In de Netflix Original In the Shadow of the Moon raakt een detective geobsedeerd door een vrouwelijke seriemoordenaar die onmogelijke dingen over zijn leven lijkt te weten en die slechts een dag per negen jaar toeslaat. Heeft Netflix een goede Original te pakken?
Netflix heeft geen moeite om de ene na de andere film of serie de wereld in te sturen. Maar haastige spoed is zelden goed en, op films als I am Mother en Annihilation na, volgen veel Netflix-films regelmatig een patroon van clichés. De synopsis van In the Shadow of the Moon klinkt interessant. In 1988 is Thomas Lockhart (Boyd Holbrook (Logan, The Predator)) een gewone straatagent met grote ambities om rechercheur te worden. Wanneer op een avond verschillende mensen, die niets met elkaar te maken lijken te hebben, tegelijk doodgaan op dezelfde manier, ziet Thomas een patroon. Hij gaat op onderzoek uit om de moordenaar te vinden. Al snel wordt zijn hele leven bepaald door deze moorden. Via tijdsprongen van negen jaar zien we hoe Thomas alles om zich heen verliest en verwaarloost alleen maar om de antwoorden te zoeken op vragen uit de toekomst.
Een mengelmoes van herkenning
De tijdsprongen in de film zorgen voor een leuke afwisseling en werpen een blik op detectives uit die verschillende tijdsperiodes. De film begint als een typische jaren 90 mystery-thriller zoals Seven. De sfeer is meteen herkenbaar en Holbrook laat goed een ontwikkeling zien van straatagent tot de detective die hij negen jaar later is, inclusief bromsnor. Al snel wordt de film steeds minder typische detective en lijken de ‘onmogelijke’ antwoorden niet logisch verklaard te kunnen worden, maar moeten we op zoek naar iets meer sciencefiction. De verschillende stijlen bieden iets nieuws en het is leuk dat Netflix dit probeert.
Geen knaller
Desondanks is In the Shadow of the Moon wederom geen knaller voor mij. Hoewel hij spannend begint en je echt hoopt naar de nieuwe Zodiac te kijken, kun je halverwege de film wel raden waar het naartoe gaat. Veel problemen hadden voorkomen kunnen worden als de personages iets duidelijker neergezet werden en de motivatie voor de moorden lijkt uiteindelijk een paradox te creëren waardoor het verhaal als een kaartenhuis in elkaar stort.
In the Shadow of the Moon: Neem de tijd
In the Shadow of the Moon maakt behoorlijk wat tijdsprongen en laat zien dat het simpelweg tijd kost om iets voor elkaar te krijgen. Een advies waar Netflix vaker zelf naar mag luisteren. Enerzijds ben ik blij dat Netflix het aandurft om iets nieuws te proberen, maar anderzijds mogen ze langer de tijd nemen om hun content uit te brengen en uit te werken. Doordat er op streaminggebied steeds meer concurrentie komt, en na het zien van Netflix Originals als Secret Obsession en The Open House, merk ik dat ik sceptisch een nieuwe Netflix-film inga. In the Shadow of the Moon is een gedurfde film, die helaas niet helemaal uit de verf komt. Door het sterke begin leunt hij tegen een voldoende aan, maar er had veel meer uitgehaald kunnen worden.
In the Shadow of the Moon is nu te zien op Netflix.
Meer Modern Myths recensies vind je hier.
© 2019-2024 Modern Myths
Reactie plaatsen