In de nieuwe Thomas Olde Heuvelt – November – hebben de bewoners van Bird Street in Lock Haven, Washington, net even wat meer geluk bij de Amerikaanse droom dan anderen. Hun carrière neemt een net wat grotere vlucht, hun kinderen hebben net wat meer talent voor piano en schoonspringen en ze zijn net wat gezonder dan anderen. Behalve in november. Dan doen de families hun deuren op slot, dekken hun spiegels af en blijven ver uit het bos achter hun huizen. Alles heeft namelijk zijn prijs en voor de bewoners van Bird Street is het tijd om te betalen… Lees Jeroens November recensie!
In November – zijn nieuwe horrorroman na Echo, Dolores Dolly Poppedijn en Orakel – lijkt er in een ogenschijnlijk gegoede Amerikaanse buurt niets aan de hand te zijn. Goed, de inwoners van Bird Street hebben het stuk voor stuk goed voor elkaar en hun kinderen lijken een glansrijke toekomst tegemoet te gaan, maar het zou je niet echt opvallen. Wat vreemd is, want het gaat ze haast bovennatuurlijk voor de wind. Maar schijn bedriegt.
De Donkerder Dagen
We volgen de gebeurtenissen aan Bird Street door de ogen van een van de families die er woont. Elk hoofdstuk wordt verteld vanuit de moeder van Braziliaanse komaf Luana, vader Ralph, hun bipolaire dochter Kaila en zoon Django. Het is november en er broeit iets. Zowel Ralph als Luana maken zenuwachtig hun huis in orde voor de donkere dagen, door de achterdeur naar de tuin te vergrendelen, de ramen aan die kant van het huis te blinderen en elke spiegel in huis af te dekken. Kaila en Django zijn het inmiddels gewend, maar snappen er het fijne niet van.
Wel weten ze dat ze nooit in het bos achter hun huis mogen komen en dat iedereen op Bird Street in november raar begint te doen. De Donkerder Dagen breken aan. Ralph krijgt zin in drank, Luana heeft last van oude pijn en de buurvrouw staat ’s avonds in het donker op straat en houdt elk huis in de gaten. Haat, nijd en onmacht beginnen de boventoon te voeren. Iedereen zit in november niet alleen in huis opgesloten, maar ook in hun eigen hoofd.
November recensie – De accountant
En dan is er de accountant. Een lange, slanke, zeer nette man met een kinderlijk enthousiasme voor zijn werk. In november bezoekt hij de volwassenen van Bird Street voor een feestmaal. Daarna verdwijnt hij weer voor een jaar. Tenminste, zo ging het tot nu altijd.
Maar deze november gaat het anders. Deze november valt alles het gezin veel zwaarder. Deze november gaat alles mis. Zorgvuldig gemaakte plannen mislukken en de kinderen komen hun afspraken niet na en gaan toch het bos in. Of komt het bos naar hen? Vreemde takkenstapels liggen her en der verspreid, de ene dag ergens anders dan waar ze gisteren lagen.
Horror in twee delen
Thomas Olde Heuvelt vertelt November in twee delen. In het eerste deel maak je kennis met de bewoners en de vreemde gebruiken van Bird Street. Er wordt je verteld hoeveel voorspoed de bewoners genieten, maar hoofdstuk na hoofdstuk zie je aftakeling, verval en waanzin. Het geluk komt met een prijs en door de ogen van de verschillende personages voel je hoe hoog die is.
Na die gitzwarte novembermaand springt het boek in het tweede deel een jaar verder, als het opnieuw november wordt. Een jaar van relatieve rust valt in gruzelementen als de zaadjes die in het eerste deel geplant zijn, op gruwelijke wijze ontkiemen. Dacht je in het eerste deel van het boek het ergste meegemaakt te hebben, in het tweede deel wordt alles nog duisterder.
Meeleven met duistere zielen
Het is knap dat Olde Heuvelt je zo diep mee kan sleuren in menselijke ellende. Je vraagt je vaak af hoe ver iemand bereid is te gaan om zijn geluk te beschermen. Of waar je zelf je ogen voor sluit, om je eigen geluk te behouden. Of het nu Ralph en Luana zijn die onvoorstelbare beslissingen nemen of het de bipolaire Kaila is die vecht om aan haar depressies en manies te ontsnappen; je leeft met hen mee. Ook al tonen ze je de meest duistere kant van de menselijke ziel.
Als jongste lid van het gezin is het enkel Django die zich niet bewust in het duister begeeft. Hem overkomt alles, ook al zou hij bij bepaalde zaken wellicht beter moeten weten. Hij is voor zijn leeftijd al virtuoos in jazz en is een groot liefhebber van de onlangs overleden Jerry Lee Lewis. Verschillende dingen die hem overkomen zijn zo beeldend geschreven, dat je er haast zelf bij aanwezig bent. Het ene moment voel je je daarbij ijskoud, het andere gloeiend heet.
November recensie – Gitzwarte dagen
November is een boek dat je wellicht nog een tweede keer wilt lezen om alles wat je meegemaakt hebt nog eens op een rijtje te zetten. Het complete plaatje heb je namelijk pas aan het einde en met die informatie valt alles wat beter op zijn plek. Doordat het boek meteen in de duistere novembermaand begint, is het wellicht wat lastig voor te stellen dat de inwoners van Bird Street inderdaad zo gelukkig zijn als het verhaal je wil doen geloven. Want in november is dat, zoals gezegd, helemaal niet zo.
In november is alles gitzwart. De mensen, hun gedachten, hun handelingen en het bos om hen heen. Er zijn twee krachten aan het werk, de ene nog huiveringwekkender dan de ander. En je wil geloven dat de waanzin in die maand bovennatuurlijk is, maar wellicht is dat niet zo. Wellicht zijn de grenzen van het beschaafde even verdwenen en laat iedereen zien wie hij écht is.
Invloeden van Stephen King
Dat Olde Heuvelt een fan van Stephen King is, wisten we. November lijkt een ode aan die koning van de suspense te zijn. Ik proef elementen van Pet Sematary en IT. En misschien wel Gwendy’s knoppenkist. Hoewel we het hier niet hebben over een man met een bolhoedje, maar over een accountant met een aktetas. Die ook een heel beeldende scène heeft, in een supermarkt bij de vriesafdeling. Je ziet alles zo voor je ogen afspelen.
Die beeldende elementen zorgen ervoor dat je November ook makkelijk als een spannende horror/thrillerserie op een streamingdienst voor je ziet. Hoewel de acteurs in die serie dan wel echt diep zullen moeten gaan. Olde Heuvelt schuwt geen gruwel dat een mens kan overkomen en zeker het einde van het eerste deel van dit boek zal me lang bijblijven.
November recensie – Een duister verhaal om elke november van te genieten
In ieder geval zal ik November zeker nog een keer lezen nu ik er doorheen ben. Doordat je het verhaal via Ralph, Luana, Kaila en Django volgt, leer je de andere personages pas gaandeweg het boek kennen. Ik zou wel meer van hen hebben willen weten, buiten de novembermaand om. Je wordt verteld dat iedereen rijk en gelukkig is, maar ziet niet per se wat ze daarmee doen. Ook de wereld buiten Bird Street blijft een beetje vaag. Je krijgt glimpen van de grotere wereld, maar je bent vooral op Bird Street en de bossen daarachter. Of je wilt of niet.
Je zult uit deze November recensie begrijpen dat het boek je bij de keel grijpt en niet meer loslaat. Ralph, Luana, Kaila en Django maken allemaal benauwende, pijnlijke en gruwelijke dingen mee. De een wat meer dan de ander. Maar gedurende het hele boek krijg je nergens het gevoel dat er een uitweg is. Het gaat mis en dan gaat het nog meer mis. En hoewel je met iedereen mee wilt leven, ergens weet je dat ze alles verdienen wat hen overkomt. En dat is een knap staaltje schrijfwerk van deze Nederlandse horrorschrijver. Ik zet November dan ook niet heel ver bij mijn Stephen King boeken vandaan…
November is nu verkrijgbaar in de boekwinkel.
Titel: November
Auteur: Thomas Olde Heuvelt
Uitgever: Boekerij
ISBN: 978-90-225-9111-6
Modern Myths Shop
Lees meer Modern Myths recensies!
November recensie: © 2022-2024 Modern Myths
Reactie plaatsen