In het afgelegen Franse bergstadje Villefranche ligt het aantal moordzaken zesmaal hoger dan in de rest van het land. Het gebied is een ‘blinde vlek’ – mobieltjes hebben regelmatig geen bereik en pacemakers en andere elektronische apparatuur raken van slag. Politiechef Laurène Weiss probeert zo goed en zo kwaad mogelijk elke mysterieuze zaak op te lossen, maar is afgeleid door de vermissing van een jonge vrouw. Ook haar eigen verleden speelt haar parten en in Zone Blanche is het iedere aflevering de vraag of de misdaden door menselijk handelen zijn veroorzaakt, of dat er meer speelt in het diepe, donkere woud waar de gebeurtenissen plaatsvinden. Deze Frans-Belgische serie met Keltische invloeden verdient het Modern Myths kijktip-label!
De wereldwijde focus van streaminggigant Netflix zorgt voor een ruime keuze aan sterke internationale series zoals het Spaanse La Casa de Papel en het Duitse Dark (ook een Modern Myths kijktip). Net als Dark valt de Frans-Belgische thrillerserie Zone Blanche in het fantastisch genre en daarmee verscheen het op de radar van onze redactie. Inmiddels zijn er twee seizoenen beschikbaar en staat de serie blijvend op mijn kijklijst, naast bovengenoemde series en andere Netflix-juweeltjes als Stranger Things, Lost in Space, The Umbrella Academy en Dirk Gently’s Holistic Detective Agency.
Het dodelijke woud
Zone Blanche speelt zich af rondom het afgelegen bergstadje Villefranche. De serie opent met de introductie van de excentrieke openbaar aanklager (officier van justitie) Franck Siriani (Laurent Capelluto), die – zodra hij de blinde vlek in de ondoordringbare bossen binnenrijdt – autopech krijgt, uitstapt, gestoken wordt door een insect en door zijn allergieën al bijna overlijdt. Daarna ontmoeten we snel hoofdrolspeelster Laurène Weiss (Suliane Brahim), de politiechef van Villefranche, die samen met haar team van drie agenten de dagelijkse misdaden in dit vergeten gebied probeert op te lossen.
Naast elke aflevering een nieuw mysterie is de rode draad in de serie de vermissing van de dochter van burgemeester Bertrand Steiner (Samuel Jouy), die Laurène wakker houdt. Net als elk personage in Zone Blanche bewaart Laurène haar eigen geheimen en heeft ze een traumatische geschiedenis met het eeuwenoude woud. De vraag blijft lange tijd of het de inwoners van Villefranche zelf zijn die de duisternis met zich meedragen of dat er meer rondwaart in het berggebied. De streek kent een rijke, Keltische geschiedenis en het lijkt erop dat niet alles daarvan enkel mythologie en legende is…
Zone Blanche – Een Franse Twin Peaks?
Als je begint aan Zone Blanche, kan je het gevoel bekruipen dat je te maken hebt met een Franse Twin Peaks. De serie toont echter al snel een eigen identiteit en is beter te vergelijken met Scandinavische misdaadseries als The Bridge (Broen) of de Millennium-trilogie van Stieg Larsson. Ook in Zone Blanche is de hoofdrolspeelster een sterke vrouw met een excentriek kantje die boeit van aflevering een tot het einde van inmiddels seizoen twee.
Laurène is ontvoerd in haar jeugd en zat gevangen in een ravijn diep in de bossen. Ze heeft enkel vage herinneringen aan het gebeuren, maar is blijvend getekend doordat ze twee van haar vingers moest afsnijden om aan haar ketens te ontsnappen. De vermissing van de dochter van de burgemeester brengt dat alles weer naar boven en Laurène dwaalt elke nacht door de bossen, op zoek naar aanwijzingen van niet alleen deze nieuwe zaak, maar ook naar die van de gebeurtenissen uit haar eigen geschiedenis.
De Kinderen van Arduina
Deze nachtelijke speurtochten vervreemd Laurène niet alleen van haar collega’s, maar ook van haar dochter Cora (Camille Aguilar). Cora zelf raakt betrokken bij een ondergrondse organisatie – de Kinderen van Arduina – die proberen de bossen rond Villefranche te beschermen tegen de schadelijke invloeden van een bedrijf – geleid door de vader van burgemeester Steiner – dat het niet zo nauw neemt met het milieu.
De bomen in het bos ‘bloeden’ rood sap en het lijkt erop alsof de moorden die rondom het stadje plaatsvinden door bovennatuurlijke invloeden veroorzaakt worden. Het lijkt erop dat het bos terug vecht tegen de bevolking.
Zone Blanche – Onophoudelijk intrigerende personages
Ondertussen is officier van justitie Franck Siriani volledig uit zijn element. Hij begrijpt de bevolking niet, vindt geen rust en wil zo snel mogelijk terug naar de beschaving. Dat blijkt niet eenvoudig. Door alle mysterieuze gebeurtenissen in het stadje raakt Franck al snel geïntrigeerd door de streek en begint hij een persoonlijke vendetta tegen de familie Steiner. Hij graaft ook in het verleden van Laurène en het is prachtig om te ontdekken hoe alle elementen in de serie samenhangen.
Siriani is daarbij een onophoudelijk intrigerend personage. Hij is een soort tragikomische Franse Mr. Bean, maar dan bijzonder slim en gevaarlijk. Ondanks de wijze waarop hij de serie binnen sukkelt, krijg je al snel respect voor hem, ook al is zijn ego zijn grootste vijand. Elk personage in Zone Blanche blijft boeien, wat de serie bijzonder aantrekkelijk maakt. Daarnaast blijf je elke aflevering kijken of het bovennatuurlijke element in de serie nou verbeelding is of dat er echt iets uit de Keltische oudheid in die diepe wouden bewaard is gebleven. Is de duisternis meer dan enkel die in de menselijke aard?
Van seizoen een meteen naar twee
Aan het eind van het eerste seizoen krijg je daar meer inzicht in. De grote onthulling in de laatste aflevering is daarbij wel erg plotsklaps. Die verrassing had nog wel beter uitgespreid mogen worden over het eerste seizoen, met meer hints om uit te puzzelen. Maar je wilt meteen beginnen aan het tweede seizoen dat volledig inzet op het Keltische mysterie. Telkens wordt er een tipje van de sluier opgelicht, waarbij elke onthulling het verhaal uitdiept, maar ook telkens meer vragen oproept.
Het tweede seizoen van Zone Blanche gooit het over een iets andere boeg, maar past goed bij de opzet uit het eerste seizoen. De serie kent een knappe vertelstijl, die prachtig geïllustreerd wordt met de sfeervolle beelden van het mistige woud, de eenzame moerassen en de kille leegte rondom het stadje. De serie ademt sfeer, sfeer en nog eens sfeer, waarbij je je als kijker zelf ook bekeken voelt door de immer aanwezige kraaien in het gebied.
Zone Blanche – Het woud als personage
Zone Blanche is een intrigerende serie, vol bijzondere personages met ieder een onderhoudend persoonlijk drama. Ook het woud zelf is een personage dat langzaam haar geheimen prijsgeeft en je een onbehaaglijk gevoel geeft. Het is haast jammer om elk van die geheimen onthuld te zien, omdat het mysterie dan langzaam ten einde loopt en je de spanning van het onbekende steeds meer voelt verdwijnen. Zone Blanche is zo’n verhaal waarvan je maar één keer kunt genieten, zoals toen je hem voor het eerst zag en dat is altijd bitterzoet. Maar niet getreurd, er is nog genoeg mysterie voor seizoen 3 overgebleven en wat mij betreft kan die niet snel genoeg verschijnen. Het oeroude woud lokt!
Zone Blanche seizoen 1 en 2 streamen nu op Netflix.
Meer Modern Myths-recensies vind je hier.
© 2019-2024 Modern Myths
Zone Blanche is a great show to watch if you’re looking for a modern take on myths.
Indeed it is! We’re still hoping for a third season :-))
Amazing post! I’m so fascinated by the Keltisch mystery and the secrets it holds. I can’t wait to dive into the world of Modern Myths and uncover the truth. Thanks for the tip!
You’re welcome! Hope the series will be continued someday.