Hij ging al eerder in première tijdens het International Film Festival Rotterdam 2024, maar nu draait hij dan ook regulier in de bioscoop: Bijt. Regisseur Guido Coppis (Before Bedtime, Stille Storm) is 25 jaar en heeft nu, na een aantal korte films, zijn eerste speelfilm achter de rug. En dat is een bijzondere. Lees onze Bijt recensie!
Regisseur Guido Coppis (Before Bedtime, Stille Storm) heeft zelf nooit de filmacademie gedaan. Hij kwam vers van het vmbo en had daardoor geen toegang tot de hbo-opleiding. Maar met de voeten in de klei heeft hij zich het vak machtig gemaakt met het maken van een aantal korte films en nu dan een lange!
In Bijt maken we kennis met Mark (Reinout Scholten van Aschat (De Oost, Gooische vrouwen) die me hier op de een of andere manier ontzettend aan Henry van Loon deed denken). Marks leven is onttrokken van elke kleur. Door het sepia-filter is dit bij de film ook het geval, iets wat meteen een surrealistische, dystopische sfeer geeft. Hij ziet er onverzorgd en depressief uit en voelt zich erg ongemakkelijk rond andere mensen.
De beste vriend van de hond
Bij zijn werk in een asiel maakt zijn baas misbruik van hem, maar bij de honden voelt hij zich op zijn gemak. Het enige ietwat sociale contact dat hij heeft is met een heroïneverslaafde (Thomas van Luin (Flikken Maastricht)) die hij op zijn beurt weer misbruikt. Mark zit enorm met zichzelf in de knoop en de enige bij wie hij zichzelf kan zijn is bij zijn opa Bernard (Johan Leysen (The American, A Hidden Life), in wat zijn laatste rol bleek te zijn).
Mark bezoekt zijn opa dan ook elke avond in de hospice waar hij op sterven ligt. Daar hebben ze soms bijna hele gesprekken en spelen ze schaak. Hier maakt Mark kennis met Lisa (Frieda Barnhard (Bestseller Boy, Kiddo)), een verpleegster met sadistische trekjes en een ingestudeerde, gemaakte glimlach. Haar lege ogen verraden dat er iets niet helemaal klopt en ze herkent in Mark een geestverwant. Of een prooi; dat valt nog te bezien. Ze geeft Mark in ieder geval zelfvertrouwen, maar de relatie loopt volledig uit de hand.
Iets te kil?
Bijt is geen conventionele film. De lange stiltes en de weinige, houterige dialogen zullen niet voor iedereen zijn. Toch blijft de film je bij. In eerste instantie leken de personages leeg en nietszeggend, maar er blijft genoeg door je hoofd spoken om de film nogmaals te willen zien.
De wereld in Bijt is kil, de personages zijn ook bijna allemaal kil of ronduit slecht en de industriële muziek en de kopertinten werken allemaal vervreemdend. Het lijkt een nachtmerrie. Waar dit bij auteurs als David Lynch en Krzysztof Kieslowski een pre is, lijkt Bijt misschien wel te kil.
Bijt recensie – Een regisseur om in de gaten te houden
De momenten van droge, gitzwarte humor in Bijt konden me wel bekoren, maar de (soms te) lange shots halen dan weer net het tempo onderuit. Al met al weet ik nog niet precies wat ik van de film moet vinden; iets wat ik niet snel heb.
Wel weet ik dat we Guido Coppis in de gaten moeten houden, want zo’n eigenzinnig talent luistert niet naar zit en af. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar de volgende van zijn hand!
Bijt draait vanaf 6 juni in de bioscoop. Bekijk hier de trailer:
Titel: Bijt
Regisseur: Guido Coppis
Acteurs: Reinout Scholten van Aschat, Frieda Barnhard, Johan Leysen, Catalijn Willemsen
Uitgever: Gusto Entertainment
Genre: Dystopisch drama
Lees meer Modern Myths recensies!
Bijt recensie: © 2024-2024 Modern Myths / Beeldmateriaal: © Gusto Entertainment
Reactie plaatsen