Recensie: Conquistador lijkt soms voorspelbaar maar leest lekker weg

Onlangs schreef Modern Myths een recensie over het eerste deel uit de fantasy-serie ‘De Krakenvorst’; Keruga. Dat boek leest lekker weg en nodigde uit om ook het opvolgende deel te lezen, dat in december dit jaar verschijnt. Maar mede hierdoor raak je al nieuwsgierig als je Conquistador – een Sci Fi verhalenbundel van Johan Klein Haneveld- in handen krijgt.

Door: Chris de Boer

‘Een avonturier vreest dat er in het zonnestelsel niks nieuws meer te ontdekken valt. Totdat hij in een uitgeholde asteroïde de eerste aanwijzingen vindt van een spoor, dat speciaal voor hem achtergelaten lijkt. Een man die op de vlucht geslagen is voor zijn pesters weet deze zelfs tussen de sterren niet kwijt te raken. In een door hoge muren ingesloten ravijn wil een jonge vrouw ontsnappen aan het leven dat haar ouders voor haar bestemd hebben. En aan het eind van de tijd zoeken de laatste overgeblevenen vormen van bewustzijn naar een reden om nog wat langer te blijven voortbestaan’.

Conquistador: Origineel

De bundel begint met Conquistador en riep meteen al een ‘wat nu?’ gevoel op. De wereld en wezens leken een beetje af te schrikken, maar al snel blijkt dat dit juist een goed verhaal is over reizen naar de toekomst. Opvallend is dat ‘de afdaling’ zich op de bodem van de oceaan afspeelt. Voor een sciencefiction verhaal is dit een originele setting.

Janquill

Jonas Janquill uit het titelverhaal ‘Conquistador‘ duikt nogmaals op in één van de latere verhalen, namelijk ‘De laatste ontdekkingsreis’. Een korte maar leuke toevoeging aan het eerste verhaal. Toch riep de komst van Janquill vragen op. Want hoe belandt Jonas Janquill van de ene situatie in Conquistador in deze nieuwe situatie? Hoe wordt zijn toekomst? Zijn ondernemende karakter en de manier waarop hij met steun en toeverlaat Jane omgaat is zorgvuldig uitgewerkt. De manier van schrijven maakt het in deze helemaal af, waardoor je hoopt dat er meer van Jonas Janquill op het programma staat.

Mens en machine

Menselijke intelligentie verzetten naar een nieuw lichaam. Dat is waar het om draait in ‘De Zelfmoordenaar‘. Klein Haneveld weet hieraan een compleet onverwachte draai aan weet te geven. Op een woestijnachtige planeet speelt zich ‘Niet meer vluchten’ af, waarin ook de grens tussen mens en machine centraal staat. In ‘Overleven‘ krijgt een gevecht tussen twee robots een onverwacht mooi einde. Het verhaal lijkt wat te kort om er echt in onder gedompeld te kunnen worden.

Vergelijkbaar

‘Valstrik‘ speelt zich af aan boord van een ruimteschip. Een mooi verhaal met een onverwacht einde. ‘Aartsvijanden‘ daarentegen was minder goed te volgen en het einde kan sterker, net als het verhaal ‘Aasgier‘. Het voelde vergelijkbaar met de vorige verhalen. Net als ‘De visser‘ – dat over het redden van de wereld gaat – leek verdacht op de eerdere verhalen.

Conquistador: Beeldend en vlot

Desalniettemin is Conquistador een goed boek met twaalf korte verhalen binnen het sciencefiction genre. De grens tussen mens en machine staat vaak centraal, maar wel op een andere manier. Klein Haneveld schrijft beeldend en vlot, zodat je het idee hebt dat je in het verhaal zit. Wel leek het alsof de verhalen telkens dezelfde opbouw hadden, waardoor het einde voorspelbaar wordt. Absoute aanraders in dit boek: ‘Conquistador‘, ‘De Klim’ en ‘De Zelfmoordenaar‘.

Titel: Conquistador

Auteur: Johan Klein Haneveld

Uitgever: Godijn Publishing

www.godijnpublishing.nl

Modern Myths service: Koop Conquistador op Bol.com