Aladdin – een oud verhaal in een nieuwe wereld

Aladdin, Sinbad de Zeeman en Ali Baba en de veertig rovers. Het zijn de bekendste sprookjes uit de Verhalen van duizend-en-een-nacht. Deze van oorsprong vooral Arabische vertellingen staan al langer op het wensenlijstje van Modern Myths om te behandelen en met de live-action remake van Disneys Aladdin is er geen beter moment om daarmee te beginnen dan nu. Daniel trapt af met een recensie van deze geweldige film.   

Wil je meer weten over de verschillen tussen het Aladdin-verhaal uit Duizend-en-een-nacht en de Disney-versie? Lees ons achtergrond-artikel: Aladdin: 10 verschillen tussen het verhaal uit Duizend-en-een-nacht en de Disney-films.

In 1992 verscheen de 34^e Disney Classic Aladdin (in het Nederlands geschreven als Alladin). De laatste jaren heeft Disney de tekenfilmkluis opengetrokken om live-action remakes te ontwikkelen zoals Cinderella, Beauty and the Beast en The Jungle Book. Het is een kwestie van tijd tot alle klassiekers zo de revue passeren. Dit jaar alleen al zagen we Dumbo verschijnen en kwam er een remake van Mary Poppins. Ook The Lion King maakt zijn opwachting, maar voor we die savanne gaan betreden, gaan we eerst ver terug in de tijd. Naar waar de woestijn ‘vlak en immens is en de hitte intens’.

Aladdin: duizend-en-één keer verteld

De kern van Aladdin zou spoilervrij verteld kunnen worden. Een jonge straatrat krijgt een magische olielamp in zijn bezit en wanneer hij deze schoonmaakt, bevrijdt hij daarmee een geest. Hij mag drie wensen doen, die echter wel gebonden zijn aan wat regels. Natuurlijk gebruikt Aladdin zijn wensen om indruk te maken op een meisje. Als we dit verhaal al zo goed kennen, wat brengt de live-action remake ons dan nog?

Disneys wens

Het is misschien niet te geloven, maar er was een tijd waarin het niet zo goed ging met Disney. Die periode wordt ook wel de ‘Dark Age’ genoemd en vond plaats vlak na Walt Disneys dood. Als de Disney-studio zelf drie wensen had gehad, dan was er op dat moment zeker een gebruikt. Pas na het succes van films als The Little Mermaid en Beauty and the Beast floreerde de studio namelijk weer. De eerstvolgende film op dat lijstje was Aladdin. Met prijzen voor de muziek en voor de vertolking van Robin Williams als de Geest was die film een succes. Nu is Aladdin, dankzij zijn aanpassingen, weer net zo relevant.

De verbeterde versie

Disney heeft met Aladdin in mijn ogen de juiste keuzes gemaakt. Net als Beauty and the Beast is het bijna een exacte navertelling van het tekenfilmverhaal dat we in ons hart hebben gesloten en voldoet het aan de verwachtingen waarmee we de bioscoop in zijn gegaan. Daarnaast heeft de film, net als Beauty and the Beast, alle schoonheidsfoutjes flink opgepoetst en wat nodige elementen toegevoegd. Tijdens het nummer A Whole New World zagen we in 1992 hoe Aladdin en Jasmine in één nacht zowel Egypte, Griekenland als China bezochten op een vliegend tapijt. Hoewel dit prachtige moment terugkeert in 2019, blijven de personages nu wat dichter bij Agrabah, het fictieve koninkrijk in de film. Ook schijnt er wat discussie te zijn geweest over hoeveel wensen Aladdin nou precies heeft gebruikt. In de remake heeft Disney ervoor gezorgd dat ook daar geen discussie meer mogelijk is.

Powervrouw Jasmine

In het verleden heeft Disney flink wat kritiek gekregen over de wijze waarop zij vrouwen nogal passief presenteerden. Nadat Ariël (The Little Mermaid) en Belle (Beauty and the Beast) sterkere vrouwelijke personages waren geworden, was Jasmine, hoewel slechts een ‘supporting character’, een tegenvaller. Ja, ze probeert los te komen van het paleis en heeft haar eigen dromen en ambities, maar uiteindelijk eindigde de minderjarige in een harempakje voor Jafar. In vervolgdelen en de animatietelevisieserie leren we haar echt kennen en ook in deze 2019-versie wordt ze veel beter neergezet. Ze is geleerder en stelt overal haar vraagtekens bij. Haar prioriteit is haar volk en ze krijgt eindelijk een eigen nummer waarin haar karakter doorspreekt. Er is geen enkel moment in de film waarin ze onderdoet voor Aladdin.

Kijk uit met wat je wenst

Heeft Aladdin dan alleen maar een verbeterslag gemaakt? Nee, dat helaas niet. Mijn enige kritiekpuntje is dat de wijze waarop de personages handelen – bepaalde uitbarstingen voor de humor of bepaalde mimiek – niet echt passend zijn voor een verhaal dat zo oud is. Kleine stukjes hiervan zouden beter passen in een Amerikaanse sitcom en haalden mij door hun moderne en westerse aspect volledig uit de magie van het verhaal. Gelukkig is dit maar een klein deel van de film.

In mijn ogen is deze nieuwe Aladdin beter dan het origineel. We leren meer over de achtergronden van de personages, Will Smith heeft – ondanks eerdere sceptici – een fantastische vertolking van de geest neergezet. Zelfs de marktkoopman die in het begin van de animatiefilm voorkwam, heeft eindelijk het einde gekregen dat hij verdiende en dat destijds voor hem bedoeld was. Mis je kans dus niet en pak snel je vliegend tapijt voordat Aladdin uit de bios is.

Aladdin draait nu in de bioscoop.

Meer Modern Myths recensies vind je hier.