Eens in de zoveel tijd heeft Stephen King weer genoeg korte verhalen verzameld om er een bundel van uit te brengen. Sommige van deze verhalen zijn het begin van een nieuwe franchise, denk maar aan Children of the Corn. Toch komt de meester pas echt tot zijn recht als hij er lekker de tijd voor kan nemen. Lees in onze Duistere Zaken recensie hoe deze bundel erg persoonlijk lijkt, maar er zeker parels in de duisternis verborgen liggen!
Ook in dit boek merk je dat terug. De 76-jarige auteur schrijft veel over oudere mannen en schrijft ook graag over de huidige tijd. Zo komt covid veel langs en is er een verhaal over een oude man met zijn hond. Iets waar King – sinds de komst van zijn eigen hond Molly – graag over post op social media. En hoewel we de bundel prima als geheel kunnen samenvatten, is het veel leuker om te kijken naar de individuele verhalen van deze meesterverteller. Let op: het is mijn persoonlijke leeservaring en ik ontwijk spoilers, maar als je volledig verrast wilt worden, kun je beter na ieder verhaal naar deze recensie terugkeren.
Twee getalenteerde rotzakken (63 pagina’s)
In zijn openingsverhaal Twee getalenteerde rotzakken word je meteen meegenomen in het type verhaal waar King sterk in is. Het neerzetten van levensechte personages. Mark vertelt over het leven van zijn beroemde vader Laird Camody. Een journaliste wil graag iets schrijven over hem en zijn vriend David die rond hun veertigste bekend werden. Laird met schrijven en David met tekenen. Wat volgt zijn flarden uit het leven van de twee oude rotzakken, waarin inderdaad iets van de ene op de andere dag veranderd lijkt te zijn. De vragen van de journaliste zetten Mark aan het denken en hij gaat op onderzoek uit.
Een deel van het verhaal wordt vanuit Laird zelf geschreven. De vraag of talent echt bestaat of dat je gewoon geluk moet hebben met het juiste moment, komt vaak langs. Het lijkt een vraag die bij King zelf zou kunnen passen, al zoekt hij wel een wending in de fictieve hoek om zijn verhaal iets bijzonders mee te geven. Een goede start van de bundel!
Duistere Zaken recensie – De vijfde stap (9 pagina’s)
In De vijfde stap geniet een gepensioneerde man van zijn rustige momenten in een park wanneer hij wordt aangesproken door een ex-verslaafde. Het enige wat de man wil is dat er naar zijn verhaal wordt geluisterd. Harold Jamieson besluit hierin mee te gaan, maar doet een gevaarlijke aanname.
Het verhaal is kort, maar alsnog te lang voor de clou waar het allemaal om draait. Het is wel mooi afgerond, maar of je alle informatie nodig hebt die je krijgt, is de vraag. Desondanks is dit een verhaal waar je snel doorheen leest.
Willie de Weirdo (12 pagina’s)
Ook Willie de Weirdo is een van de kortste verhalen in de bundel. Willie heeft een vreemde obsessie die hij alleen met zijn opa lijkt te kunnen delen. Het personage kruipt wel onder je huid, maar het einde is niet zo verrassend als de bedoeling is.
Duistere Zaken recensie – Danny Coughlins nare droom (163 pagina’s)
Wat mij betreft is Danny Coughlins nare droom het beste verhaal uit de bundel en (niet geheel toevallig) ook het langste. Danny Coughlin is een conciërge die op een dag een droom krijgt over een verborgen lijk. De droom blijft te lang hangen en als hij op onderzoek gaat, ontdekt hij dingen die hij niet had kunnen weten. Laat staan erover dromen. Hoe verklaar je dat je op de hoogte bent van een verborgen lijk? Alleen de moordenaar zou dit kunnen weten, toch?
Wat volgt is een realistisch verhaal dat je bijblijft. Een klein bovennatuurlijk element is de basis voor iets wat vervolgens leest als een thriller. Het past goed bij moderne thema’s als het publiek veroordelen van iemand en het recht in eigen hand nemen. Danny Coughlin is een van de sympathiekste personages die King neerzet in zijn Duistere Zaken bundel.
Finn (22 pagina’s)
Finn heeft pech. Vette pech. Al zijn leven lang wordt hij geteisterd door ongeluk. De kers op de taart is wanneer hij gevangen wordt genomen en de daders denken dat ze de juiste persoon hebben. Wat Finn ook probeert, voor de daders lijkt het erop dat ze alleen de waarheid kunnen krijgen als ze hem martelen.
Ondanks een vreemde vorm van humor is Finn toch zeker een van de duisterste verhalen in de bundel. De dreiging van marteling, terwijl je weet dat ze jou niet moeten hebben, is iets wat beknellend werkt. Je kan niets anders doen dan meeleven met dit personage.
Duistere Zaken recensie – Op Slide Inn Road (21 pagina’s)
Een familie probeert binnendoor te rijden, maar komt in Op Slide Inn Road met pech langs de weg te staan. De opa van het gezin is de aanleiding voor hun ritje en probeert de stemming erin te houden. Maar wanneer twee vreemde mannen met hun zwartje busje hun pad kruisen, lijkt hulp in de buurt te zijn. Maar wat deden deze mannen op een verder verlaten weg?
Blijkbaar weet King met zo’n twintig pagina’s een knaller neer te zetten en de hoofdrol te geven aan een opa. Vanaf het moment dat de familie in aanraking komt met de mannen ontstaat er een spanning die doet denken aan The Purge of The Strangers.
Rood scherm (10 pagina’s)
In Rood scherm moet Wilson een man ondervragen die zichzelf heeft aangegeven bij de politie met een wel heel bijzonder verhaal. Een verhaal dat paralellen begint te krijgen met Wilsons eigen leven.
Het vluchtige verhaal is interessant, maar bevat thema’s en een ontknoping die al vaker langs zijn gekomen en dat is zonde.
Duistere Zaken recensie – De turbulentie-expert (15 pagina’s)
Als een turbulentie-expert aan boord is, dan wordt het een spannende doch veilige rit. Alleen het zijn van een turbulentie-expert is niet gemakkelijk en het zoeken naar een opvolger nog minder.
De turbulentie-expert is een geinig verhaal waarbij ik graag gezien had dat King dieper op de achtergrond in had gegaan.
Laurie (24 pagina’s)
Lloyd Sunderland is een eenzame, oude man na het overlijden van zijn vrouw. Wanneer hem in Laurie een hond wordt opgedrongen, besluit hij de puppy te zien als een tijdelijke logé. Toch brengt het beestje, dat hij al snel “Laurie” noemt, weer ritme en een doel in zijn leven. Wellicht dat de puppy zelfs zijn leven kan redden.
Dit verhaal moet haast wel een liefdesbrief zijn aan Kings eigen hond Molly en de ervaringen die hij met het beest heeft. De horrorthematiek in het verhaal is eigenlijk een uitvergroting van het feit dat een hond op verschillende manieren je leven kan redden. Het is een prima verhaal dat je vooral met een goed gevoel achterlaat.
Duistere Zaken recensie – Ratelslangen (97 pagina’s)
Van een hond die je leven redt naar een ander soort hond. Ratelslangen is het vervolg op Cujo. Het boek uit 1981 gaat over een vrouw die met haar zoontje vastzit in een auto doordat een zieke hond hen bewaakt. Het is de heetste dag ooit en het water begint op te raken, maar Cujo rust nooit. De vader van het jongetje is Vic Trenton en over hem gaat Ratelslangen. Inmiddels zijn we flink wat jaren verder en is Vic een oude man die besluit zich terug te trekken in een landhuis aan de Golfkust van Florida. Het is hartje zomer tijdens de piek van corona en het enige wat de man wil is de rust opzoeken. Wie hij echter niet kan ontlopen is de oude buurvrouw die met een dubbele kinderwagen rondloopt. Iedere dag liggen er andere kleertjes in de kinderwagen van de kinderen die ooit in aanraking kwamen met de talloze ratelslangen uit de omgeving.
Dit verhaal bevat spoilers voor zowel Cujo als Duma, dus dat vraagt zeker een lezerswaarschuwing. Net als in mijn Als het Bloed recensie had ik dit verhaal liever als korte novelle gezien, maar het is nu een verhaal dat zeker de bundel maakt. Het is goed geschreven en de connectie met andere verhalen gebeurt op een manier die alleen King voor elkaar krijgt. Hoewel Ratelslangen heel anders is dan Cujo past het goed bij elkaar en geeft het een extra laag aan het leven dat Vic heeft geleefd na dat eerdere verhaal.
De dromers (35 pagina’s)
In De dromers gaat een stenograaf werken voor een man die gelooft dat er een wereld verborgen ligt in dromen. Maar dingen zijn vaak met een reden verborgen.
Absoluut een verhaal waarin King echt het bovennatuurlijke opzoekt en wat meer doet denken aan verhalen uit oudere bundels. Er wordt genoeg verklaring gegeven en het is echt een fragment uit het leven van de hoofdpersoon. De dromers is een goed verhaal dat in vijfendertig pagina’s volledig tot zijn recht komt.
De Antwoordman – 53 pagina’s
Phil Parker stuit op een dag op de Antwoordman. De Antwoordman kan niet in de toekomst kijken, maar geeft je een gegarandeerd antwoord op je vragen. Volgens Parker totale onzin, totdat steeds meer blijkt te kloppen. Gelukkig komt hij de Antwoordman drie keer tegen in zijn leven, maar waarschijnlijk was dat al drie keer te veel.
De Antwoordman voelt als een verhaal uit de oude doos en in het nawoord blijkt dit letterlijk ook zo te zijn. Toch is het een van mijn favoriete uit de bundel (complimenten voor degene die de bundel heeft samengesteld, al zal dat King zelf zijn geweest). Het verhaal werkt heel goed. Het is tragisch, duister, bijzonder en geeft net genoeg uitleg voor wat er gebeurt. Een sterke afsluiter!
Duistere Zaken recensie – Hunkeren naar meer
Het is geen geheim dat ik vooral fan ben van Stephen King als hij de tijd heeft om een wereld te scheppen. Een wereld die veel op de onze lijkt met personages die door de pagina’s heen ademen. De drie langste verhalen zijn – niet geheel toevallig – mijn favoriet. De wisselwerking in lengtes en de manier hoe de bundel is opgebouwd zijn heel sterk. Van alle bundels die ik tot nu toe van Stephen King gelezen heb, is dit een van de betere!
Titel: Duistere Zaken
Auteur: Stephen King
Vertaling: Annemarie Lodewijk
Uitgever: Boekerij
ISBN: 978-90-492-0199-9
Modern Myths Shop
Lees meer Modern Myths recensies!
© 2024-2024 Modern Myths
Reactie plaatsen