Wat is horror? In menig Stephen King verhaal is de mens erger dan het monster. Ook in de verhalen van H.P. Lovecraft zijn de bovennatuurlijke kwade krachten niet te bevatten, maar de mensen die het kwaad aanhangen des te meer. De HBO-serie Lovecraft Country gebruikt die elementen om zaken als racisme en onrecht keihard aan de kaak te stellen. Het eerste seizoen is nu op blu-ray en dvd verschenen. André neemt je in zijn Lovecraft Country recensie mee naar de ongemakkelijke jaren 50 in het zuiden van Amerika, waar monsters in verschillende gedaantes rondwaren.
Wil je zelf op Lovecraftiaans avontuur, doe dan mee met onze Lovecraft Country winactie!
Persoonlijk vind ik dat we hier wat in doordraven, maar het heeft ook tot gevolg dat we series en films als Us, Get Out, Watchmen en nu Lovecraft Country krijgen. En van dat soort titels mag wat mij betreft best meer komen, want man, wat zitten daar goede dingen tussen.
De Jim Crow-wetten van de jaren 50
In Lovecraft Country seizoen 1 zien we Atticus “Tic” Freeman (Jonathan Majors (The Last Black Man in San Francisco)) op de terugweg van zijn dienst in Korea. We zijn in het zuiden van Amerika in de jaren 50, waar de Jim Crow-wetten nog aan de orde van de dag zijn. Atticus moet als Afro-Amerikaan in het achterste gedeelte van de bus zitten. En als de bus ermee uitscheidt, wordt er vervangend vervoer geregeld. Maar enkel voor de blanke passagiers. Eenmaal thuis blijkt zijn vader verdwenen tijdens zijn zoektocht naar de familie van zijn overleden vrouw. Het spoor leidt naar het stadje Ardham en Atticus gaat samen met zijn oom George (Courtney B. Vance) en een oude bekende – Leti (Jurnee Smollett (True Blood, Birds of Prey)) – op zoek.
Lovecraft Country recensie – War of the Worlds en Princess of Mars
Atticus is een veteraan en sciencefiction fan, iets wat gelijk duidelijk wordt in de openingsscène. We beginnen namelijk met een droom van Atticus, waarin we midden op een slagveld staan waar de tripods uit H.G. Wells War of the Worlds doordenderen. Vliegende monsters, die bijzonder veel lijken op Cthulhu, teisteren de soldaten. Honkballer Jackie Robinson schiet echter in zijn L.A. Dodgers outfit te hulp en splijt een van de monsters met zijn knuppel in een klap doormidden.
Deze openingsscène is ontzettend voorspellend voor de rest van de serie. Zo zien we ook een rode, buitenaardse vrouw uit een vliegende schotel neerdalen en Atticus omhelzen. Zij is een directe link naar Princess of Mars van auteur Edgar Rice Burroughs. Dit is het boek wat Atticus zit te lezen tijdens zijn busreis. In dit verhaal heeft de huidskleur van de aliens een grote rol in hun hiërarchie. Het is erg tekenend voor een verhaal als Lovecraft Country.
Racisme, monsters en tovenaars
Maar ook de voice over aan het begin van de scène komt uit The Jackie Robinson Story, een film uit 1950. Alles wat we zien komt in een of andere vorm terug in de serie. Eenmaal in de South Side van Chicago aangekomen gaat Tic op bezoek bij zijn oom en tante. Het stel heeft een boekhandel en maken een boek gebaseerd op The Negro Motorist Green Book, waarin ze veilige diners en overnachtingsplekken beschrijven voor de Afro-Amerikaanse roadtripper. Zo is de basis van de serie gegrond in de realiteit, maar hebben we aan het eind van de eerste aflevering ook bloeddorstige monsters, racistische politieagenten en een sekte tovenaars gezien.
Lovecraft Country recensie – Het echte monsterlijke
Toch is het niet het fantastische element dat in Lovecraft Country het echte monsterlijke is, maar het racisme. De serie laat het perspectief zien vanuit de hoofdrolspelers die in een wereld leven waar racisme in het dagelijks leven verweven zit. En dat is nog veel enger dan eender welke Shoggoth, Elder God of geest de serie verder kan bedenken. Zo worden ook de moord op Emmett Till en de Tulsa Massacre (die ook in Watchmen wordt gebruikt) niet geschuwd.
H.P. Lovecraft
H.P. Lovecraft is de geestelijk vader van veel van de wezens en voorwerpen in de serie. Zo zien we wat elementen uit Herbert Wests Re Animator, zien we “The Book of Names” (ook wel de Necronomicon genoemd), Shoggoths en sektes die zich bezighouden met dingen die niet zijn voorbestemd voor mensen. Lovecraft was echter ook een racist, iets wat met regelmaat terugkwam in zijn werk. Zo krijgt de titel Lovecraft Country meteen een dubbele laag. Maar eentje die dus niet geschuwd dient te worden.
Gerelateerd artikel: Arkham Horror: Waanzin in Lovecrafts wereld – Modern Myths Spellenavond
Lovecraft Country recensie – Verschillende genres zonder jatwerk
De serie beslaat tien afleveringen, waarbij in elke episode een ander genre wordt gebruikt. Zo zien we onder andere een spookhuis-aflevering, maar ook body horror, vervloekingen als in The Ring en The Grudge, tijdreizen en sciencefiction. Ook het avonturengenre komt aan bod.
In elke afzonderlijke aflevering worden de kenmerken van het genre eigen gemaakt, maar ook gebroken. Zo zien we in de avonturenaflevering stukken voorbijkomen die zo uit Indiana Jones and the Last Crusade, The Goonies en National Treasure zouden kunnen komen. Echter wel met genoeg eigen stijl om het een knipoog te noemen en niet ordinair jatwerk.
Judy Garland, een aanklacht tegen Hollywood
De aflevering in Korea is een beetje de vreemde eend in de bijt, iets wat elke topserie kennelijk moet hebben. Meet me in Daegu is net als Fly in Breaking Bad of Kiksuya in Westworld. De aflevering breekt met de toon van de serie en is eigenlijk een opzichzelfstaande korte film.
De aflevering is ook meer een aanklacht tegen Hollywood, door onder andere het tragische verhaal van Judy Garland te gebruiken. Beide personages voelen zich gevangen en willen niet langer voldoen aan de verwachtingen van hun ouders, meerderen en de gemeenschap. Judy Garland was een van de eerste grote kindsterren in Hollywood en werd met amfetaminen wakker gehouden tijdens lange draaidagen op de set. Ze kreeg vervolgens barbituraten om te slapen op jonge leeftijd. Dit en haar moeite om met haar beroemdheid om te gaan, leidde tot haar latere verslaving die haar op 47-jarige leeftijd fataal werd. Ze liet wel een aantal audiotapes achter die ze voor haar autobiografie bij had gehouden. Een deel van deze Garland Tapes wordt tijdens het laatste deel van deze aflevering gebruikt en maakt nog eens extra duidelijk hoe boos en verloren deze vrouw was.
Lovecraft Country recensie – Voorvechters voor burgerrechten
Het gebruik van dit soort materiaal beperkt zich overigens niet tot de Garland Tapes. Ook gedichten als Whitey on the Moon en When the Rainbow is Enuf onderstrepen nog eens extra hoe ongelijk het verdeeld is en maakt de boodschap nog wat krachtiger. Tussendoor krijgen we nog een aantal eastereggs als Bessie Stringfield, W.E.B. DuBois en Denmark Vessey. Allemaal bijzondere voorvechters voor burgerrechten.
Een dark fantasy
De serie heeft even nodig om op tempo te komen, maar als het eenmaal loopt is het lastig om te stoppen met kijken. Vooral de stukken die overgenomen zijn uit het gelijknamige boek van auteur Matt Ruff zijn erg interessant. Als de serie wat meer vrijheid neemt (en Lovecraft Country wijkt nog behoorlijk af van het bronmateriaal), is het allemaal net wat minder interessant.
Toch is het zeker de moeite waard om de serie te kijken als je fan bent van dark fantasy, maar ook om te ervaren hoe het er ongeveer aan toe ging in dat tijdperk. Alles ziet er gelikt uit, is erg stilistisch en je waant je echt in de jaren 50. Het geheel heeft wel wat weg van Stephen King, die zelf groot fan is van Lovecraft. De serie heeft een degelijk einde, maar heeft nog wel een paar losse eindjes voor een nieuw seizoen. Persoonlijk zou ik het prima vinden als het hierbij blijft, maar showrunner Misha Green is in gesprek met HBO voor Lovecraft Country seizoen 2.
Lovecraft Country seizoen 2?
Het is echter met de onzekerheid van filmschema’s door de huidige pandemie erg moeilijk om een toezegging voor een volgend seizoen te krijgen. In dit eerste seizoen hadden de makers nog een boek om zich op te baseren en die stukken werkte het beste. Ik ben benieuwd of het tweede seizoen het niveau wat stabieler weet te houden. Mocht er meer bekend worden over een eventueel tweede seizoen, dan lees je dat natuurlijk hier op Modern Myths!
Lovecraft Country recensie – De blu-ray en de extra’s
De Lovecraft Country release zelf komt op drie BD-50’s, met een 1080P 16:9 presentatie. Het beeld ziet er haarscherp uit, al komen sommige CGI-effecten wat minder over. De DTS-HD Master Audio soundtrack klinkt kraakhelder uit alle kanalen. De dialogen zijn perfect te horen uit de center speaker, zelfs boven het actiegeweld uit. Het gegrom van de Shoggoths klinkt overal om je heen, wat je helemaal in de serie trekt.
Ook de extra’s vallen niet tegen. Er zijn 15 featurettes die je wat meer achtergrond informatie geven. Zo zien we in Orithyia Blue and the Imagination of Diana Freeman hoe kunstenaar Afua Richardson te werk gaat met de comic uit de serie, samen met actrice Jada Harris (die Diana Freeman speelt). In Compendium of Horrors gaan we dieper in op de gedachte achter de serie en in Crafting Lovecraft Country zien we hoe de monsters tot stand zijn gekomen. Met Exploring Lovecraft Country maken we in een paar minuten kennis met de hoofdpersonages. Allemaal prima verzorgd dus en alles bij elkaar een aanrader!
Lovecraft Country is vanaf 17 februari verkrijgbaar op blu-ray en dvd. Bekijk hier de trailer:
Titel: Lovecraft Country
Regisseurs: Divers
Acteurs: Jurnee Smollett, Jonathan Majors, Aunjanue Ellis
Uitgever: Warner Bros
Medium: Blu-ray
Genre: Horror / Drama
Modern Myths Shop
Lees meer Modern Myths recensies!
© 2019-2024 Modern Myths / Beeldmateriaal: © Warner Bros
Reactie plaatsen