His House recensie - Modern Myths

His House recensie: Onderhoudende horror mét verhaal op Netflix

Dat horror niet voor iedereen is weggelegd, is bekend. Naast de schrikmomenten, nachtmerriewezens en andere zaken die onder je huid kruipen, gaat horror helaas ook niet altijd gepaard met een goed verhaal. We kennen bijvoorbeeld de verhalen waarin gezinnen een goedkoop huis weten te bemachtigen waar van alles mis mee is. His House – nu op Netflix – begint ook met een stel dat in een nieuw huis gaat wonen. Maar daar houdt wat we kennen dan ook meteen op. Lees in onze His House recensie wat dit verhaal biedt, dat andere horrorfilms niet hebben!  

His House recensie - posterBol (Sope Dirisu (Gangs of London, The Huntsman: Winter’s War) en Rial (Wunmi Mosaku (Lovecraft Country, In the Flesh, Batman v Superman: Dawn of Justice) zijn gevlucht uit Zuid-Soedan. In Engeland krijgen ze de kans om een nieuw bestaan op te bouwen. Waar andere vluchtelingen samen worden gepropt in een huis, krijgt het stel een huis voor hen alleen in een Londense buitenwijk. De reis naar Engeland heeft hen veel gekost, inclusief het leven van hun dochter.

Bol wil zijn nieuwe leven met beide handen aangrijpen en past zich zoveel mogelijk aan. Hij zingt voetballiederen en gaat er elke dag op uit om zijn nieuwe omgeving te verkennen. Rial echter kan maar niet wennen. Ze mist haar thuisland en begrijpt niet waarom ze, ook in haar eigen huis, al haar gewoontes aan moet passen. Als er ’s nachts vreemde geluiden uit de muren komen, gaan Bol en Rial er anders mee om. Was het huis al bewoond of zijn Bol en Rial er niet alleen komen wonen?

Sope Dirisu in His House

Horror met het verhaal

Ook bovennatuurlijke horror moet een kern van herkenning hebben om het angstig te maken. Succesvolle horrorfilms als Get Out laten zien dat de echte horror soms verborgen ligt in de mens zelf. Waar Get Out de problematiek rondom racisme benoemde en gebruikte, is er in His House ruimte voor de vluchtelingen. Natuurlijk hebben we hier te maken met een spookverhaal, maar je krijgt daarbij ook diepgaande personages die iets verschrikkelijk hebben meegemaakt. Mensen die gevlucht zijn om een beter leven te krijgen, maar vervolgens ergens komen waar ze ongewenst zijn.

His House recensie - vluchtelingen

His House recensie: doorspekt met xenofobie

We zien Bol die enorm zijn best doet om zich aan te passen, maar alsnog door een bewaker wordt gevolgd als hij kleding gaat kopen. Nieuwsgierig kijkt hij naar een afbeelding van een witte man om daarna dezelfde kleding te dragen. Rial is ook dankbaar voor haar nieuwe leven, maar wil niet haar identiteit verliezen. Ze begrijpt al die veranderingen niet. Waarom moet ze opeens met mes en vork eten als dat het eten aantast (“It tastes like metal”)? Rondlopen in haar traditionele kledij kan overkomen alsof ze niet in Engeland wil zijn en biedt de mogelijkheid om uitgezet te worden. En wanneer ze uiteindelijk de straat opgaat en hulp vraagt aan jongens met een Afrikaanse achtergrond, maken zij haar vervolgens ook nog belachelijk. De xenofobie spat er van alle kanten af en dan is de film pas net begonnen.

Wunmi Mosaku als Rial

Geen klopgeest aanwezig

Dat de horror in het nieuwe huis van Afrikaanse origine is, wordt al snel duidelijk. Dit zorgt voor verfrissende schrikmomenten en beklemmende scènes met een originele insteek. Wat er ook aanwezig is, het heeft hen gevolgd. Rial kan goed omgaan met de verschrikkingen, wetend van de achtergrond hiervan. Bol probeert zich zo angstvallig vast te grijpen aan zijn nieuwe kansen, dat hij vergeet om te gaan met iets uit zijn cultuur.

His House is naast een horrorfilm een verhaal over identiteit. Jezelf vinden en verliezen. Waartoe is een mens in staat om geluk te vinden en het te behouden? Welke verschrikkelijke dingen willen wij doen? En durven we onze fouten vervolgens onder ogen te komen?

Afrikaanse horror

His House recensie: Kijken, kijken, kijken!

Ik moet bekennen dat His House een van de beste horrorfilms is die ik de laatste tijd heb gezien. Het verhaal was boeiend en het ontbrak gelukkig aan clichés. Er worden actuele thema’s aangeboord, zonder daarvoor spanning in te leveren. Steeds keek ik sommige scènes tussen mijn vingers door. Aan het einde weet de film je alsnog te verrassen met een twist. Hoewel de uiteindelijke confrontatie met het kwaad misschien niet voor iedereen weggelegd is, heb ik ook daar van genoten. Zelfs in deze horror vol geesten en vreemdelingenhaat is er toch nog ruimte voor een beetje hoop. His House geeft je dus iets om naar uit te kijken. Zet hem snel aan!

His House streamt nu op Netflix. Bekijk hier de trailer:

Titel: His House
Regisseur: Remi Weekes
Acteurs: Wunmi Mosaku, Sope Dirisu, Matt Smith
Distributeur: Netflix
Genre: horror

Lees meer Modern Myths-recensies!

© 2019-2024 Modern Myths / Beeldmateriaal: © Netflix

Sope Dirisu en Wunmi Mosaku

His House recensie - horror

Daniel Warmoeskerken

Daniel werkt als docent Nederlands op een mbo-school in Eindhoven. Zijn studie is een gevolg van zijn voorliefde voor taal en literatuur. Gewapend met een bioscooppas probeert hij geen film te missen. In zijn vrije tijd kijkt hij series, leest hij manga en boeken of schrijft hij verhalen. Hij vindt het heerlijk om boeken met films te vergelijken; niet om aan te geven welke beter is, maar om te zien wat een verandering van medium kan doen met een verhaal. Zijn favoriete schrijver is Stephen King en er gaat geen jaar voorbij zonder het kijken van Cloud Atlas, Jurassic Park of een Disney-film.

“A half-read book is a half-finished love affair.” – David Mitchell

Official Superhero Merchandise

Reactie plaatsen

Door het plaatsen van je reactie worden persoonsgevens werwerkt zoals omschreven in onze privacyverklaring.

  • BoekenBoeken