. Als het om Marvel gaat, ben ik een X-Men-lezer, zij komen eerst. Dan The Amazing Spider-Man en op het moment Moon Knight. Als er nieuwe series zijn die we gelanceerd hebben, lees ik de nieuwe nummers één eerst, gewoon om te zien hoe ze in het grotere plaatje van het Marvel universum passen. Daarbuiten lees ik alles wat James Tynion IV doet – WYND, Something Is Killing the Children. Alles wat Mike Mignola doet – Hellboy – lees ik en ik vind alles wat Daniel Warren Johnson maakt – Do a Powerbomb – erg leuk. Murder Falcon was de beste comic van de laatste vijf jaar voor mij. Dus ik lees veel op maker of van mensen waar ik fan van ben. Alles dat “buzz” heeft. Wat dan ook van Mark Millar, van Netflix comics.
- Op dit moment is het zomerevenement van Marvel de terugkeer van het Ultimate Universe, of iets wat daar op lijkt.
Ja, dat is een van onze speciale evenementen. Schrijver Jonathan Hickman en tekenaar Bryan Hitch brengen een versie van het Ultimate Universe terug, niet het Ultimate Universe uit het verleden. Ik ben er erg enthousiast over.
- Waarom is het multiversum op dit moment overal? Het is enorm populair. Je ziet het terugkomen in elke film en in elke comic. Wat is er gebeurd?
Weet je, het Marvel universum is waar ik op focus. Dat had altijd het multiversum. Het laat de verscheidenheid aan verhalen zien en de wens van fans om altijd iets nieuws te willen. Het laat ook zien – zeker toen het Ultimate Universe geboren werd – dat er comics moeten zijn die geschikt zijn voor nieuwe lezers. Jij en ik lezen al heel lang strips, wij hebben geen probleem om elk personage in elke vorm te begrijpen. Maar nu de films voor zoveel mensen de toegangspoort zijn tot comics (wat voor ons geweldig is, de verkoopcijfers zijn gigantisch), weten zij soms niet waar te beginnen. ‘Mijn god, er is zestig jaar aan stripgeschiedenis, waar begin ik? Peter Parker is nu ouder dan in de films? Wat moeten we doen?’
Wij willen opties bieden aan iedereen. Daar draait het multiversum om. Voor fans die al hun hele leven lezen zijn dat verschillende opties voor verschillende personages die men graag ziet. Alternatieve versies. Dat begon al in X-Men: Days of Future Past van Chris Claremont. Maar voor nieuwe lezers is het een geweldige eerste stap in Marvel met personages die een beetje meer herkenbaar zijn. Als ze een Marvel-strip lezen en ze vinden die versie van het personage, of dat verhaal, niet echt leuk, dan is er altijd een andere versie die ze kunnen proberen. Dat werkt twee kanten op: het Marvel universum waar we van houden wordt uitgebreid door schrijvers en tekenaars verhalen te laten vertellen op interessante nieuwe manieren én het dient als toegangspoort voor mensen om bij Marvel te komen en personages te vinden die ze leuk vinden.
- Je hebt over de hele wereld gewerkt aan strips. Je was in Japan om manga te maken, je werkt voor de Amerikaanse markt… Welke ervaringen heb je met Europese strips?
Ik ben opgegroeid in Europa, ik was hier elke zomer. Dus ik heb – net als jij – Asterix, Lucky Luke, Kuifje en Blueberry gelezen. Al die stripseries.
- Hoe helpt jou dat om beslissingen voor verhaallijnen te maken?
Marvel is altijd de wereld buiten jouw eigen raam geweest. Toen dat begon, waren er een aantal oudere, blanke mannen in New York die in kantoren zaten. Hun ervaring met de wereld kregen ze door korte reisjes te maken of door een hoop onderzoek te doen in de bibliotheek. Zo maakten ze hun internationale helden. Nu hebben we makers in elk land die authentieke, realistische helden en schurken maken en Marvel-verhalen vertellen vanuit hun perspectief en cultuur. Ik denk dat dat iets echt bijzonders is. Als je naar de Across the Spider-Verse film kijkt, naar het aantal verschillende Spider-mensen in die film – Spider-mannen en -vrouwen, Spider-jongens en -meisjes; die zijn afkomstig uit internationale perspectieven en achtergronden. Zoals “Spider-Man Noir” die door een Franse tekenaar is mede-ontwikkeld. Of “Spider-Man India” die door een team in Indië bedacht is.
Het wereldwijde aspect van Marvel is overduidelijk. Dat is iets waar ik heel trots op ben als internationaal opgegroeide “global citizen”. Het is ook de wijze waarop ik graag naar het Marvel universum kijk. Het draait niet enkel om New York, ook al is dat een grote achtergrond voor de verhalen. Maar er zijn zoveel meer andere delen van de wereld die belangrijk zijn voor het Marvel universum. Zowel echte locaties, als ook fictieve: Latveria, Wakanda. Het is belangrijk om een comic voor iedereen te hebben, waarin mensen zichzelf gereflecteerd zien als de held zijn masker afdoet. Dat heeft Marvel ook doen groeien.
- Ik vind het wonderbaarlijk om te zien hoe Miles Morales uit het Ultimate Universe naar onze 616 (het Marvel universum – red.) wereld is gekomen en nu in twee gigantisch populaire films zit.
Precies. En vergeet de videogames niet die ook enorm zijn voor Miles. Mensen praten over de films, maar, zeker hier in Nederland waar gaming enorm is, heel veel mensen willen ook over de games praten.
- Is er iets waarvan je als hoofdredacteur nog droomt om bij Marvel te doen?
Mijn doel is erg nederig, ik wil verhalen vertellen die een jonge C.B. Cebulski zou willen lezen en van zou houden. Ik herinner me de verhalen die ik geweldig vond als kind – X-Men: Days of Future Past, Spider-Man: Kraven’s Last Hunt – ik herinner me nog goed dat Secret Wars uitkwam. Mijn brein ontplofte toen dat gebeurde. Ik hield als kind ook van de kleinere verhalen, met kleinere helden die meer persoonlijk waren. Ik heb zulke verhalen ook kunnen maken als redacteur, door te werken met Brian K. Vaughan en Adrian Alphonse aan Runaways, dat een van de hoogtepunten van mijn carrière is.
Maar ook het terughalen van de grote makers bij Marvel is een van mijn doelen als hoofdredacteur. Om naar de toekomst te werken, moet je je verleden niet vergeten. Je moet de fundering waarop het universum gebouwd is respecteren. Helaas kunnen we niet meer werken met sommige van de originele architecten, de personen op wiens verhalen ik opgroeide. Maar met bijvoorbeeld Walt Simonson en Bill Sienkiewicz heb ik het geluk vrienden te zijn. Of Frank Miller, die weer bij Marvel kan komen. Mijn doel is om makers terug te halen die de afgelopen tien jaar niet voor Marvel hebben gewerkt.
Daarnaast wil ik met mijn teams werken aan de beste verhalen, maar ik heb nog niet het gevoel dat we een superhit hebben gehad, zoals sommige andere hoofdredacteuren hebben gemaakt. Niet dat die verhalen hun carrière bepaald hebben, maar mensen kunnen er wel op terugkijken en ze herinneren. Daar werk ik nu aan met de teams, niet voor mezelf, maar voor de lezers en de fans. Een verhaal maken dat Marvel definieert voor dit tijdperk. Zoals Secret Wars of wat Civil War was. Waar dat toe zal leiden, met welke personages en wanneer? Wie zal het zeggen? Maar als het uitkomt, weet ik zeker dat het iets is waar we trots op zullen zijn en dat elke Marvel-lezer leuk zal vinden. Dat is mijn ultieme doel, ervoor te zorgen dat iedereen die een comic openslaat, een geweldige tijd heeft.
- Dus de “limited series” over Joe Fixit (een versie van de Hulk – red.) en Avengers: Beyond (over de Beyonder uit Secret Wars – ) waren allemaal jouw idee? Omdat ze het verleden van Marvel reflecteren, vind ik die series geweldig. Teruggaan naar die tijd en die personages opnieuw tegenkomen.
Je hebt nog Kraven’s Last Hunt met J.M. DeMatteis en er komt nog een Secret Wars serie aan. We noemen die verhalen “een blik werpen tussen de regendruppels”, een soort van invullen van de gaten in het verhaal die we niet eerder zagen.
Die comics zijn heel speciaal voor mij. Want als ze goed gemaakt worden, spreken ze ook nieuwe fans aan die vervolgens de originele verhalen opzoeken. Ze snappen dan hoe die tijdperken in verbinding staan met de huidige verhalen en hoe het Marvel universum één geheel is.
- Ik wil Joe Fixit in live-action zien.
Ja, ik kan niet wachten!
- Kan je iets vertellen over het Marvel Stormbreakers project?
Voordat ik hoofdredacteur was, was ik de talent manager voor Marvel. Samen met Joe Quesada (de toenmalige hoofdredacteur) en David Bogart, creëerden we oorspronkelijk de “Young Guns”. En dat is nu veranderd in de Marvel Stormbreakers. Het was een initiatief om er zeker van te zijn dat het spotlight op de beste tekenaars, de beste aankomende talenten van Marvel zou schijnen. Om er zeker van te zijn dat mensen weten dat dit de nieuwe generatie supersterren is. Dit zijn de makers zoals oorspronkelijk Stan Lee, Jack Kirby, John Romita, Steve Ditko en Wally Wood en in de jaren 80 Walt Simonson, Bill Sienkiewicz, Jim Starlin en George Pérez. Elke generatie had ze. En dit is ons initiatief om je te laten weten dat dit de tekenaars zijn om in de gaten te houden.
Er zijn nu zoveel afleidingen, zeker met andere media, het internet, games. Het kan lastig zijn voor tekenaars om de spotlight te vinden en die hen eigen te maken. Dit is onze manier om te zeggen: ‘We gebruiken de kracht van Marvel om hen te laten zien, om je te laten weten dat dit de tekenaars zijn waar je op moet letten.’ We identificeren ze, ze krijgen elke maand exclusieve covers, ze krijgen een paar grote lanceringen, de grote titels. C.F. Villa lanceerde The Avengers, Chris Allen Black Panther. Martin Coccolo lanceerde Deadpool en nu The Immortal Thor.
We doen dit ook om er zeker van te zijn dat we binnen Marvel zelf deze makers op de grootste projecten zetten en het werkt! De Stormbreakers zijn de meest opvallende tekenaars van dit jaar geworden. Het is een programma dat we hopen voort te zetten. Zodat lezers weten dat Marvel niet alleen de plek is waar de beste artiesten zijn, maar er ook voor zorgt dat mensen weten dat ze de beste artiesten hebben.
- Heb je een klein zwart boekje waarin je namen opschrijft?
We hebben veel lijsten van mensen waar we ons oog op hebben. Rickey Purdin, die de huidige talent manager is, is een geweldig persoon. Hij zoekt persoonlijk en via internet over de hele wereld naar de beste tekenaars die er zijn. De wijze waarop zijn brein werkt en hoe hij dingen bijhoudt; hij is beter in zijn werk dan ik ooit was (lacht).
- Bekijk je hier portfolio’s? Waar let je op?
Zeker doe ik portfolio’s. Het draait om stijl en hoe je verhalen vertelt. Er zeker van zijn dat tekenaars iets unieks naar Marvel brengen. Tekenaars beginnen ergens, bijvoorbeeld door het imiteren van een van hun favorieten. Zoals bijvoorbeeld Jack Kirby, John Byrne, Olivier Coipel of Sara Pichelli. Het is ook prima om beïnvloed te worden. Maar er is een dunne lijn tussen inspiratie en imitatie. Je moet uitzoeken waar jouw stijl begint en die van de andere persoon eindigt. Dus ik zoek altijd naar iets unieks, dat is de sleutel. Wat kan jouw stijl Marvel brengen dat we nu nog niet hebben?
- Mijn laatste vraag: wanneer komen Peter en Mary Jane weer bij elkaar?
Nooit! (lacht). Strips zijn soaps. We houden ervan om de fans een beetje te prikken. Maar voor mij, Mary Jane… iedereen is anders. Iedereen heeft zijn eigen relatie met Spider-Man. Wat de meer vocale fans vergeten is dat, enkel omdat ze nu niet samen zijn, dat niet betekent dat ze nooit meer samen zullen zijn in de toekomst. Maar voor mij was Gwen (Stacy – red.) altijd Peters ware liefde. En mensen haten het als ik dat zeg. Maar zelfs toen, toen ik opgroeide met The Spectaculair Spider-Man, hield ik meer van de relatie tussen Peter en Felicia (Hardy, Black Cat – red.) dan tussen hem en Mary Jane.
Weet je, Peter en Mary Jane zouden nooit getrouwd moeten zijn. Mensen vergeten dat. Stan Lee ging dat doen in de krantenstrip en Jim Shooter (toen de hoofdredacteur) zei: ‘Oh nee, dat moeten we ook doen!’ En Marvel deed grote moeite om er iets bijzonders van te maken. Gewoon als een marketing- en sales-stunt om niet overtroffen te worden door Stan in de krant. En het zou niet stand houden. Maar dat deed het wel, en langer dan zou moeten.
Joe (Quesada – red.) vond een manier om er onderuit te komen, ten goede of ten kwade. Lezers zijn nog steeds verdeeld over “One More Day” (het verhaal waarin het huwelijk ten einde kwam – red.). Maar voor nu zijn er – voor mij – meer interessante verhalen te vertellen over Peter als single, dan wanneer hij getrouwd is. En met de Across the Spider-Verse-film laat Marvel zien al die verschillende meningen te respecteren.
Wat redacteur Nick Lowe en schrijver Zeb Wells nu doen met het personage in de comic, met alle Spider-personages, is zeer interessant. De fans zijn boos, maar ze zijn altijd boos. Ik ben nog steeds boos over sommige dingen die gebeurd zijn in het Marvel universum. Ik ben de hoofdredacteur, maar ik kan er geen invloed op uitoefenen. Omdat ik de makers hun verhalen moet laten vertellen. Dat is het meest belangrijke. Het is net als het weer, zeker in New York. Wacht een paar minuten en het verandert. Als het je op dit moment niet bevalt wat er in een verhaal gebeurt, wacht af. De schrijver en tekenaars wisselen, de hoofdredacteur wisselt, dingen zullen anders worden. We moeten alles fris houden, we moeten alles nieuw houden, we moeten dingen doen die lezers niet zullen verwachten. En dat moeten we blijven proberen. En dat zullen we blijven doen.
- Ach, ik ben Nederlander, ik heb een paraplu. Ik kan het uitzitten. Dank je voor de tijd die je voor me genomen hebt!
Ik waardeer het. Ik hou ervan om met mensen te praten die ook fan zijn. We praten op hetzelfde niveau.
CB Cebulski interview – Volg de hoofdredacteur van Marvel
Wil je na dit CB Cebulski interview meer weten over Marvel’s hoofdredacteur en zijn werk? Volg de Marvel website en Cebulski’s Twitter-account.
Wil je meer interviews lezen als dit CB Cebulski interview? Kijk in onze rubriek Interviews!
CB Cebulski interview: © 2023-2024 Modern Myths
Reactie plaatsen