Boekrecensie: Achterblijvers – zesentwintig uiteenlopende verhalen

Godijn Publishing publiceerde Achterblijvers naar aanleiding van een schrijfwedstrijd. De vijfentwintig beste verhalen en een bonusvertelling geschreven door jurylid Johan Klein Haneveld werden gebundeld om een boekje vol uiteenlopende verhalen te krijgen. Sciencefiction heeft de overhand, maar ook andere genres passeren de revue, waardoor de bundel lekker afwisselend is. Zoals op de flaptekst beschreven staat, gaat niet elke boerenknecht op avontuur en gaat niet elke wetenschapper mee op expeditie. Dit zijn de achterblijvers.

De bundel Achterblijvers is een mooi boekje om te zien. De omslag vertoont een ridder, astronaut, robot en draak en vat daarmee meteen de veelzijdigheid van de bundel samen. De verhalen zijn gemiddeld twaalf pagina’s lang, waardoor ze een uitstekende lengte hebben om even tussendoor of voor het slapengaan te lezen.

Achterblijvers: zesentwintig stijlen

Dit is de eerste keer dat ik een bundel recenseer waarin verhalen staan van verschillende auteurs en daarbij ontdek ik meteen een lastig puntje. De meeste bundels die ik las, kwamen van één auteur (Satanskinderen van Stephen King of Boeken van Bloed van Clive Barker). Hoewel je daarbij soms een ontwikkeling in de schrijfstijl zag, bleef het verhaal herkenbaar als een werk van de auteur. In Achterblijvers heb je te maken met zesentwintig ‘stemmen’ waardoor je, als onervaren bundellezer, soms even moet wennen aan een compleet nieuwe stijl en schrijfwijze. Een beetje alsof je sneller een nieuw boek pakt om te lezen. Gelukkig zijn de meeste verhalen vlot geschreven en lekker leesbaar. Soms wordt je in een compleet andere wereld gegooid, maar zelfs in een aantal pagina’s wordt deze je compleet duidelijk gemaakt.

Verhalen in het spotlicht

Hoewel de wedstrijd natuurlijk voorbij is, kon ik het niet laten om de verhalen toch met elkaar te vergelijken. Soms las ik drie verhalen voor het slapengaan en soms deed ik drie avonden over een verhaal. Twee verhalen vond ik uitzonderlijk goed en deze wil ik dan ook even extra toelichten.

Het eerste verhaal staat vroeg in de bundel en heet: Je kunt niet alles hardop zeggen van Jan P. Meijers. Een man en een vrouw zijn aan elkaar gekoppeld en wachten toestemming af om zich te mogen voortplanten. Alsof ze door George Orwells ‘Ministerie van Liefde’ gekoppeld zijn. De wereld waarin dit stel leeft is absurd, maar tegelijkertijd realistisch en grappig. In de onderbevolkte samenleving groeit een stad uit tot de grootste van haar continent na de geboorte van een tweeling. Het hoofdpersonage Katinko heeft een voorliefde voor geschiedenis en dankzij zijn interesse kom je wat meer te weten over de wereld waarin hij leeft. Het verhaal is slim opgebouwd en nam mij meteen mee in die wereld. Uitstekend gedaan.

Astrale Ambassadrice

Het tweede verhaal volgde direct daarna. De stilte van een schilderij is geschreven door Jim Reus en vertelt over de menselijk zoon van een (en ik citeer) Astrale Ambassadrice die de menselijke diaspora in constellatieruimte vertegenwoordigt. De jongen zit vaak alleen thuis en beschrijft vanuit daar de wonderlijke wezens uit zijn omgeving. Hij heeft als hobby schilderen, maar zijn aanhoudende somberheid zorgt ervoor dat hij hier niet altijd mee bezig is. De wijze waarop Jim Reus zijn gemoedstoestand beschrijft is treffend en realistisch. De jongen fleurt steeds meer op dankzij het contact met een aornira, een wezen dat ik niet eens voor je ga proberen te omschrijven, gezien de auteur dit al zo uitzonderlijk heeft gedaan. De manier waarop beschreven wordt hoe de jongen en de aornira steeds meer naar elkaar toegroeien is sterk, vooral de invloed daarvan op de gemoedstoestand van de jongen. Het wekte emotie in me naar boven.

Afwisselend tussendoortje

Om terug te komen op de bundel in zijn geheel kan ik alleen maar zeggen dat het een afwisselend tussendoortje is. Sommige verhalen waren niet voor mij weggelegd, maar daardoor des temeer wel voor iemand anders. Ik vond het jammer dat in een verhaal over downsyndroom, dat overigens een van de origineelste was, het woord zelf wel op drie verschillende manieren geschreven werd zonder dat het echt een toevoeging had. Ook in een later verhaal praat iemand over een vader, waar een opa wordt bedoeld. Het is zonde dat, juist bij zulke korte verhalen, dit soort foutjes ertussendoor zijn geslopen, want het leidt mij als lezer af.

Desondanks is dit een te klein verbeterpuntje, dat er bij komende drukken overigens zo uit gehaald kan worden, om lang bij stil te staan. Ben je toe aan iets anders en heb je zin om je dagelijks in een compleet andere wereld te bevinden? Dan is dit zeker een bundeltje om op te pakken. Velen gingen je al voor, dus waar wacht je op? Of wil je liever achterblijven?

Titel: Achterblijvers
Auteurs: Annette Akkerman, Cathinca van Sprundel, Garvin Pouw, Hay van den Munckhof, Ineke van Stempvoort, Jan Meijers, Jan van Beek, Johan Klein Haneveld, Jop van der Meij, Jorrit de Klerk, Karen van Soomeren, Laura Umbgrove, Mark Bruinekreeft, Mark Groenen, Mike Jansen, Miranda Weernink, Niels Colijn, Niels van Beelen, Perry Dex, Peter Kaptein, Romi de Temmerman, Tim Reus, Wouter van Gorp
Uitgever: Godijn Publishing
Modern Myths service: koop Achterblijvers op Bol.com

Meer Modern Myths-recensies vind je hier