Alien: Romulus recensie – Alien voor een jongere generatie

Vijfenveertig jaar na de eerste Alien laat regisseur Fede Álvarez (Evil Dead (2013), Don’t Breathe) zien dat de sciencefiction horror franchise nog steeds springlevend is. Alien: Romulus draait nu in de bioscoop. Met dit nieuwste deel is de Alien franchise klaar voor de toekomst. Een nieuwe film met nieuwe personages, maar gelukkig met nog wel de oude Alien(s). Lees onze Alien: Romulus recensie! 

“In space, no one can hear you scream”, stond er op de poster van de film Alien uit 1979. De zin is ook nog eens wetenschappelijk correct, want in de ruimte is geen lucht. Als je dus je longen uit je lijf gilt, dan heeft het geluid niets om zich in te verplaatsen en hoor je dus niets.

Maar er was wel degelijk genoeg om te gillen en te huiveren in die film. Alien betekende de grote doorbraak in de filmwereld voor de 42-jarige regisseur Ridley Scott (Blade Runner, Legend, Gladiator). Daarnaast liet hij het filmpubliek kennis maken met misschien wel het engste sciencefictionmonster ooit: de Xenomorph.

Overleven op een ruige planeet 

Een ruimteschip van de Weyland-Yutani Corporation onderzoekt het wrak van een ander ruimteschip, de Nostromo. Ze vinden een geheimzinnig object en nemen het aan boord voor verder onderzoek. Het verhaal gaat verder op de grauwe mijnkolonie Jackson’s Star. Na de dood van hun ouders proberen Rain (Cailee Spaeny (Civil War, The Craft: Legacy)) en haar broer Andy (David Jonsson (Industry)) te overleven op de ruige planeet. Maar ze wil het liefst de planeet verlaten om ergens anders een beter leven te beginnen.

Helaas laten de regels van de Weyland-Yutani Corporation dit niet toe. Als Rain weer in contact komt met haar ex-vriend Tyler (Archie Renaux (Voyagers, Morbius)), vertelt hij haar een wild plan om van de miserabele mijnkolonie te ontsnappen.

Alien: Romulus recensie – Hoeveel Aliens wil je hebben?

Tyler weet dat in een baan om de planeet het verlaten ruimtestation de Renaissance zweeft. Aan boord van het verlaten station moeten vast nog wel batterijen te vinden zijn die gebruikt kunnen worden voor de cryosleep tijdens hun reis. En om deze missie te laten slagen, heeft de groep de hulp nodig van Rain en vooral haar broer.

Maar eenmaal aan boord van het ruimtestation gaat het gruwelijk mis. De groep stuit op een monsterachtig geheim van de Weyland-Yutani Corporation en moet vechten om het ruimtestation levend te verlaten…

Het grotere universum van Alien 

Vanwege het succes van Alien, kon een vervolg niet uitblijven. Toch duurde het nog zeven jaar voordat dit vervolg er kwam. De film Aliens (1986) was een idee van Terminator regisseur James Cameron. In eerste instantie was de studio er niet voor te porren, maar door het succes van Terminator kreeg Cameron groen licht. Hij mocht zelfs plaats nemen in de regiestoel.

De oorspronkelijke Alien was een spannende sciencefiction horror, maar Cameron gooide het roer drastisch om. Hij wist de spanning te behouden, maar voegde veel actie toe aan de film. Sigourney Weaver speelde opnieuw de rol van Ellen Ripley.

Alien: Romulus recensie – Steeds een andere regisseur

In 1992 volgde er een nieuw vervolg met de simpele titel Alien 3. De film werd geregisseerd door de toen nog onbekende David Fincher. De bemoeienis van de studio was echter groot en dat is te merken. De film is origineel, maar de opnames waren wel een rommeltje. Hierdoor bestaat er naast de originele bioscoopversie ook nog de zogenaamde “Assembly Cut”.

In 1997 lijkt er een einde te komen aan de Alien franchise met Alien: Ressurection. De film speelt zich ongeveer tweehonderd jaar af na Alien 3 en voor de vierde keer speelt Sigourney Weaver de hoofdrol. Van alle Alien-films is deze toch wel het slechtst ontvangen. Even was er nog sprake van een Alien 5, waarbij regisseur Neill Blomkamp (Chappie, District 9) aan het roer zou staan, maar daar is helaas nooit wat van gekomen. Zonde, want Blomkamp had goede ideeën.

Aliens en Predators, een gevaarlijke combinatie 

Een vreemde eend in de bijt zijn toch wel de films Alien vs. Predator (2004) en Alien vs. Predator: Requiem (2007). Het idee voor die films waren er al lang. In de jaren 90 waren er zelfs al comics en computerspellen met dezelfde titel. Regisseur Paul W.S. Anderson – die ook het scenario schreef – regisseerde de eerste film.

Net als die andere populaire horrorcombinatie Freddy vs. Jason is dit absoluut popcornvermaak voor de fans. Daarnaast is het leuk dat de films zich afspelen in de huidige tijd en niet in de verre toekomst. Er zijn wel wat bepaalde links met de originele film(s), maar toch zie ik de films compleet los hiervan. Vreemd of niet, de films hebben het financieel toch wel goed gedaan.

Alien: Romulus recensie – De terugkeer van de meester 

Ridley Scott werd na het origineel niet meer betrokken bij de franchise, maar daar kwam in 2012 verandering in. Scott nam weer plaats in de regiestoel voor Prometheus. De film kan gezien worden als een prequel op Alien, maar kan ook heel goed op zichzelf bekeken worden. Scott had de smaak goed te pakken, want in 2017 volgde Alien: Covenant. Opnieuw een prequel, maar ook een vervolg op Prometheus.

De invloed van Scott is groot en hij weet beide films episch te maken. Toch lukt het hem niet om de spanning van Alien te benaderen. Wel weet hij weer dat mysterieuze gevoel op te wekken van de eerste film, wanneer de bemanning van de Nostromo voor het eerst het buitenaardse ruimteschip gaat onderzoeken. Verder zien de films er beide prachtig uit.

Waar plaatsen we Alien: Romulus in dit geheel? 

Het antwoord op de vraag waar Alien: Romulus nu in dit geheel past is eigenlijk simpel. Deze nieuwe film kun je het beste plaatsen tussen Alien en Aliens. Regisseur Fede Álvarez heeft goed naar het origineel gekeken en weet het gevoel en de sfeer van de eerste film te benaderen tot in de details. De sets en machines zien er indrukwekkend uit en lijken zo overgenomen te zijn uit het origineel.

Toch weet hij de klassieker uit 1979 te overtreffen en dat is ook logisch. We hebben nu al zoveel Alien– films gezien, dan er nog maar weinig origineel is. Toch weet Álvarez mij wel een paar keer te verrassen. Daarnaast is de regisseur ook niet vies van een beetje gore.

Alien: Romulus recensie – The Hunger Games onder Aliens 

Het Young Adult-genre is erg populair, zeker na de Hunger Games-series. Het lijkt er op dat Fede Álvarez hier ook door beïnvloed is, want de cast van Alien: Romulus bestaat voornamelijk uit jonge acteurs. Natuurlijk is daar niets mis mee, maar je kijkt er toch wat anders naar dan de doorgewinterde crew van de Nostromo uit Alien of de kick-ass mariniers uit Aliens.

Op de acteerprestaties van de jonge acteurs valt overigens niets aan te merken. De troosteloosheid, wanhoop, angst en horror brengen ze goed in beeld. Het is een verfrissende crew die bestaat uit verschillende persoonlijkheden. De regisseur neemt ook de tijd om de personages te laten ontwikkelen.

De Xenomorph weer in de hoofdrol

Maar de echte hoofdrol is natuurlijk weggelegd voor de Alien. In eerste instantie stuit de crew op een groep facehuggers, maar daarna gaat het van kwaad tot erger. Wat me nog wel opviel, was de snelheid waarmee de facehuggers zich ontwikkelen en uitgroeien tot een volwaardige Alien.

Ik heb me hier overigens niet aan gestoord en ben blij dat, na Prometheus en Alien: Covenant, de Xenomorph weer een prominente rol heeft. Complimenten overigens aan Fede Álvarez, die vooral gebruik heeft gemaakt van praktische effecten. Heerlijk!

Alien: Romulus recensie – De weg naar Rome 

In de Romeinse mythologie zijn Romulus en Remus de tweelingzonen van Mars en Rhea Silvia. Ze zijn verantwoordelijk voor de stichting van Rome, maar het loopt niet goed af als de broers ruzie met elkaar krijgen over hoe de stad moet gaan heten. Het is leuk dat deze eeuwenoude namen worden gebruikt in een moderne sciencefictionfilm.

Ik heb me in ieder geval goed vermaakt tijdens deze film. In ieder geval beter dan sommige andere vervolgen in de franchise. Fede Álvarez weet met zijn Alien: Romulus het verhaal weer terug te brengen naar de basis en ons de stuipen op het lijf te jagen. In tegenstelling tot andere reboots – zoals The Texas Chainsaw Massacre en Halloween – hoeven we de andere delen niet als niet gemaakt te beschouwen. Álvarez maakt genoeg verwijzingen naar Alien en kijkt ook vooruit naar Aliens. Hij heeft geprobeerd om met zijn Alien: Romulus er een trilogie van te maken en ik vind dat hij daar goed in is geslaagd!

Alien: Romulus draait nu in de bioscoop. Bekijk hier de trailer: 

Titel: Alien: Romulus
Regisseur: Fede Alvarez
Acteurs: Cailee Spaeny, David Jonsson, Archie Renaux, Isabela Merced
Uitgever: Disney
Genre: Sciencefiction / Horror

Lees meer Modern Myths recensies!