Tegenwoordig vind je spellen met allerlei verschillende speelwijzes. Vagrantsong valt onder een categorie die we nog niet veel besproken hebben, namelijk de “boss battler”. Toch is meeliften op deze spooktrein niet het slimste wat je kon doen, want wellicht word je spoedig een van de vaste reizigers. Lees onze Vagrantsong recensie!
Een zwaar gevoel ligt in je maag en als je vooruit kijkt naar het volgende perron, zie je drie figuren die hun rug naar jou toe hebben gekeerd. Ze houden elkaar vast en als je beter kijkt, zie je dat bij een van hen de ruggengraat blootligt!
In gevecht met de geesten
In Vagrantsong kies je een van de reizigers die aan boord is gegaan van de trein. Ieder van hen heeft een eigen kracht en een specialiteit, dus kies vooral iets met een speelstijl die bij je past. Wil je anderen ondersteunen, snel kunnen lopen of het liefst de klappen uitdelen? Het doel is om te ontrafelen wat er in de trein aan de hand is en daarbij de verloren zielen te redden.
Ieder hoofdstuk neem je het op tegen een nieuwe vijand (de boss battle) en meestal heb je het doel om hun menselijkheid terug te halen, zodat zij geen gevaar meer voor je vormen.
De eindeloze drie wagons
Een “boss battler” heeft als primair doel dat je elke keer in gevecht gaat met een vijand en deze verslaat. Het onderscheidt zich van spellen als Gloomhaven of Familiar Tales doordat het meestal één vijand betreft en dat het op onderzoek gaan niet echt een doel is. Wat hierbij meteen opvalt is dat er slechts één speelbord aanwezig is dat bestaat uit drie wagons. Er zijn een paar kartonnen fiches voor de aankleding, maar in principe zien alle rondes er dus hetzelfde uit.
Thematisch gezien is dit heel slim, want volgens het verhaal beland je telkens in de volgende drie wagons, zonder te weten wanneer het einde nadert. Het zorgt er ook voor dat het spel vrij snel is opgezet. In plaats van plastic miniaturen heb je platte acrylplaatjes met een tekening die je overeind kan zetten. Heerlijk voor wie niet met ongeverfde miniaturen wil spelen of iets zoekt dat gemakkelijk op te bergen is.
Vagrantsong recensie – Wie begint?
Hoogste dobbelsteenrol? Oudste speler? Veel spellen bepalen hun startspeler tegenwoordig anders. Bij elk spel vertellen we wie er mag beginnen.
Vagrantsong: De spelers beslissen in overleg.
Een plaatje zegt meer…
Wanneer alles klaarstaat, lees je als groep de regels voor het scenario. Iedere geest waar je het tegenop neemt heeft zijn eigen tactiek en krachten. In de meeste gevallen gaat het erom de geest aan te vallen om zijn menselijkheid te verhogen, maar soms moet je voorwerpen zoeken in de wagon en deze tegen hem gebruiken.
Door het spel te spelen en door de inleidende tekst aan het begin van iedere ronde, krijg je een goed beeld van het verhaal van je tegenstander. Zonder veel woorden wordt de achtergrond toch heel duidelijk. De stijl is gebaseerd op de “rubber hose”-animatiestijl die in Amerika het begin van de animatie vormde. Bekende series als Cuphead, maar ook vroege Disney-animatie ontlenen hun stijl hieraan.
Vagrantsong recensie – Een spelronde
Als speler heb je de keuze uit een aantal acties die bekend zijn voor de meeste spellen. Lopen, onderzoeken, aanvallen, genezen en aansterken. Na iedere speler mag de geest en komt meteen het element in het spel dat Vagrantsong uniek maakt. Uit een zakje moet je namelijk muntjes trekken die symbool staan voor wat de geest kan doen. Bij iedere geest betekent het symbool iets anders, dus het is moeilijk jezelf voor te bereiden op wat hij kan.
Er zijn vijf symbolen en de meeste geesten hebben twee verschillende gemoedstoestanden. Dus er zijn vaak tien verschillende acties die ze kunnen doen. Naast acties kunnen ze je ook beheksen wanneer ze door je heen bewegen of doen ze iets naars als er teveel van dezelfde muntjes zijn getrokken.
Coöperatief, maar niet alleen
De meeste coöperatieve spellen kun je prima alleen spelen en ook Vagrantsong heeft deze optie als je bereid bent om minimaal twee personages te spelen. Toch is het niet aan te raden om dit te doen. De personages heb je wel snel onder de knie, maar soms heeft een spelbord bepaalde regels voor een scenario en iedere geest heeft ontzettend veel zaken om rekening mee te houden.
Soms veranderen er ook regels of komt er een voorwerp in het spel waardoor je iedere ronde iets moet doen. Er gebeurt zoveel en iedere ronde is telkens zo verschillend, dat het een hele opgave wordt om alles in je eentje bij te houden.
Vagrantsong recensie – Niet voor tere zieltjes
Bovenstaande is wellicht de belangrijkste kanttekening bij Vagrantsong. Hoewel de variatie aan scenario’s – iedere vijand is uniek en vraagt een nieuwe strategie – een kracht is, is het tegelijkertijd ook een hindernis. Regelmatig ontdekten we dat we iets vergeten waren of dat we iets verkeerd hadden gedaan.
Ook is er een zevenstappenplan om te bepalen wie het mikpunt wordt van de geesten, maar bij twijfel moet je gaan voor wat de slechtste uitkomst is voor de spelers. Ondanks een paar ervaren spelers, hebben we soms flink zitten zoeken wat we nou moesten doen en of we niet per ongeluk de geest te sterk of juist te zwak hadden gemaakt.
De laatste halte
Uiteindelijk hebben we het hele spel doorgespeeld, maar daar ging nog behoorlijk wat tijd in zitten. Soms baalden we enorm van een keuze die we hadden gemaakt, maar ook dat hoort bij zo’n spel. Tijdens het spelen kwamen we wel tot de ontdekking dat dit genre wellicht niet aan ons besteed is. Hoewel we genoten van het verhaal, de wereld en de personages, liepen we soms echt vast op de vele mogelijkheden.
Dat elk spel anders was, zorgde ervoor dat we te vaak weer met onze neus in de regels moesten duiken, in plaats van het gewoon te spelen. Zoals gezegd is deze variatie ook een kracht, maar dat hangt echt van jou en je medespelers af.
Een nieuw hoofdstuk op de rails
Inmiddels is een direct vervolg op Vagrantsong al een enorm succes op Kickstarter. Vagrantsong: Encore is een direct vervolg met een nieuw spoor en geesten die nog gered moeten worden. Daarnaast is er ook Off the rails om scenario’s individueel te spelen (iets wat eigenlijk gewoon in de eerste doos een optie had moeten zijn).
Ondanks dat we genoten hebben van het spel, verwacht ik toch niet dat we snel weer bij elkaar komen voor het vervolg. De regels zijn weggezakt en de motivatie om er weer in te duiken ontbreekt. Toch lonken de ontwerpen van de nieuwe vijanden wel, dus wie weet…
Vagrantsong recensie – Stap aan boord!
Ben je niet bang voor een hoge variatie aan regels en zie je het wel zitten om de strijd met de geesten aan te gaan, dan is Vagrantsong echt jouw spel. Houd je van een leuk verhaal met een spookachtige ondertoon, ook dan is dit jouw spel. Maar zoals gezegd wellicht wel met een strategische medespeler.
Voor de prijs heb je genoeg uren aan spelplezier en de componenten zorgen voor een gemakkelijk en snel begin van je avontuur. Bekijk zeker online wat video’s voor je de stap waagt. Ga je aan boord of wordt dit een gemiste trein?
Voordelen: Goede componenten / Interessant verhaal / Veel variatie
Nadelen: Uitdagend / Verwarrende regels
Titel: Vagrantsong
Ontwerpers: Wyrd Games
Uitgever: Wyrd Games
Aantal spelers: 2-4
Leeftijd: 14+
Duur: 30 minuten per deelnemende speler
Genre: Coöperatief / Avontuur / Horror / Boss battler
Modern Myths Shop
Vagrantsong
Amazon.nl – Vagrantsong – € 72,34
Het Spelhuis – Vagrantsong – niet verkrijgbaar
Bol.com – Vagrantsong – niet verkrijgbaar
Bekijk hier een trailer van Vagrantsong:
Modern Myths Spellenavond
Elke laatste vrijdag van de maand schuif je bij Modern Myths aan voor een spelletjesavond. De week is voorbij en het is tijd om tot rust te komen. Niet met een serie, maar gezellig met een bord- of ruilkaartenspel. Tijdens de Modern Myths Spellenavond worden uiteenlopende spellen besproken om alleen of met een groep te spelen, door samen te werken of gewoon ieder voor zich! Veel van de in deze rubriek besproken spellen kun je vinden in onze eigen Modern Myths Shop.
Lees meer Modern Myths-recensies!
Vagrantsong recensie: © 2024-2024 Modern Myths / Beeldmateriaal: © Wyrd Games
Reactie plaatsen