Een film of serie gebaseerd op een videospelletje? Dat is toch gedoemd te mislukken? Ik kan me nog goed herinneren dat er op een gemiddelde gameverfilming flink werd neergekeken. In een videospel moet je vechten, schieten, puzzelen of van A naar B zien te komen. Meestal is het verhaal ondergeschikt aan het spel. Hoe moet je daar nu een volwaardige film of serie van maken? Velen probeerden het en velen hebben daarin gefaald. Lees in onze The Last of Us recensie hoe hier nu eindelijk verandering in lijkt te komen.
Ik weet nog goed dat The Last of Us op 14 juni 2013 uitkwam. In die tijd speelde ik nog regelmatig op de PlayStation 3. Ruim een jaar later verscheen het spel ook op de PlayStation 4. Ik was geïnteresseerd in het spel, dat uitsluitend goede recensies kreeg. Voor een “third-person shooter” zag het er prachtig uit en het had ook nog eens een goed meeslepend verhaal.
Het duurde echter nog een tijdje, voordat ik het spel daadwerkelijk kocht en werd meegezogen in de wereld van The Last of Us. Ik heb het alleen nooit uitgespeeld. Voor Modern Myths zag ik wel de eerste (pilot)aflevering van deze fantastische gelijknamige serie. Ik ben daarna nog niet verder gaan kijken, maar wacht tot alle afleveringen op HBO Max staan.
Een serie die kijkt als een film
Middenin deze dreiging volgen we Joel Miller (Pedro Pascal (Wonder Woman 1984, The Mandalorian)), zijn dochter Sarah (Nico Parker (Dumbo, Reminiscence)) en broer Tommy (Gabriel Luna (Agents of S.H.I.E.L.D., Terminator: Dark Fate)). Zij maken het uitbreken van de ramp van dichtbij mee en proberen te vluchten. De wereld staat echter op zijn kop en het leger probeert de orde te handhaven.
De FEDRA en de Fireflies
Joels dochter raakt tijdens hun vlucht dodelijk gewond. Vanaf dat moment neemt de serie weer een sprong in de tijd. Het is twintig jaar later en Joel leeft met zijn partner Tess (Anna Torv (Fringe, Mindhunter)) in de quarantainezone van Boston. Als smokkelaar probeert hij het hoofd boven water te houden. Het leven in de stad is zwaar en de mensen worden onder de duim gehouden door de Federal Disaster Response Agency (FEDRA). Het is verboden om je buiten de stad te begeven, uit angst op een nieuwe uitbraak.
Als Joel geen contact meer krijgt met zijn broer Tommy in Wyoming, probeert hij via de zwarte markt een auto-accu te kopen. De verkopers bedonderen hem echter en de accu wordt doorverkocht aan de “Fireflies”, een lokale rebellengroepering die zich verzet tegen FEDRA. Joel gaat verhaal halen bij Marlene, de leidster van de Fireflies.
The Last of Us recensie – Een onheilspellend avontuur
Marlene is echter gewond geraakt toen de deal mislukte. Zij vraagt nu aan Joel en Tess of ze een mysterieus meisje – genaamd Ellie Williams (Bella Ramsey (Game of Thrones, His Dark Materials)) – willen beschermen. Zij moet buiten de quarantainezone gebracht worden, naar het Massachusetts State House.
In ruil voor het wegbrengen en veilig houden van Ellie, krijgen Joel en Tess wapens, voorraden en een auto. Hiermee kan Joel op zoek gaan naar zijn broer. Maar als ze de stad ontvluchten, worden ze betrapt door een soldaat, die ze weten uit te schakelen. Tess komt er tijdens dat gevecht achter dat Ellie besmet is. Het meisje geeft aan dat ze, in tegenstelling tot andere geïnfecteerden, immuun is. Het drietal trekt vervolgens de woeste wildernis in om aan een onheilspellend avontuur te beginnen.
Zijn er wel goede gameverfilmingen?
Ik heb aardig wat films gezien die op een game zijn gebaseerd. Ik kan meedelen dat daar heel wat slechte tussen zitten. Een van de eerste gameverfilmingen was Super Mario Bros. (1993) met Bob Hoskins als Mario en John Leguizamo als Luigi. Net als Street Fighter (1994) met Jean-Claude van Damme en Double Dragon (1994) met Marc Dacascos, lukte het deze film niet om het succes van de spelversie op de Super Nintendo te evenaren.
Een van de betere gameverfilmingen uit die tijd vond ik Mortal Kombat (1995). Die film werd geregisseerd door Paul W.S. Anderson, die later de succesvolle Resident Evil-franchise lanceerde. Het vervolg – Mortal Kombat: Annihilation (1997) – was ook niet verkeerd. Beide films zetten de personages goed neer en weten de sfeer van de game redelijk te evenaren. Beter dan het gelijknamige vervolg uit 2021. Ook pc-gamers konden in 1999 hun hart ophalen met de verfilming van Wing Commander (1999) met Freddie Prinze jr. in de hoofdrol. Op een paar uitzonderingen na, was het in de jaren 90 dus een uitdaging om een goede gameverfilming neer te zetten.
The Last of Us recensie – Met dank aan Uwe Boll…
Na het millennium zorgde de Duitse regisseur Uwe Boll ervoor dat gameverfilmingen een nog slechtere naam kregen. In een korte tijd knalde hij de ene na de andere gameverfilming op de markt. Met titels als House of the Dead (2003), Alone in the Dark (2005), BloodRayne (2005) en Far Cry (2008) heeft hij heel wat rotzooi op de markt gebracht.
Gelukkig waren er ook nog wel een paar lichtpuntjes in die tijd, zoals bijvoorbeeld Lara Croft: Tomb Raider (2001), Lara Croft Tomb Raider: The Cradle of Life (2003) en DOA: Dead or Alive (2006). Dat waren vlotte en actievolle films met sterke (game)vrouwen in de hoofdrol. Andere filmsuccessen naar populaire games waren gebaseerd op de first person shooter Doom (2005), de third person shooter Hitman (2007) en de creepy horrorgame Silent Hill (2006). Helaas hebben we de laatste jaren ook weer behoorlijk wat rommel voorbij zien komen. Ik vond Need for Speed (2014) rommelig, Assassin’s Creed (2016) onsamenhangend, Warcraft (2016) lachwekkend en Rampage (2018) te bombastisch. Zoals ik al aangaf, kan het niveau van een gameverfilming flink verschillen.
The Last of… Resident Evil
Ik zoom nog even in op het eerdergenoemde Resident Evil. The Last of Us toont namelijk wel wat overeenkomsten met deze reeks. Het zijn beide horror-survival games, alleen bevat de verhaallijn van The Last of Us wel veel meer diepgang en is het verhaal niet voornamelijk gericht op zombie-actie. Toch zie ik Resident Evil (2002) nog steeds als een van de populairste gameverfilmingen. Nog nooit zorgde een game voor zoveel films. De vervolgen zijn van wisselende kwaliteit, maar nog steeds zit elk deel vol met actie en zombies.
Na Resident Evil: Apocalypse (2004), Resident Evil: Extinction (2007), Resident Evil: Afterlife (2010), Resident Evil: Retribution (2012) en tenslotte Resident Evil: The Final Chapter (2016) leek er een einde te komen aan de serie. Niets is minder waar, want het succes van de films zorgde ook voor een aantal avondvullende animatiefilms: Resident Evil: Degeneration (2008), Resident Evil: Damnation (2012) en Resident Evil: Vendetta (2017). Dat we nog steeds geen genoeg kunnen krijgen van de Resident Evil-formule, bewijst wel de film Resident Evil: Welcome tot Raccoon City (2021) en de Resident Evil tv-serie uit 2022. Deze laatste zijn trouwens beide te zien op Netflix.
Zombies, maar dan anders…
Terug naar The Last of Us. Het is bijzonder dat een serie in een post-apocalyptische wereld, opnieuw zoveel succes heeft. Het was in 2010 dat zoiets lukte met The Walking Dead. Na de uitbraak van een wereldwijd zombievirus probeerde een groep mensen te overleven in een wereld waarin de mensen zelf vaker een nog grotere dreiging vormden dan de zombies. Ook hier zie ik weer overeenkomsten tussen de series.
Als eerste is er de pandemie. De dreiging in The Last of Us komt alleen niet direct van zombies af. Schimmels zijn de oorzaak dat mensen veranderen in een soort van zombies. Hierdoor krijgt de bekende zombieplaag net even een iets andere invulling én dat maakt de serie nu juist zo interessant. De doorgewinterde zombieliefhebber weet precies hoe een zombie doet, maar met een schimmelinfectie begeven we ons op nieuw terrein. Je weet dus niet precies wat je kunt verwachten. Hoe raakt men besmet? Zijn ze snel? Vormen ze ook samen een “horde”? In The Last of Us gaat het allemaal net iets anders en dat zorgt voor een frisse kijkervaring.
The Last of Us recensie – Akelig dichtbij
De thema’s uit The Last of Us komen daarbij ook nog eens akelig dicht bij de werkelijkheid. We zijn nog maar net bekomen van onze eigen pandemie. De corona-uitbraak zorgde bij veel mensen voor gevoelens van angst en onzekerheid. Het heeft de samenleving over de gehele wereld geraakt en de gevolgen hiervan zijn nog steeds te merken.
Dat geldt ook voor beslissingen die vanuit de overheid zijn genomen. Hoe ver gaat een overheid om de orde te handhaven én hoe gaan mensen hiermee om? Gelukkig is de wereld bij ons niet vergaan en wordt er hier niet opgetreden als door de FEDRA. In de dystopische wereld van The Last of Us worden deze onderwerpen natuurlijk wel veel meer uitvergroot. Toch spelen de gebeurtenissen van de laatste jaren door je hoofd als je naar de serie kijkt. Mede door deze realiteit, krijgt de serie meer impact, dan alleen door de wat rondwandelende zombies.
Craig Mazin en Neil Druckmann
Al direct na het verschijnen van de game was er sprake van een film. Ondanks de verwachtingen van de fans kwam die maar niet van de grond, totdat in 2020 de serie werd aangekondigd bij HBO. Craig Mazin werd aangesteld als schrijver en producent. Hij schreef eerder voor HBO de serie Chernobyl.
Daarnaast werd Neil Druckmann – schrijver en creatief directeur van het spel – nauw betrokken bij het maken van de serie. Hij heeft zelfs een aflevering geregisseerd. In de hoofdrol zien we niemand minder dan Pedro Pascal en Bella Ramsey, die elkaar kennen van de serie Game of Thrones. Ik ben benieuwd hoe hun relatie zich in de serie verder ontwikkelt.
The Last of Us recensie – Beste gameverfilming ooit?
De serie en de game komen daarbij goed met elkaar overeen. Sommige scènes zijn bijna een kopie uit het spel. Voor de trouwe The Last of Us-gamers is de serie ook een feest van herkenning, maar je zal hem natuurlijk nooit zo intensief beleven als wanneer je zelf aan de knoppen zit.
Na het kijken van de pilot ben ik er wel al van overtuigd dat The Last of Us een van de betere gameverfilmingen ooit is. HBO heeft flink geïnvesteerd in de serie en dat zie je er ook aan af. Het verbaast me dan ook niet dat een tweede seizoen inmiddels is aangekondigd, nog voordat alle afleveringen op de streamingdienst staan. De kijkcijfers nemen dan ook met iedere aflevering toe. Binnenkort wordt deze recensie aangevuld met een totaaloverzicht van het eerste seizoen.
The Last of Us streamt nu op HBO Max. Bekijk hier de trailer:
Titel: The Last of Us
Regisseurs: Craig Mazin, Neil Druckmann, Peter Hoar
Acteurs: Pedro Pascal, Bella Ramsey, Anna Torv, Gabriel Luna
Uitgever: Warner Bros
Medium: HBO Max
Genre: Sciencefiction / Horror
Lees meer Modern Myths-recensies!
© 2023-2024 Modern Myths / Beeldmateriaal: © HBO Max
Reactie plaatsen